Τελευταία φορά για πρωτάθλημα έκανα προσωπικά αναφορά το 2010, από τότε μέχρι και σήμερα, ποτέ άλλοτε δεν τοποθετήθηκα ανάλογα, πόσω μάλλον φέτος το καλοκαίρι, που ενώ διαπίστωνα ότι η ομάδα άλλαζε επίπεδο, γινόταν αντιληπτό ότι δεν είχε την ενίσχυση αυτήν που θα έπρεπε για να χτυπήσει τον τίτλο. Συνυπολογίζοντας πάντα και το γεγονός ότι ο ΠΑΟΚ έκανε για άλλη μία χρονιά πολλές, μα πάρα πολλές, αλλαγές στο ρόστερ του είχα σχολιάσει πως όποιος κάνει αναφορά για πρωτάθλημα μάλλον το κάνει εκ του πονηρού για να αυξήσει την πίεση στους ανθρώπους των ασπρόμαυρων που κανένας του δεν τόλμησε να μιλήσει για πρωτάθλημα αφού το… “έβλεπαν το έργο”. Ο Δικέφαλος λοιπόν ανεξάρτητα με το τι θα πετύχει τελικά φέτος, θα έχει τύχη να χτυπήσει το πρωτάθλημα πραγματικά και όχι στα ΜΜΕ και στα.. καφενεία αν ανεβάσει άλλο ένα επίπεδο το ρόστερ του. Αυτό θα συμβεί αν αυξηθεί το μπάτζετ και αν παραμείνουν οι πρωταγωνιστές που έβαλαν φέτος τις πρώτες γερές βάσεις.
Η παραμονή των Ίβιτς και Μίχελ είναι επιτακτική ανάγκη για τον ΠΑΟΚ. Όχι επειδή αυτοί είναι οι καλύτεροι και μπορούν να μετατρέψουν τον ΠΑΟΚ σε πρωταθλητή. Αυτό δεν μπορεί κανείς να το γνωρίζει. Αλλά αυτό πρέπει να συμβεί, κυρίως επειδή έτσι θα καταφέρει ο Δικέφαλος ,να δημιουργήσει σταθερές. Σταθερές στο ρόστερ του, στα αποδυτήρια του. Να θυμίσω ότι ο Χουμπ Στέφενς σε συνέντευξη που μου έδωσε για την εφημερίδα FORZA, είχε αποκαλύψει, πως όπως ο Ίβιτς, έτσι και ο ίδιος, είχε προβλήματα με κάποιους παίκτες αλλά δεν είχε χρόνο, δηλαδή αρκετές μεταγραφικές περιόδους στη διάθεση του, ώστε να μπορέσει να φέρει καλύτερους και να κάνει τις απαραίτητες διορθώσεις στο ρόστερ του. Το ίδιο θα ισχύει και για του πρωταγωνιστές του ΠΑΟΚ σήμερα, που είχαν μόλις δύο ευκαιρίες να κάνουν αλλαγές ως τώρα και σίγουρα για να δημιουργήσει κανείς την ομάδα που ονειρεύεται να βλέπει στο χορτάρι, χρειάζεται πιο πολύς χρόνος.
Η επιμονή του Βλάνταν Ίβιτς να προχωρήσει στις απαραίτητες εκκαθαρίσεις, η στήριξη που είχε από την διοίκηση σε όλο αυτό και το μεγάλο ποσοστό πετυχημένων μεταγραφών που έκανε ο Λούμπος Μίχελ, σε συνεννόηση με τον Βλάνταν Ίβιτς και με το εξελιγμένο σκάουτινγκ των ασπρόμαυρων, ήταν οι λόγοι που έκαναν τον Δικέφαλο -για πρώτη φορά μετά από καιρό- πετυχημένο στην προσπάθεια να χτίσει γερές βάσεις με το βλέμμα στην δημιουργία μίας ομάδας πρωταθλήτριας.
Το σημαντικό είναι να μπορέσει ο ΠΑΟΚ ως το τέλος της σεζόν μετά κάποια πιθανή ήττα ή κάποια αποτυχία να μείνει ενωμένος. Να καταφέρει η “κοινωνία” του ΠΑΟΚ να μην “μασήσει” από την οποιαδήποτε προπαγάνδα “καλοθελητών” και οι ίδιοι οι υπεύθυνοι της ΠΑΕ να μην προβούν σε λάθη υπό την πίεση της αμφισβήτησης. Βέβαια σε περίπτωση που ο Δικέφαλος βγει πρώτος στα play off και πάρει το Κύπελλο τότε θα είναι πιο εύκολα τα πράγματα για αυτόν. Όμως επειδή δεν παίζει μόνος του ο ΠΑΟΚ και επειδή “η μπάλα είναι πόρνη”, όπως είπε ο Ίβιτσα Όσιμ, καλείται να είναι έτοιμος, για παν ενδεχόμενο και να δείξει επιτέλους την απαραίτητη ωριμότητα.
Αν λοιπόν “τον Μάιο… είμαστε καλά” και μείνουν όλα και όλοι όπως είναι, τότε αναμένεται να μην γίνουν πολλές μεταγραφές όπως συνηθίζαμε τα προηγούμενα χρόνια αλλά ποιοτικότερες και υπό σωστές προϋποθέσεις αφού αυτοί που θα τις κάνουν, δεν θα είναι καινούργιοι στην ομάδα, αλλά άνθρωποι που γνωρίζουν πλέον, απέξω και ανακατωτά, τις ανάγκες της ομάδας.
Ένας ποιοτικός box to box που δεν αποκτήθηκε τελικά τον χειμώνα, ένας “βαρβάτος” εξτρέμ, ένας ενδεκαδάτος κεντρικός αμυντικός, ένας καλύτερος από τους υπάρχοντες αριστερός μπακ και ένας υψηλού επιπέδου τερματοφύλακας, είναι κατά την προσωπική μου γνώμη, επιτακτική ανάγκη να αποκτηθούν. Σίγουρα θα πρέπει να γίνουν και επιπλέον προσθήκες αλλά κυρίως για το βάθος του πάγκου ή για περίπτωση αντικατάστασης ποδοσφαιριστών, που μπορεί να αποχαιρετήσουν το καλοκαίρι.
