Το πράγμα φώναζε. Δε χρειαζόταν να είναι κανείς πυρηνικός φυσικός για να καταλάβει πως τα τελευταία ματς της σεζόν, τα τελευταία ματς των Play Off έβγαιναν με… αίμα. Για όλες τις ομάδες και για ολους τους παίκτες, όσους είχαν απομείνει δηλαδή υγιείς ή χωρίς τιμωρίες. Κάτι τέτοιο περιμένα και στο αποψινό ντέρμπι της Τούμπας, γελώντας απλά σε όσους ζητούσαν 4αρες και 5αρες εκδίκησης.
Πριν φτάσουμε στο αγωνιστικό κομμάτι, όλες αυτές τις μέρες, ο οργανισμός του ΠΑΟΚ επικεντρώθηκε σε όλα τα γύρω-γύρω, αυτά που είχαν προέλθει λόγω της μπύρας που δέχθηκε ο Ίβιτς στη Λεωφόρο, την τιμωρία του Παναθηναϊκού, και ένα πιθανό ανάλογο συμβάν στην Τούμπα που θα “κατέστρεφε” τον Δικέφαλο. Προσοχή στους φιλάθλους, προσοχή στην ασφάλεια του γηπέδου, προσοχή στις προκλήσεις. Τελικά όλα κύλησαν κάτι παραπάνω από ομαλά. Τελικά την μπύρα δεν την πέταξε κανένας οπαδός. Την πέταξε ο ΠΑΟΚ μόνος του. Η ζημιά έγινε από την ίδια την ομάδα μέσα στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου. Και έτσι έκανε… δώρο το σεντόνι του Champions League στην ΑΕΚ.
Στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό λοιπόν, τα κουκιά ήταν μετρημένα. Πολλές απουσίες παικτών, λιγοστές ανάσες, δυσκολία αυτοσυγκέντρωσης και καθαρού μυαλού. Όπως όλα τα ματς των Play Off, έτσι κι αυτό θα κρινόταν στις λεπτομέρειες. Στη μία ενέργεια ενός ποιοτικού παίκτη, σε ένα λάθος, μια ολιγωρία. Όλα αυτά σχεδόν τα είδαμε απόψε. Το τραγικό γύρισμα του Κουτρουμπή στον Βλαχοδήμο, την γκολάρα του Μπίσεσβαρ, τον αποσυντονισμό της άμυνας του ΠΑΟΚ. Απλά, επειδή αυτές οι μικρές λεπτομέρειες συνέβησαν… εν αφθονία, ήρθαν και τα περισσότερα γκολ, σε σύγκριση με επαναλαμβανόμενο 1-0 του μίνι πρωταθλήματος.
Στον Δικέφαλο, θεωρητικά είχαν απομείνει περισσότερα αποθέματα ποιότητας. Μπίσεσβαρ, Ενρίκε, Ουάρντα, Πρίγιοβιτς θα μπορούσαν να κάνουν το κάτι παραπάνω που χρειαζόταν για να πάρει η ομάδα τους το απαραίτητο τρίποντο. Δεν έγινε, δεν το πήραν.
Αν μπορώ να ψέξω για κάτι τον Ίβιτς, είναι η μη χρησιμοποίηση του Χαρίση αντί του Τσίμιροτ. Ο πρώτος φάνηκε ενεργός και θετικός στο τελευταίο ματς με την ΑΕΚ, την ώρα που ο Βόσνιος ήταν κάτι παραπάνω από ξεκάθαρο ότι… έπνεε τα λοίσθια στα Play off, μετά από μια σεζόν χωρίς ανάσα. Εφόσον ο ΠΑΟΚ χρειαζόταν πνευμόνια και φρέσκο μυαλό, η παρουσία του Έλληνα μέσου φάνταζε σχεδόν επιβεβλημένη. Δεν έχει σημασία πια…
Τέλος, είναι αξιοσημείωτος ο τρόπος με τον οποίο ο Δικέφαλος -και σήμερα- δέχθηκε την ήττα του. Όπως στο 0-1 από την ΑΕΚ, έτσι και στο 2-3 από τον Παναθηναϊκό, ο ΠΑΟΚ αναγνώρισε ότι έχασε δίκαια, δεν έψαξε για δικαιολογίες, δεν κατέφυγε σε καραγκιοζιλίκια και άναρθρες κραυγές, όπως έκαναν οι όψιμοι αντίπαλοί του. Πριν μερικές βδομάδες έγραφα ότι είναι ωραίο (και) να χάνεις δίκαια. Είναι τόσο δύσκολο να ισχύσει για όλους αυτό; Ο ΠΑΟΚ δεν άξιζε την πρωτιά στα Play off και δεν την πήρε. Τόσο απλά. Και ψάξτε για χαλιφάτα σε άλλες πολιτείες…
Επικοινωνία στο…
Facebook: Thodoros Hastas
Ε-mail: [email protected]
