Για να κατανοήσει κάποιος πλήρως το μέγεθος του ΠΑΟΚ, αρκεί να κάνει μια βόλτα στη Θεσσαλονίκη ή σε οποιοδήποτε άλλο μέρος της Βορείου Ελλάδας. Για να συλλάβει όμως την έκταση της δυναμικής του, χρειάζεται να ταξιδέψει, αν περιοριστούμε στα ελληνικά σύνορα, πιο νότια. Εκεί όπου όλες αυτές τις δεκαετίες, δεν υπάρχει κανένας άλλος ισοβαρής αντίπαλος των ομάδων του ΠΟΚ, πλην του Δικεφάλου.
Το πληγωμένο και αδικημένο θηρίο, που δεν το άφησαν να σαρώσει τα πάντα στη δεκαετία του 70′ και να πάρει τη θέση που του αρμόζει στο πάνθεον του ελληνικού ποδοσφαίρου, αρκέστηκε στη φήμη της μεγαλύτερης ομάδας της Μακεδονίας, στη φήμη της Τούμπας και του πιστού και φανατικού κόσμου του.
Όσοι βρίσκονταν κατά περιόδους σε άλλες περιοχές της Ελλάδας, έβλεπαν ότι μόνο ο ΠΑΟΚ αναγνωριζόταν από τους υπόλοιπους φιλάθλους. Σε αυτόν υπήρχε ο σεβασμός. Ήταν η μοναδική ομάδα που υπολόγιζαν, αλλά χωρίς να έχουν κανένα άγχος ότι μπορεί να θίξει τα συμφέροντα του Ολυμπιακού, του Παναθηναϊκού ή της ΑΕΚ τους. Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο άλλωστε, κάποιος από αυτούς τους τρεις θα κατακτούσε ένα ή σειρά πρωταθλημάτων, για να μεγαλώσει τη δική του γενιά φιλάθλων, και να συντηρήσει την παράδοση των “κραταιών δυνάμεων” που κανείς δεν μπορούσε να αμφισβητήσει. Αυτός άλλωστε ήταν ο ΠΑΟΚ που ήθελαν. Για ένα φιλικό χτύπημα στην πλάτη, για ένα “δεν πειράζει, ήσουν καλός”, για ένα “μη στεναχωριέσαι, είσαι μεγάλη ομάδα”.
Έτσι, τα χρόνια πέρασαν, ο ΠΑΟΚτσής συνήθισε να αδικείται, να παίζει ρόλους κομπάρσου και να γλύφει κάποιο από τα ξεροκόμματα που του πετούσαν για να ξεγελάσει την πείνα του. Ο ΠΑΟΚ όμως που όλοι οι υπόλοιποι ήθελαν να έχουν, δε μένει πια εδώ. Κάποτε τον υπολόγιζαν και τον σέβονταν, τώρα ζουν κάτι πρωτόγνωρο. Τον φοβούνται. Κι αυτό τους έχει αποσυντονίσει, τους έχει αποδιοργανώσει, τους έχει τρελάνει…
Τα… πρωτοβρόχια άρχισε να τα βλέπει κανείς τα τελευταία χρόνια, όταν ο Ιβάν Σαββίδης είχε ξεκινήσει να μπαίνει στο ρουθούνι των μεγάλων. Κάποια σκόρπια δημοσιεύματα, μερικά διάσπαρτα πρωτοσέλιδα. Ο καιρός πέρασε, ο μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ βρήκε τα πατήματά του, και πλέον ο πόλεμος -κατά του ίδιου και του ΠΑΟΚ- έχει γίνει αδυσώπητος. Μόνο με την ιδέα της κατάκτησης ενός κυπέλλου από τον Δικέφαλο και απλά τη σημειολογία που έχει για τη συνέχεια, οι όψιμοι εχθροί ανασκουμπώθηκαν, βγήκαν στην επίθεση, βρίσκονται ένα βήμα από το να συμμαχήσουν κιόλας!
Το ΠΑΟΚ εναντίον όλων, έγινε όλοι εναντίον του ΠΑΟΚ. Κι αυτό είναι πρώτη μεγάλη νίκη του Δικεφάλου. Οι υπόλοιπες θα έρθουν, μόνο αν βρουν όλο τον κόσμο του ενωμένο. Όπως ήταν όταν βρισκόταν υποδουλωμένος, έτσι πρέπει να είναι για να βγει νικητής στην επανάσταση που ο ίδιος κήρυξε…
Επικοινωνία στο…
Facebook: Thodoros Hastas
Twitter: ThodorosHas