Διαβάζω πότε – πότε σχόλια του στυλ… «απέτυχε ο Στέφενς στον ΠΑΟΚ» και κυριολεκτικά τρελαίνομαι. Δεν αναφέρομαι στους φιλάθλους. Ο κόσμος έχει τα δικά του κριτήρια και πολλές φορές παρασύρεται σε κρίσεις που δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα. Στους εκπροσώπους του Τύπου αναφέρομαι, που υποτίθεται ότι οφείλουν (είναι μέρος της δουλειάς τους) να γνωρίζουν τους λόγους της αποτυχίας ή της επιτυχίας ενός προπονητή σε ένα ποδοσφαιρικό κλαμπ.
Διαπιστώνω το μέγεθος της ασχετοσύνης και απογοητεύομαι. Ο Στέφενς δεν απέτυχε στον ΠΑΟΚ. Πέτυχε πολλά πράγματα και θα πετύχαινε ακόμα περισσότερα, αν εργαζόταν σε υγιές ποδοσφαιρικό περιβάλλον. Δυστυχώς –και το είχα επισημάνει από τότε- ο Στέφενς δεν εργάστηκε σε υγιές ποδοσφαιρικό περιβάλλον.
Δεν φρόντισαν γι αυτό οι αρμόδιοι. Δεν προστατεύθηκε, δεν είχε βοήθειες, δεν είχε συμπαράσταση. Ο Τσιστιάκοφ (και όχι μόνο αυτός), έκαναν τα πάντα για να τον αφήνουν έκθετο σε κάθε δύσκολη στιγμή. Επιτρέποντας –κυρίως- σε ορισμένους παίκτες να συμπεριφέρονται, σαν αφεντικά της ομάδας. Θα ήταν όλα διαφορετικά αν, όσοι εργάζονταν γύρω από τον Στέφενς, στήριζαν με ειλικρίνεια τον προπονητή και φρόντιζαν να του εξασφαλίσουν υγιές περιβάλλον, χωρίς παρασκήνιο, ίντριγκες και μαχαιριές.
Αντίθετα με τον Στέφενς, ο Ιβιτς εργάστηκε σε περιβάλλον πολύ καλύτερο. Είχε την στήριξη του Μίχελ, τις ανέσεις που του προσέφερε η ΠΑΕ και φυσικά τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο σε θέματα που αφορούσαν το ποδοσφαιρικό τμήμα με κορυφαίο παράδειγμα την εισήγηση για την αποπομπή του Τζαβέλλα που έγινε δεκτή χωρίς δεύτερη κουβέντα. Εισήγηση που είχε κάνει και ο Αγγελος Αναστασιάδης, χωρίς να γίνει δεκτή και το αναφέρω ως παράδειγμα για να καταστήσω σαφές τι σημαίνει υγιές ποδοσφαιρικό περιβάλλον για έναν προπονητή και τους συνεργάτες του.
Αν υποθέσουμε ότι ο Αλεξάνταρ Στανόγεβιτς θα τύχει της αντιμετώπισης που είχε ο Ιβιτς (γιατί όχι και καλύτερη αν παραδεχθούμε ότι εχθρός του καλού είναι το καλύτερο), οι πιθανότητες επιτυχίας στο έργο που αναλαμβάνει, είναι πολλές. Οι άνθρωποι που αποτελούν το περιβάλλον μιας ομάδας, όταν λειτουργούν ως συμπλήρωμα του προπονητή απορροφώντας τυχόν κραδασμούς, του προσφέρουν ένα μοναδικό αβαντάζ για να λειτουργήσει απόλυτα συγκεντρωμένος στις υποχρεώσεις του.
Υπάρχει και το παράδειγμα Τούντορ βέβαια, που στηρίχθηκε όσο λίγοι στην Τούμπα αλλά, ο εγωισμός του και οι κακές επιλογές συνεργατών, τον οδήγησαν σε αποτυχία. Αν ο Στανόγεβιτς έχει ταλέντο, προσωπικότητα και την στήριξη του περιβάλλοντος της ομάδας (κυρίως) και συνολικά του ασπρόμαυρου οργανισμού, μπορεί να πετύχει παρά την αμφισβήτηση που δημιούργησε η δημοσιοποίηση του ονόματος του.
