Η υπόθεση Noor1 παίρνει απρόβλεπτες διαστάσεις, όμως πέρα από όσα συμβαίνουν στο προσκήνιο υπάρχει και η αθέατη πλευρά: Η διαπλοκή των media, εξώδικα, η πολιτική προστασία. Και στη μέση ορισμένα σημαίνοντα πρόσωπα.
Το αφιέρωμα της «Εφημερίδας των Συντακτών» επιχειρεί να ριξει φως στα σκοτεινά σημεία. Ακολουθεί ολόκληρο το άρθρο:
«Τα βάζω με όλους και με όλα. Ηδη κινδυνεύω, θέλετε να πω ονόματα για να κινδυνεύσω περισσότερο. Δεν μπορώ να πω ονόματα εδώ, τα έχω πει εκεί που πρέπει. Επρεπε, για να πιστέψουν οι άνθρωποι που ήταν από πίσω ότι δεν θα μιλήσω. Δεν είμαι αθώος, αλλά ούτε και ο εγκέφαλος» («Εφ.Συν.», 18/1/2015, απολογία Γιαννουσάκη).
Το κλασικό νομικό αξίωμα «ένοχος ένοχον ου ποιεί» παραβιάζει για δεύτερη φορά ο ισοβίτης Μάκης Γιαννουσάκης στην υπόθεση του πλοίου με τους δύο τόνους ηρωίνης. Ομως το αξίωμα αυτό έχει ήδη ανατραπεί από τη σύγχρονη έννομη τάξη που καταφεύγει στο καθεστώς προστατευόμενων μαρτύρων παρέχοντας ελαφρυντικά αλλά ακόμα και ασυλία στις βαριές περιπτώσεις εγκληματικών οργανώσεων.
Ο Μ. Γιαννουσάκης τη μια φορά επιχειρεί με καταθέσεις και συνεντεύξεις να βάλει στο κάδρο ενοχής και τον εφοπλιστή Μαρινάκη μαζί με τον στενό συνεργάτη του, Αιμ. Κοτσώνη, και την άλλη επιμένει για την αθωότητά τους αφήνοντας υπονοούμενα για τον υπουργό Αμυνας, το στέλεχος του Λιμενικού και την αρμόδια εισαγγελέα.
Ολοφάνερη η αγωνία του να εξασφαλίσει έστω και κατόπιν εορτής το καθεστώς του προστατευόμενου μάρτυρα, κάτι που δεν πέτυχε πριν από τη δίκη και τη βαριά καταδίκη του.
Είναι δεδομένο ότι ο Μ. Γιαννουσάκης «γνωρίζει πολλά», αλλά για όσους παρακολουθήσαμε από κοντά την υπόθεση και τη δίκη, η αλήθεια δεν έχει ακόμα αναδειχτεί σε κάθε πτυχή της. Ομως αυτό που συμβαίνει σήμερα δεν αφορά την ουσία της υπόθεσης και τα αναπάντητα ερωτήματα, αλλά μια ενδεχόμενη λανθασμένη συμπεριφορά ενός κυβερνητικού στελέχους.
Με άλλα λόγια, σύσσωμος ο Τύπος και η αντιπολίτευση επιχειρούν να μετατοπίσουν την προσοχή από τη σοβαρότερη ίσως υπόθεση οργανωμένου εγκλήματος στην Ελλάδα με όρους μικροκομματικού συμφέροντος και προστασίας της νέας διαπλοκής.
Η βρόμικη και εγκληματική υπόθεση της διακίνησης ηρωίνης κατάφερε έναν χρόνο μετά τη λήξη της «σιωπηλής» δίκης να προκαλέσει το ενδιαφέρον πολιτικών, επιχειρηματιών, δημοσιογράφων.
Τα ΜΜΕ που δεν είχαν ασχοληθεί ή είχαν πλήρως αποσιωπήσει την υπόθεση και τις καταθέσεις του Μ. Γιαννουσάκη σήμερα συναγωνίζονται σε πληροφορίες και επικριτικές δηλώσεις που αφορούν κυβερνητικούς και δικαστικούς παράγοντες και όχι φυσικά τα σκοτεινά σημεία για την προμήθεια, αγορά, μεταφορά και πώληση της ηρωίνης.
