Ίσως αυτή τη χρονική περίοδο, οι καλές ειδήσεις για τον ΠΑΟΚ είναι να μην υπάρχουν ειδήσεις. Όλα όσα έχει περάσει το φετινό καλοκαίρι, οι αναταράξεις που προκλήθηκαν από τα δικά του λάθη αλλά και τα άτυχα αποτελέσματα, καθιστούν αναγκαία μια περίοδο… χάριτος για αυτόν. Μια περίοδο ησυχίας, όπου θα μπορεί να προχωρά χωρίς να ταράζει νερά, να μαζεύει βαθμούς χωρίς να εντυπωσιάζει, να βελτιώνεται χωρίς απότομες αλλαγές, να μπει σε ένα δρόμο που να τον οδηγεί με ασφάλεια προς τη διεκδίκηση του πρωταθλήματος.
Ο Δικέφαλος μέσα στις τελευταίες επτά μέρες, έχει να παρουσιάσει τρία πανομοιότυπα παιχνίδια, τρεις σχεδόν ίδιες νίκες, τρία τρίποντα (δυο στο πρωτάθλημα και ένα στο κύπελλο) με ένα γκολ διαφορά. Το πιο σημαντικό όμως αυτή τη βδομάδα δεν είναι οι νίκες με 1-0 ή 2-1, αλλά οι ΝΙΚΕΣ. Αυτές είναι που του έλειψαν στο ξεκίνημα της σεζόν, αυτές είναι που θα τον επαναφέρουν στο τροχιά πρωταθλήματος, αυτές είναι που του “χτίζουν” τον χαρακτήρα στο συγκεκριμένο διάστημα όπου το πρόγραμμα τον βοηθάει. Πριν έρθουν τα ντέρμπι, οι κομβικές αναμετρήσεις, τα παιχνίδια όπου πρέπει να δείξεις, να “φωνάξεις” με την παρουσία σου, να είσαι πειστικός.
Δε γίναμε πολύ σοφότεροι από τον Δικέφαλο, κατά τη διάρκεια του 90λεπτου κόντρα στον ΠΑΣ Γιάννινα. Το ευχάριστο ήταν ότι δόθηκε μια ικανοποιητική συνέχεια στην αισιόδοξη εμφάνιση της περασμένης Τετάρτης κόντρα στον Λεβαδειακό, ακόμα κι αν αρκετά πρόσωπα άλλαξαν. Είναι αυτή η ήπια μετάβαση που χρειάζεται ο ΠΑΟΚ, από το συνονθύλευμα το οποίο παρουσίαζε, σε μια κανονική μεγάλη ομάδα που ξέρει τι θέλει μέσα στο γήπεδο και πώς να το πάρει.
Ο Ράζβαν Λουτσέσκου χρησιμοποίησε για πρώτη φορά στην αρχική του ενδεκάδα όλες τις σπουδαίες μεταγραφές που του ήρθαν στο τέλος του Αυγούστου, προφανώς όχι γιατί όλοι είναι 100% έτοιμοι, αλλά για να αρχίσει να διαμορφώνεται ο κορμός πάνω στον οποίο θα στηριχτεί ο Ρουμάνος κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Προσωπικα, από κανέναν δεν είμαι ακόμα ικανοποιημένος, όλοι τους δείχνουν ότι έχουν να δώσουν πολλά, αλλά θέλουν το χρόνο τους. Άλλος περισσότερο, άλλος λιγότερο.
Όταν αυτοί τέσσερις (Βιεϊρίνια, Μαουρίσιο, Ελ Καντουρί, Σαμπράνο) έρθουν στα κανονικά τους επίπεδα και βρουν τον πραγματικό του εαυτό, τότε το “ματς του 1-0” δε θα είναι αυτό που θα αντιπροσωπεύει τον ΠΑΟΚ. Θα αρχίσουμε να βλέπουμε πολύ πιο ωραία πράγματα εντός των 4 γραμμών. Μέχρι τότε όμως είπαμε: νίκες για να χτίζει χαρακτήρα.
