Δεν μπορείς να βγάλεις τα μάτια σου από πάνω του. Άλλωστε λένε πως “ο χορός είναι η κρυμμένη γλώσσα της ψυχής” και αυτός χορεύει με την μπάλα στα πόδια και καταφέρνει να βγάλει την ψυχή του παιχνιδιού που παίζει φέτος ο ΠΑΟΚ.
Με αυτόν στην ενδεκάδα τις περισσότερες φορές δεν θέλει κανείς να τελειώσει ο αγώνας για να απολαύσει και άλλο τον Δικέφαλο. Δεν ξέρω γιατί αυτός ο παίκτης δεν παίζει 90 λεπτά. Συνέχεια. Κάθε φορά! Το ξέρει ο προπονητής και ίσως και καλά να κάνει. Ο θεατής όμως δεν σταματάει να απολαμβάνει. Η συγγραφέας Βίκυ Μπάουμ έχει γράψει πως “Υπάρχουν σύντομοι δρόμοι για την ευτυχία, και ο χορός είναι ένας από αυτούς”. O ΠΑΟΚ με αυτόν χορευτή μπορεί σίγουρα να πετύχει.
Είναι ο άνθρωπος που μπορεί να διαψεύσει την διάσημη Αμερικανίδα χορεύτρια Μάρθα Γκράχαμ που πριν δεκαετίες είχε πει πως οι μεγάλοι χορευτές δεν είναι μεγάλοι λόγω της τεχνικής τους. Είναι μεγάλοι λόγω του πάθους τους. Ο ίδιος έχει άριστη τεχνική. Είναι σαν να μην παίζει μπάλα αλλά περισσότερο σαν να χορεύει. Οχι στο έδαφος αλλά λίγο πιο πάνω από την επιφάνεια της γης. Δεν τον βλέπεις να ιδρώνει, να… σκίζεται, να παθιάζεται, να τρελαίνεται. Κι όμως …ζωγραφίζει στο χορτάρι και με την απόδοση του κάνει την διαφορά. Αυτό είναι που τον κάνει να ξεχωρίζει. Τον βλέπεις λίγο χοντρούλη, λίγο σαν τον… Μπομ Μάρλεϊ κάπου αραγμένο στην Τζαμάικα να καπνίζει, κι όμως όταν πιάνει την μπάλα μεταμορφώνεται.
“Η τέχνη δεν είναι αυτό που βλέπεις, αλλά αυτό που κάνεις τους άλλους να δουν”, είχε πει ο Γάλλος ζωγράφος Εντγκάρ Ντεγκά και αυτό που είδαμε και στον ημιτελικό με τον Παναθηναϊκό ήταν απόλαυση. Αυτός ήταν ο άνθρωπος που έδωσε την πρόκριση στον τελικό. Ο Γλύκος κράτησε το μηδέν, ο Βαρέλα φρέναρε τον Μπεργκ, ο Πέλκας που τα έχει μεγάλα τα… κότσια ήταν από τους καλύτερους, ο Σάχοφ ξανά παίκτης κλειδί, o Πρίγιονιτς θωρηκτό, αλλά αυτός ο αφάνα, ο τύπος που παίζει λες και βρίσκεται σε κάποιο all star game ή κάποιο σόου των Χάρλεμ Γκλομπτρότερς και όχι ένα ματς ζωής ή θανάτου, ήταν από άλλον πλανήτη.
Διότι μπορεί να μην έχει τα στοιχεία αυτά που τον κάνουν αγαπητό σε έναν προπονητή αλλά πως να το κάνουμε είναι ξεχωριστός! Ο Γάλλος ποιητής Φρανσουά Μωριάκ το είχε πει: “Ο άνθρωπος που δουλεύει με τα χέρια είναι εργάτης, με τα χέρια και το μυαλό, τεχνίτης, με τα χέρια, το μυαλό και την καρδιά, καλλιτέχνης”. Ο ΠΑΟΚ έχει τον δικό του καλλιτέχνη στο πρόσωπο του Ντιέγκο Μπίσεσβαρ και πάνω σε αυτόν πρέπει να ξεκινήσει το χτίσιμο του πρωταθλητή ΠΑΟΚ για τη νέα σεζόν έρθει δεν έρθει η κούπα στον Λευκό Πύργο.
