Πριν λίγο καιρό η πλειοψηφία του κόσμου του ΠΑΟΚ, ήταν υπέρ των λίγων αλλά ποιοτικών μεταγραφών. Αυτό που έλεγε η κοινή λογική ήταν πως ο Δικέφαλος, που είχε μία πετυχημένη χρονιά πέρσι, χρειάζεται περίπου τέσσερις ποιοτικές προσθήκες για να μπορέσει να χτυπήσει ως πραγματικό φόβητρο το πρωτάθλημα. Κι όμως, σήμερα ο ενθουσιασμός έχει χαθεί, η γκρίνια βρίσκεται ξανά στο προσκήνιο. Την “παγωμάρα” για το όνομα του προπονητή εν μέρει μπορώ να την κατανοήσω αλλά η απαισιοδοξία και η μιζέρια δεν δικαιολογείται. Ούτε μπορώ να καταλάβω πως ξαφνικά αρκετοί υποτιμούν πολλούς από τους παίκτες που υπάρχουν στον ΠΑΟΚ ενώ απέδειξαν ότι μπορούν να οδηγήσουν την ομάδα ψηλά.
Θυμίζω πως ο Δικέφαλος έχει ήδη ένα πολύ καλό ρόστερ, μία καλά κουρδισμένη ενδεκάδα, που έχει κατακτήσει το Κύπελλο. Πέρσι μπορεί να έκανε πολύ νωρίς τις μεταγραφές του,αλλά είχε ήδη προπονητή από την προηγούμενη σεζόν και επίσης έκανε πάρα πολλές προσθήκες. Ο Κάνιας για παράδειγμα ήρθε τις τελευταίες ημέρες της προετοιμασίας.
Τώρα οι “ασπρόμαυροι” δεν έχουν ανάγκη από ποσότητα αλλά ποιότητα. Αυτές οι μεταγραφές λοιπόν χρειάζονται χρόνο για να ολοκληρωθούν και φυσικά επιμονή και υπομονή.
Ο ΠΑΟΚ δεν πρέπει να πάρει παίκτες μόνο για να πάρει αλλά να φέρει στην Τούμπα ποδοσφαιριστές, που θα φέρουν το πρωτάθλημα.
Ας περιμένουμε λοιπόν ποιοι θα έρθουν, πριν μας πιάσει… πανικός. Ο ΠΑΟΚ έχει ήδη ομαδάρα, θέλει λίγα κλικ για να γίνει αυτή η ομαδάρα από Κυπελλούχοςμ πρωταθλήτρια. Και ας μην παρασυρόμαστε με τις εμφανίσεις στο τέλος της χρονιάς. Εκεί έπαιξαν πολλά άλλα τον ρόλο τους και όχι η ποιότητα των παικτών που αποδεδειγμένα είναι καλή. Και κυρίως η φυσική κατάσταση. Ένα στοίχημα που ο Σέρβος γυμναστής ο οποίος ανέλαβε τον Ιανουάριο (και αποτελεί παρελθόν) το έχασε πανηγυρικά.
