Μεγαλώσαμε με τους Πόντιους να πρωταγωνιστούν στα ανέκδοτα. Ο Γιωρίκας, ο Κωστίκας έπεφταν πάντα θύματα μιας φάρσας ή έκαναν περίεργες ερωτήσεις. Το 2015-2016 στα ανέκδοτα της ποδοσφαιρικής πιάτσας πρωταγωνιστούσαν και πάλι δύο Πόντιοι. Ο Ιβάν και ο τίγρης…
Όταν αποφάσισαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους για να τελειώσουν τους εγκεφάλους της Εγκληματικής Οργάνωσης (που τότε πίστευαν ότι είναι ανίκητοι) η ποδοσφαιρική κοινωνία τους αντιμετώπιζε σαν ανέκδοτο. «Να νικήσετε ποιον; Εσείς; Καλά, δεν το ξέρετε ότι αυτοί είναι σαν τη Λερναία Ύδρα που ένας κεφάλι κόβεις και πέντε βγαίνουν; Τσάμπα χάνετε τον χρόνο σας…» ήταν ορισμένες από τις επιεικείς ατάκες που ακούστηκαν.
Οι Πόντιοι χλευάστηκαν, δέχθηκαν προσωπικές επιθέσεις, στήθηκαν στο απόσπασμα από κομματικούς μηχανισμούς, τα έβαλαν με υπουργούς, αλλά στο τέλος έγινε αυτό που επιτάσσει η παράδοση τους: Νίκησαν ως πιο ξεροκέφαλοι.
Σε αυτά τα δυο χρόνια η σχέση τους δοκιμάστηκε: Οι διαιτητές έκαναν τα περισσότερα λάθη στα μεταξύ τους ντέρμπι, ο Εωσφόρος επιχείρησε να σπάσει με κάθε τρόπο το δίπολο γιατί ήξερε πως αυτοί οι δυο ενωμένοι θα οδηγούσαν το ποδόσφαιρο σε μια νέα εποχή και το καρκίνωμα στη λήθη.
Έβαλε πολιτικούς Δούρειους Ίππους, διαιτητές, δημοσιογράφους. Τους πάντες! Οι βαλίτσες πήγαν και ήρθαν όπως συνέβαινε για χρόνια. Αλλά στο τέλος, ο μόνος που υποτάχθηκε ήταν ο πιο αδύναμος.
Είναι αδύνατον να εξηγηθεί σε ένα κείμενο πόσα συνέβησαν σε αυτά τα δυο χρόνια. Μόνο ιστορικός σε εγκυκλοπαίδεια θα χωρούσε όλα τα περιστατικά, τα τηλεφωνήματα, τα μηνύματα. Ο κοινός σκοπός άφηνε πάντα στην άκρη τις διαφορές, γιατί και οι δύο είχαν αντιληφθεί ότι οποιαδήποτε επένδυση στο ποδόσφαιρο, χωρίς πρώτα να καθαρίσει η κόπτης, ήταν πεταμένα λεφτά στο πηγάδι.
