Χάρη σε μια τουλάχιστον «ύποπτη» στρατηγική της Φεράρι ο Σεμπάστιαν Φέτελ πέρασε στα πιτ τον Ράικονεν και πήρε την πρώτη νίκη της Σκουντερία στο Μονακό μετά το 2001! Δεύτερος ο Κίμι, τρίτος ο Ρικιάρντο.
Με το που έσβησαν τα κόκκινα φώτα στο «Πριγκιπάτο» οι δύο Φεράρι- με τον Ράικονεν μπροστά από τον Φέτελ- διατήρησαν εύκολα την πρωτοπορία κρατώντας πίσω τους δια περιπάτου τον 3ο Μπότας, κάνοντας μάλιστα άμεσα και διαφορά κοντά στα 5 δευτερόλεπτα από τον Φινλανδό της Μερσέντες.
Πίσω τους ο Φερστάπεν παρέμενε σταθερά μπροστά από τον Ρικιάρντο, ο Κάρλος Σάινθ τρυπούσε το ταβάνι της Τόρο Ρόσο φιγουράροντας σταθερά στην 6η θέση, ενώ ο Λούις Χάμιλτον μετά τις κάκιστες χθεσινές δοκιμές έφτασε μετά κόπων και βασάνων στη 10η θέση, εκμεταλλευόμενος την εγκατάλειψη του Χούλκενμπεργκ (κιβώτιο) και το γεγονός πως ο Πέρεζ μπήκε στα πιτ για ν’ αλλάξει το ρύγχος του.
Και ο όχι-ακριβώς-εντυπωσιακός αγώνας του Μονακό συνεχιζόταν…
Τίποτα τριγύρω δεν αλλάζει, όλα τα ίδια μένουν
Για τους επόμενους 30 περίπου γύρους το Μονακό επιβεβαίωνε τη φήμη του πως είναι ο πιο λουσάτος, μεν, ίσως ο πιο αδιάφορος δε, αγώνας σ’ ολόκληρο το καλεντάρι: ο Ράικονεν κρατούσε εύκολα πίσω του τον Φέτελ, ο Μπότας δεν απειλούσε και δεν απειλείτο (σ’ εκείνο το σημείο…) και ο Χάμιλτον συνέχιζε να βολοδέρνει στις πίσω θέσεις της βαθμολογούμενης δεκάδας, όμως φορώντας φρέσκο σετ ελαστικών ήταν σίγουρο πως θα πήγαινε όσο το δυνατόν πιο πίσω το δικό του πιτ.
Στα πιτ, όμως, αναμενόταν ν’ «αποφασιστεί» και ο νικητής…
