Όσο ο ΠΑΟΚ θα “καίει” τις σημαίες του δύσκολα θα βρίσκει τον σωστό δρόμο προς τη δόξα. Κούδας, Ζαγοράκης, Βρύζας, Αναστασιάδης, Σαλπιγγίδης, Γκαρσία, Κλάους, μερικά μόνο από τα πρόσωπα, που κάποτε σήμαιναν τόσα πολλά για την ομάδα και τον κόσμο και έγιναν αιτία χιλιάδων συζητήσεων. Στον Δικέφαλο η έννοια οικογένεια χάνεται, αφού όσοι αποτελούσαν μέλη της ή όσοι θα μπορούσαν να αποτελέσουν είτε αποχωρούν είτε έχουν κάνει στην άκρη.
Ένα κλαμπ γιγαντώνεται όταν έχει στα εσωτερικά του και στην καθημερινότητα του ανθρώπους ικανούς, που ταυτόχρονα αγαπούν τον σύλλογο αλλά και λατρεύονται από τον κόσμου του Δικεφάλου.
Στον ΠΑΟΚ δυστυχώς όσοι είχαν αυτό τον ρόλο ή μπορούσαν να τον έχουν “κάηκαν”. Άλλες φορές έφταιγαν οι ίδιοι, άλλες το περιβάλλον τους, κάποιες φορές το περιβάλλον της ομάδας και άλλες η νοοτροπία της πόλης που θυμίζει ένα μεγάλο χωριό που όλοι ζηλεύουν τον διπλανό τους.
Σημασία έχει όμως τι κάνει το ίδιο το κλαμπ για να προστατεύσει αυτούς τους ανθρώπους, διότι προστατεύοντας αυτούς, προστατεύει τον ίδιο τον ΠΑΟΚ.
Ο Πάμπλο Γκαρσία, ένα είδωλο στις τάξεις των οπαδών και ένας εκπληκτικός ποδοσφαιριστής που δέθηκε με τον κόσμο και την ομάδα, έφυγε σαν παίκτης της σειράς από την ομάδα. Ο Γκαρσία ένας άνθρωπος ολόκληρο κεφάλαιο για τον σύλλογο και για τους οπαδούς, λόγω κάκιστης διαχείρισης του κλαμπ, έφυγε με άσχημο τρόπο, με τρόπο που έκανε κακό τόσο στον ίδιο όσο και στον ΠΑΟΚ. Σε άλλη ομάδα, σε κάποια του εξωτερικού, ο Γκαρσία ακόμα θα “πουλούσε” στις μπουτίκ, θα είχε γίνει αγώνας προς τιμήν του, και θα ήταν μπροστά μπροστά στις αποστολές της ομάδας σε κάθε γήπεδο.
Ο Δημήτρης Σαλπιγγίδης επίσης. Κάποιος περαστικός ονόματι Ιγκορ Τούντορ τον έβαλε να κάνει γύρους και να προπονείται μόνος του μόνο και μόνο επειδή δεν τον υπολόγιζε. Δεν πιστεύω ένας προπονητής ξένης ομάδας να τολμούσε να έβαζε κάποιο από τα μεγάλα ονόματα του συλλόγου να προπονείται μόνος του, μόνο και μόνο επειδή δεν του έκανε ή επειδή μεγάλωσε και το κλαμπ να το δέχεται αδιαμαρτύρητα. Και ακόμα και όσοι δεν συμπαθείτε τον Σαλπιγγίδη μην κολλάτε στο όνομα, προσπαθώ απλά να εξηγήσω πως πρέπει να μεταχειρίζεται η ομάδα, μία σημαντική προσωπικότητα της. Πως αλήθεια αποχαιρέτησε ο Άλβες Λίνο; Χωρίς να προλάβει καν να πει “αντίο” στην ομάδα μέσα στον αγωνιστικό χώρο.
Τώρα έφυγε και ο Κλάους. Που πάντα ήταν εκεί μπροστά να δέχεται τα “χτυπήματα” για όσα συνέβαιναν στην ομάδα και αυτός να μένει απροστάτευτος ακόμα και από τον ίδιο του τον εαυτό. Η στήριξη ενός κλαμπ δεν αρκείται σε ένα καλό συμβόλαιο. Ο ΠΑΟΚ δεν έχει καταφέρει ως τώρα να στηρίξει τις σημαίες του, τις επενδύσεις τους, τα πρόσωπα που είναι σημαντικά για αυτόν. Και το κακό δεν είναι ότι έχουν φύγει όλοι αλλά ότι πριν φύγουν φθείρονται τόσο πολύ ώστε ο Δικέφαλος να χάνει ολοένα και από την λάμψη του.
Και δεν βρίσκει και νέα πρόσωπα ο Δικέφαλος. Όσα τα βρίσκει τα χάνει και αυτά. Ο ΠΑΟΚ πήρε τον Χάρη Χαρίση, ως μία από τις σημαντικότερες επενδύσεις του και μέσα σε έναν χρόνο τον “πέταξε” σε κάποια Σιντ Τρούιντεν. Γιατί; Δεν ήταν καλός παίκτης; Τότε γιατί τον πήρε; Δεν εγκλιματίστηκε; Που ήταν ο ΠΑΟΚ να τον ενσωματώσει, να τον προσέξει, να είναι δίπλα του και να στηρίξει την επένδυση του; Αλήθεια προβληματίζει κανέναν που ο Κώστας Σταφυλίδης κάνει εξαιρετική καριέρα στο εξωτερικό ενώ όσο ήταν εδώ όλοι μιλούσαν για την εξωαγωνιστική του συμπεριφορά;
Επαναλαμβάνω ότι ευθύνη έχουν σίγουρα πάντα και τα ίδια τα πρόσωπα, αλλά για αυτό πρέπει η ομάδα να είναι προετοιμασμένη και έτσι δομημένη ώστε να τους προστατεύει ακόμα και από τους ίδιους τους εαυτούς του. Διότι τι θα γίνει όταν θα αρχίζουν να την… κάνει και η πραγματική δύναμη του ΠΑΟΚ, δηλαδή ο κόσμος του και πως θα τον κρατήσει στην αγκαλιά του ο σύλλογος χωρίς να υπάρχουν άνθρωποι που να τον εμπνέουν;
Επιτρέπεται άραγε σε έναν Τούντορ, έναν Δώνη, έναν Μίχελ ή έναν οποιονδήποτε περαστικό να αποφασίζει για την ιστορία της ομάδας; Μου θυμίζει το θέμα με τους γυμναστές και το δικό του τιμ που ΔΕΝ έχει ο ΠΑΟΚ (ενώ έχει ικανά πρόσωπα) με αποτέλεσμα κάθε προπονητής να “κουβαλάει” τους δικούς του. Στο τέλος ο Δικέφαλος “χτυπιέται” και “ψάχνεται” για το τι φταίει για τις δεκάδες θλάσεις, σηκώνοντας φράχτες στη Μεσήμβρια, για να εμποδίζει τον άνεμο. Μόνο που σαν τον άνεμο εξαφανίζονται καθημερινά όλα τα όνειρα εκατομμυρίων ΠΑΟΚτσήδων για την αγαπημένης τους ομάδα.
