Η γυναικεία ομάδα μπάσκετ του ΠΑΟΚ βρήκε την ηγέτιδα που έψαχνε στο πρόσωπο της Λολίτας Λύμουρα, μιας εκ των κορυφαίων Ελληνίδων στο χώρο. Η γκαρντ του Δικεφάλου μίλησε για όλα στη FORZA.
Γεννημένη και μεγαλωμένη στον Πειραιά, με κατάκτηση ευρωπαϊκού τίτλου στο παλμαρέ της και αμέτρητες ατομικές διακρίσεις, η έμπειρη αθλήτρια σπάει κάθε αγωνιστική τα κοντέρ. Αποκορύφωμα το τριπλ νταμπλ της προηγούμενης εβδομάδας. Η Λύμουρα πέρα από την αγάπη της για το μπάσκετ δηλώνει… “ερωτευμένη” με τη Θεσσαλονίκη και απόλυτα δικαιωμένη με την επιλογή της να αγωνιστεί με το Δικέφαλο στο στήθος.
-Πώς προέκυψε ο ΠΑΟΚ για σένα;
“Λίγο από σύμπτωση και πιο πολύ από την επιμονή του κ.Αγγελίδη βρέθηκα εδώ. Τον Αύγουστο ήμουν για διακοπές στη Θεσσαλονίκη, και πήγα να δω ΠΑΟΚ-Άγιαξ στην Τούμπα. Ο κύριος Κατσαρής έκανε την υπέρβαση, μου έδωσε το συμβόλαιο που ήθελα και όταν μίλησα με τον κόουτς Μασλαρινό πείστηκα ότι ο ΠΑΟΚ είναι η ομάδα που ήθελα να παίξω. Και δεν το μετάνιωσα ούτε λεπτό”.
-Πώς κρίνεις την έως τώρα πορεία της ομάδας μέσα στη σεζόν;
“Η αλήθεια είναι πως κάναμε το χειρότερο ξεκίνημα που μπορούσαμε. Αυτό όμως μας πείσμωσε και στη συνέχεια βγάλαμε τον καλό μας εαυτό. Παίζουμε όπως αρμόζει σε μια βαριά φανέλα όπως του ΠΑΟΚ και φεύγουμε ικανοποιημένες που τα δώσαμε όλα”.
-Πόσο δύσκολο είναι για έναν αθλητή να παίρνει την ευθύνη όταν η μπάλα “καίει”;
” Μου αρέσουν τα δύσκολα. Θέλω να βγαίνω μπροστά και χαίρομαι που φέτος ο ΠΑΟΚ μου έδωσε την ευκαιρία να το δείξω”.
Πώς παραμένεις σε κορυφαίο επίπεδο τόσα χρόνια;
” Μου αρέσει αυτό που κάνω και θέλω να το κάνω καλά. Το μυστικό είναι να βλέπεις, να ακούς, να προπονείσαι και ο χρόνος θα σε δικαιώσει”.
-Έχεις γεννηθεί και μεγαλώσει στον Πειραιά, πέρσι έπαιζες στον Παναθηναϊκό και φέτος στον ΠΑΟΚ. Πόσο οξύμωρο είναι όλο αυτό;
“Θα είμαι ειλικρινής. Γεννήθηκα στον Πειραιά και μεγάλωσα στη Νίκαια. Είχα γύρω μου μόνο Ολυμπιακούς, αλλά παρότι είχα όνειρο να παίξω στον Παναθηναϊκό, μόνο εδώ ένιωσα τόσο καλά. Είναι η πόλη, η ομάδα, η εκτίμηση που εισπράττω; Δεν ξέρω, ίσως ο ΠΑΟΚ ήταν το πεπρωμένο μου!”
-Ποιος παίκτης σε παγκόσμιο επίπεδο θα έλεγες ότι είναι ο αγαπημένος σου και γιατί;
“Ο Διαμαντίδης. Έπαιζε πρώτα για τους συμπαίκτες του. Αυτό το στυλ μπάσκετ με εκφράζει και μένα περισσότερο”.
-Πώς σου φαίνεται η ζωή στη Θεσσαλονίκη;
“Βρες μου έναν αθλητή που έπαιξε στη Θεσσαλονίκη και δεν του άρεσε η πόλη, να τον κλείσουμε στο τρελοκομείο (γέλια). Αν και Αθηναία, η Θεσσαλονίκη έχει μια μαγεία που δεν τη βρίσκεις αλλού. Οι φίλοι μου εδώ αλλά και οι άνθρωποι του ΠΑΟΚ με βοήθησαν από την πρώτη στιγμή ώστε να νιώθω σαν στο σπίτι μου. Το πρόβλημα λοιπόν δεν ήταν πώς ήρθα αλλά πώς θα το πάρω απόφαση να φύγω όταν πρέπει να φύγω… ”
-Έχεις σκεφτεί ποτέ τη ζωή σου μετά το μπάσκετ; Τι σχέδια έχεις για το… (μακρινό ελπίζουμε) μέλλον;
“Ίσως αυτή τη στιγμή είμαι στην καλύτερη και πιο αποδοτική φάση της καριέρας μου. Την προηγούμενη εβδομάδα έγινα 32. Εκτιμώ πως αν έχουμε υγεία, μπορώ να παίξω πολλά ακόμη χρόνια σε υψηλό επίπεδο αλλά δε θα το κάνω. Προτεραιότητα μου είναι η οικογένεια, γι’ αυτό και θα παίξω ένα-δυο χρόνια ακόμα. Δε μπορώ βέβαια να φανταστώ εύκολα τον εαυτό μου χωρίς προπόνηση, ταξίδια, αγώνες, οπότε θα δείξει το μέλλον… Προς το παρόν… ΠΑΟΚ είσαι και βλέπουμε!”
