Αποκλείεται να στέκεσαι γερός στα πόδια σου και να μην αναρωτηθείς “πού διάολο βρίσκει τη δύναμη και χαμογελά;”
Εκεί έξω υπάρχουν άνθρωποι σαν τον Ιβάν Κλάσνιτς, που δίνουν, καθημερινά, μια πραγματική μάχη, προκειμένου να κρατηθούν στη ζωή και χαμογελούν. Ονειρεύονται. Ελπίζουν. Ακόμη και αν έχουν απογοητευτεί οικτρά, σαν τον παλαίμαχο επιθετικό.
Από το 2004, όταν και κατέκτησε το νταμπλ με τη Βέρντερ, το νεφρό του 37χρονου, σήμερα, Κροάτη δεν λειτουργεί. Τόσο το μόσχευμα της μητέρας του, όμως, όσο και του πατέρα του, «απορρίφθηκαν» από τον οργανισμό του. Παρ’ όλα αυτά, συνέχισε να παίζει!
Στο συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ του NDR, λέει: “Οι γονείς μου έχασαν ένα νεφρό και ήταν δύσκολο για μένα, αλλά τους ευγνωμονώ τόσο πολύ… Είναι δίπλα μου σε όλη αυτήν τη μάχη που δίνω”.
Τρεις φορές τη βδομάδα, λοιπόν, εδώ και 13 χρόνια(!), ο Κλάσνιτς “βάζει” το χαμόγελό του και πηγαίνει στο ειδικό κέντρο για αιμοκάθαρση.
Το πρώτο πράγμα που κάνει είναι να ζυγιστεί. Δεν πρέπει να ξεπερνά τα 86 κιλά, για αυτό και το πρωινό του περιλαμβάνει… ένα ποτήρι νερό!
Τις πέντε ώρες που βρίσκεται εκεί, κοιμάται. «Το όνειρό μου είναι να στέκομαι γερά στα πόδια μου και να συνεχίσω μια φυσιολογική ζωή. Τα πόδια μου είναι πρησμένα, γεμάτα υγρό και είναι δύσκολο», τονίζει.
