Για την κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδας, αλλά και τους ξέφρενους πανηγυρισμούς που ακολούθησαν στη Θεσσαλονίκη από τους φίλους του ΠΑΟΚ μίλησε ο μεσοεπιθετικός του Δικεφάλου, Πέδρο Ενρίκε.
Ο Βραζιλιάνος εξτρέμ μίλησε στους συμπατριώτες του για την πολυσυζητημένη επίμαχη φάση του γκολ, την απόφαση του επόπτη και περιέγραψε όλα όσα συνέβησαν στο Πανθεσσαλικό Στάδιο, αλλά και αργότερα στη Θεσσαλονίκη.
Αναλυτικά:
Για τον πανηγυρισμό αλά Κόνορ ΜακΓκρέγκορ: «Αυτό με τον ΜακΓκρέγκορ είναι ένα παιχνίδι που κάνουμε στα αποδυτήρια του ΠΑΟΚ. Έχω και εγώ ένα τατουάζ στο στήθος και υπάρχει ομοιότητα. Δεν παρακολουθώ MMA, απλά υποστηρίζω του Βραζιλιάνους «μαχητές».
Πανηγύρισα το πρώτο μου γκολ έτσι και συνέχισα να το κάνω, είναι κάτι που αρέσει στους οπαδούς. Τον πανηγυρισμό τον κάνω με υπευθυνότητα πάντως, δεν θέλω να μπω σε… περιπέτειες, γνωρίζω ότι οι «μαχητές» του MMA, είναι λίγο ταραχώδεις, αλλά εγώ δεν έχω αυτό το προφίλ. Είναι απλά ένας χαρακτήρας που αρέσει στους φιλάθλους και μπαίνω και εγώ στο κλίμα».
Για τα επεισόδια στο Πανθεσσαλικό πριν την έναρξη του τελικού: «Η Ελλάδα χρειάζεται επιμόρφωση στον τομέα των οπαδών, πρέπει να αφήσουν την βία στην άκρη. Οι σύλλογοι έχουν τον τρόπο να αντιμετωπίσουν το θέμα της βίας. Ο τελικός ωστόσο έγινε σε ουδέτερο γήπεδο, γιατί συνήθως γίνεται στο ΟΑΚΑ στην Αθήνα, αλλά είναι η έδρα της ΑΕΚ.
Όρισαν τον τελικό σε ένα γήπεδο με μικρή χωρητικότητα, μοιράστηκαν περίπου 20.000 εισιτήρια, αρκετοί φίλαθλοι έμειναν εκτός γηπέδου. Η κάθε ομάδα μοίρασε περίπου 8 χιλιάδες εισιτήρια, τα υπόλοιπα μοιράστηκαν σε προσκλήσεις της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας.
Σε γενικές γραμμές θα μπορούσε να υπάρχει καλύτερη οργάνωση. Η άφιξη μας στο γήπεδο ήταν επίσης περίεργη. Το πούλμαν της ομάδας «κόλλησε», έπρεπε να βγούμε και να μπούμε σε ένα mini-bus. Η άφιξη μας στο στάδιο ήταν και εκεί επεισοδιακή, καθώς οι αστυνομικές δυνάμεις είχαν ρίξει δακρυγόνα και μας δυσκόλεψε την πρόσβαση στα αποδυτήρια. Πέρασε μια ώρα για να καθαρίσει η ατμόσφαιρα».
Για το γκολ του: «Στο ριμπάουντ από εκτέλεση φάουλ, υπήρξε μια σέντρα προς την περιοχή όταν εγώ γυρνούσα πίσω για να καλυφθώ και να μην είμαι σε θέση Off-side. Ίσως να ήμουν ένα βήμα μπροστά, αλλά ήταν γρήγορη φάση, δύσκολη απόφαση για τον διαιτητή και τον βοηθό, που έπρεπε να πάρουν μια πολύ γρήγορη απόφαση. Εγώ όμως δεν έχω να απολογηθώ για την φάση, έκανα την δουλειά μου και πέτυχα το γκολ. Το σημαντικότερο ήταν αυτό».
Για τους πανηγυρισμούς του τίτλου: «Ήταν εκπληκτικό. Η πόλη έχει περίπου ένα εκατομμύριο κατοίκους, υπάρχει μεγάλη αντιπαλότητα με τον Άρη, αλλά η πόλη βάφτηκε τελείως «ασπρόμαυρη». Φτάσαμε γύρω στις 5 το πρωί, πήγαμε απευθείας στον Λευκό Πύργο στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Ο τελευταίος τίτλος του ΠΑΟΚ ήταν το 2003, από τότε η ομάδα δεν είχε κερδίσει κάποιο Κύπελλο. Οι οπαδοί του ΠΑΟΚ… διψούσαν για αυτόν τον τίτλο. Ένιωσα πολύ καλή ενέργεια, ήταν ένα ατελείωτο πάρτι. Ξύπνησα στις 9 το πρωί, μένω κοντά στο κέντρο και άκουγα τους οπαδούς μας ακόμα να πανηγυρίζουν στους γύρω δρόμους!».
