Ο Μαρκ Μπάρτρα, ο οποίος τραυματίστηκε από τη βομβιστική επίθεση κατά του πούλμαν της Μπορούσια Ντόρτμουντ, έστειλε από το κρεβάτι του πόνου ένα συγκλονιστικό μήνυμα κατά της τρομοκρατίας.
Το δικό του ξεχωριστό μήνυμα κατά της τρομοκρατίας έστειλε ο Μαρκ Μπάρτρα με ανάρτηση του στο Instagram. Μία συγκλονιστική ανάρτηση, μία κατάθεση ψυχής από τον Καταλανό αμυντικό που έζησε τον εφιάλτη το βράδυ της Τρίτης, μα παραμένει δυνατός και με καθαρό μυαλό:
“Σήμερα είχα στο νοσοκομείο την πιο χαρούμενη επίσκεψη. Η Μελίσα και η Γκάλα είναι ο κόσμος μου, ο λόγος που πολεμάω για να ξεπερνάω τα εμπόδια. Κι αυτό ήταν η χειρότερη εμπειρία της ζωής μου, κάτι που θα δεν ευχόμουν να ζήσει κανείς άλλος στον κόσμο. Ο πόνος, ο πανικός, η αβεβαιότητα, η άγνοια για ό,τι συνέβαινε. Ήταν τα 15 πιο αργά και βασανιστικά λεπτά της ζωής μου.
Σε όλα αυτά θέλω να προσθέσω, ότι νομίζω πως όσο περνάει το σοκ αυτών των ημερών, τόσο αυξάνεται η επιθυμία να συνεχίσουμε τη ζωή με το ίδιο πάθος, την ίδια μαχητικότητα, την όρεξη για δουλειά, το γέλιο, το δάκρυ, τα συναισθήματα, την αγάπη, την πίστη, την παρέα, την απόλαυση της παρουσίας των αγαπημένων προσώπων γύρω σου την όρεξη να μυρίσω το γρασίδι του αγωνιστικού χώρου για να βρω κίνητρο, κάτι που κάνω πριν από κάθε αναμέτρηση.
Όπως επίσης και το να βλέπεις τις εξέδρες γεμάτες από κόσμο που αγαπάει τη δουλειά μας, γεμάτες από καλούς ανθρώπους που το μόνο που θέλουν να είναι να τον κάνουμε να νιώσει ιδιαίτερα συναισθήματα, μακριά από αυτό τον τρελό κόσμο που ζούμε.
Το ΜΟΝΟ πράγμα που ζητάω για όλο τον κόσμο, είναι να μπορέσουμε να ζήσουμε όλοι ΕΙΡΗΝΙΚΑ και να αφήσουμε πίσω μας τους πολέμους.
Αυτές τις ημέρες, κοιτώντας το πρησμένο και άσχημα τραυματισμένο χέρι μου, ξέρετε τι αισθάνομαι; Υπερηφάνεια.
Το κοιτάω με υπερηφάνεια διότι σκέφτομαι πως όλη η προσπάθεια που έκαναν κάποιοι να μας κάνουν ζημιά την Τρίτη έμεινε μόνο σε αυτό. Χάρη στους γιατρούς, τις νοσοκόμες, τους φυσιοθεραπευτές και των ανθρώπων που με βοήθησαν να επανέλθω, όλα είναι πια καλά. Θέλω να ευχαριστήσω τους χιλιάδες κόσμου, τα μίντια, κάθε είδους οργανισμό, την Ντόρτμουντ, τους συμπαίκτες μου και όλους όσοι μου έδειξαν συμπαράσταση και φροντίδα.
Όσο μικρό κι αν ήταν αυτό που έκαναν ήταν κάτι που με γέμισε με απίστευτη δύναμη για να συνεχίσω. Είχα μεγάλη ανάγκη να τα γράψω όλα αυτά και να τα βγάλω από μέσα μου, ώστε να τα μοιραστώ όλα μαζί σας. Ελπίζω να είμαι στο 100% όσο το δυνατόν πιο σύντομα. Μία μεγάλη αγκαλιά. Μαρκ”.
