Έφυγα το βράδυ του Σαββάτου από την Λάρισα, με την… γεύση της ήττας. Στο δικό μου μυαλό η ισοπαλία του ΠΑΟΚ στην Θεσσαλία, έμοιαζε με ήττα. Ήττα σε όλα τα επίπεδα. Αυτή είναι η αλήθεια. Σήμερα που σκέφτομαι όσα έγιναν με πιο καθαρό μυαλό, διαπιστώνω ότι όντως ήταν ήττα.
Η ήττα του Ολυμπιακού στο Καραισκάκης (το παιχνίδι της ΑΕΚ είναι σε εξέλιξη την ώρα που γράφω το blog) από τον Ατρόμητο, δεν μπορεί να διασκεδάσει τις εντυπώσεις. Ο στόχος του ΠΑΟΚ στην 3η του εξόρμηση μακριά από την Τούμπα, ήταν ξεκάθαρος. Μετά τις αποτυχίες σε Λιβαδειά και Ριζούπολη, ο Δικέφαλος έψαχνε στον κάμπο την πρώτη του εκτός έδρας νίκη για να επιβεβαιώσει τις προθέσεις του αναφορικά με τον τίτλο.
Τα έχουμε πει χίλιες φορές. Το πρωτάθλημα κατακτά η ομάδα που «καθαρίζει» τα θεωρητικά μικρά παιχνίδια. Ο ΠΑΟΚ καταγράφει απώλεια 6 βαθμών μέχρι τώρα, με αντιπάλους που το μπάτζετ τους (Λεβαδειακού, Απόλλωνα και Λάρισας), δεν ξεπερνά τις ετήσιες αμοιβές των Βιειρίνια, Μαουρίσιο και Σαμπράνο.
Η πρώτη… ήττα του ΠΑΟΚ, αφορά την αγωνιστική του παρουσία στη Λάρισα. Ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό, παιχνίδια όπως αυτό στη Λάρισα, τα τελειώνει νωρίς. «Πνίγει» τον και δεν αφήνει περιθώρια σε μια ομάδα όπως η Λάρια, οι περισσότεροι παίκτες της οποίας είναι υπέρβαροι χωρίς καμία υπερβολή.
Η κάτω του μετρίου απόδοση παικτών όπως ο Βιειρίνια, ο Μαουρίσιο, ο Σαμπράνο, ο Ελ Καντουρί, ο Πρίγιοβιτς, ο Λέοβατς, σαφώς και έπαιξε ρόλο στην αποτυχία του ΠΑΟΚ να κερδίσει το παιχνίδι. Σημαντικό ρόλο έπαιξε και η τραγική κατάσταση του αγωνιστικού χώρου. Ωστόσο πιο τραγικός από όλους στον κάμπο ήταν ο Ράζβαν Λουτσέσκου.
Ο προπονητής του ΠΑΟΚ εμφανίστηκε αδικαιολόγητα φοβισμένος και αντί να δώσει εντολή για να τακτική που θα επέφερε ένα δεύτερο γκολ που θα έβαζε τέλος στο παιχνίδι στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου, μετέφερε την ανασφάλεια του στην ομάδα με τα γνωστά αποτελέσματα. Ο προπονητής του Δικεφάλου πρέπει να πατάει σαν οδηγός το γκάζι και όχι το φρένο.
Το γεγονός ότι η ομάδα δεν βελτιώνεται στο βαθμό που θα έπρεπε από τις 11 Αυγούστου όταν και ανέλαβε την τεχνική ηγεσία, τον βαραίνει αποκλειστικά. Ο ΠΑΟΚ τη Λάρισα που είδα το Σάββατο, έπρεπε να την κερδίσει με rotation και όχι με όλα τα… βαριά του όπλα στην 11αδα. Ο Ρουμάνος τεχνικός πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες που του αναλογούν και είναι τεράστιες σε σχέση με την ποιότητα του ρόστερ που διαθέτει ο Δικέφαλος. Ο προπονητής πρέπει να εμπνέει την ομάδα και για την ώρα τίποτα δεν προδίδει ότι αυτό συμβαίνει στον ΠΑΟΚ.
Η δεύτερη… ήττα έχει σχέση με την συμπεριφορά των Κατσικογιάννη, Ποντίκη, Δημητριάδη και Μάνταλου απέναντι στον ΠΑΟΚ. Από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό, έκαναν ότι μπορούσαν για να φρενάρουν τον Δικέφαλο. Ο Ποντίκης (από την Πρέβεζα) έκοψε με ανύπαρκτο οφ σάιντ τον Πέλκα στο δεύτερο λεπτό του αγώνα κι ενώ ο παίκτης του ΠΑΟΚ ήταν σε προφανή θέση για να ανοίξει το σκορ. Το 80% των υποδείξεων του σε όλο τον αγώνα ήταν εις βάρος του ΠΑΟΚ. Ο έτερος βοηθός, ο Δημητριάδης (από την Καστοριά), δεν… είδε το πέναλτι σε βάρος του Μάτος στο 63’, που αυτόματα θα ήταν και κόκκινη κάρτα για τον ποδοσφαιριστή της Λάρισας.
Ο Κατσικογιάννης (από τα Γιάννινα), βαρύνεται όχι μόνο για το πέναλτι που δεν δόθηκε στον Μάτος αλλά και για το σύνολο των αποφάσεων του. Επέτρεψε στους παίκτες της Λάρισας να χτυπούν στο ψαχνό την ίδια ώρα που «γέμιζε» με κίτρινες κάρτες τους παίκτες του Δικεφάλου. Οι μισές του αποφάσεις ήταν λανθασμένες, σε βάρος του Δικεφάλου. Η παραπομπή του μου είναι εντελώς αδιάφορη. Δεν θα επιστραφούν οι δυο βαθμοί στον ΠΑΟΚ.
Το ίδιο ύποπτος και ο ρόλος του Μάνταλου. Από το ξεκίνημα του αγώνα απειλούσε με αποβολή τους ανθρώπους του Δικεφάλου που βρισκόταν στον πάγκο της ομάδας, δίνοντας παράλληλα, εις βάρος του ΠΑΟΚ κλίμα στον Κατσικογιάννη από την ενδοεπικοινωνία. Φυσικά στον πάγκο της Λάρισας… αλώνιζαν χωρίς να δεχθούν την παραμικρή παρατήρηση.
Αν στην εποχή του 50 – 50 αυτή είναι η συμπεριφορά που θα εισπράττει ο ΠΑΟΚ, σίγουρα κάτι δεν πάει καλά. Όταν οι άλλοι κερδίζουν με ανύπαρκτα πέναλτι και ο ΠΑΟΚ δεν παίρνει τα εξόφθαλμα, αντίο ζωή…
Η τρίτη… ήττα έχει σχέση με την συμπεριφορά του Κούγια. Το γεγονός ότι δεν έδειξε τον σεβασμό που αρμόζει στον ΠΑΟΚ, σίγουρα δεν βαραίνει την διοίκηση της ΠΑΕ, την βαραίνει όμως η αδράνεια που επέδειξε κατά την διάρκεια του αγώνα (οι προκλήσεις σε βάρος του ΠΑΟΚ ήταν ατέλειωτες) και φυσικά η –φαινόμενο που επαναλαμβάνεται συνεχώς- σιωπή της.
Ο τρόπος λειτουργίας του ΠΑΟΚ, δεν προδίδει ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό. Αν δεν αλλάξουν ρότα, φιλοσοφία και τρόπο σκέψης όλοι, θα πρέπει να πάψει η συζήτηση για το πρωτάθλημα.
