Αν υπήρχε ένα συναίσθημα που με κυρίευσε, μέχρι τα πρώτα λεπτά του αγώνα με τη Λαμία, ήταν αυτό της μοναξιάς. Προφανώς όχι της δικής μου στα δημοσιογραφικά θεωρεία, αλλά αυτή των παικτών μέσα στις τέσσερις γραμμές. Προσπαθούσα να μπω στη θέση τους και να καταλάβω πώς είναι να μπαίνουν στο γήπεδο και να αντικρύζουν μόνο καρεκλάκια στις θύρες της Τούμπας. Για πέμπτη συνεχόμενη φορά φέτος, έζησαν αυτή την “κρύα” ατμόσφαιρα, μέσα στην οποία θα έπρεπε να παίξουν έναν αγώνα ποδοσφαίρου. Να βγάλουν ενέργεια, συστήματα, πάθος, να δείξουν ότι είναι κυρίαρχοι και να πείσουν ότι είναι διεκδικητές του τίτλου. Μόνοι τους, από την αρχή της σεζόν, παλεύουν για ένα στόχο χωρίς τη στήριξη και τη ζεστασιά της κερκίδας.
Το συγκεκριμένο… μαρτύριο δεν τελείωσε. Έχει λίγο ακόμα, αλλά σίγουρα αποτέλεσε και αποτελεί ένα ντεσαβαντάζ σε σχέση με τους υπόλοιπους επίδοξους πρωταθλητές. Μπορεί όχι σε σχέση με τις βαθμολογικές απώλειες -άλλωστε ο ΠΑΟΚ έχει μόνο νίκες μέχρι τώρα στην έδρα του- αλλά σε σχέση με την ατμόσφαιρα. Την πίστη που μπορεί να πάρουν οι παίκτες από τον κόσμο, και ο κόσμος από τους παίκτες. Το σμήξιμο και τη συσπείρωση ότι η ομάδα είναι όλη μαζί ενωμένη απέναντι σε εχθρούς, αντιπάλους και στόχους.
Από την ώρα που άρχισε το ματς στην Τούμπα, το συναίσθημα της μοναξιάς έφυγε και όλοι επικεντρώθηκαν στο πώς θα παρουσιαστεί ο ΠΑΟΚ. Όχι αν θα κερδίσει τη Λαμία, αλλά αν θα πείσει ότι κάνει βήματα προόδου. Ένας Δικέφαλος που το τελευταίο διάστημα σχοινοβατούσε μεταξύ του μέτριου και του καλού. Ήταν στο όριο και προσπαθούσε να το ξεπεράσει. Σήμερα, τα μηνύματα ήταν αισιόδοξα, έστω και απέναντι σε έναν υποδιέστερο αντίπαλο. Όσο υποδιέστεροι είναι οι Λαμιώτες που έδειξαν και στο -μοιραίο για τον Στανόγεβιτς- φιλικό του καλοκαιριού, αλλά και μέχρι τώρα στο πρωτάθλημα, ότι είναι άκρως υπολογίσιμη ομάδα
Το πιο σημαντικό σήμερα ήταν ότι ο ΠΑΟΚ ήταν αποτελεσματικός. Αυτό που είπε πριν λίγες μέρες ο Λουτσέσκου (“να γίνουμε δολοφόνοι”) πήγε άμεσα από τη θεωρία στην πράξη. Ήταν κάτι που φανερά έλειπε από τον Δικέφαλο στα προηγούμενα ματς. Δημιουργείς ευκαιρίες, κάνεις γκολ. Είναι απλά τα πράγματα, αν θες να φτάσεις ψηλά. Η άλλη θετική διάσταση του ματς ήταν οι συνδυασμοί μεταξύ των παικτών του ΠΑΟΚ, έστω και μετά το 1-0, που φαίνονται να… βρίσκονται σιγά-σιγά στο γήπεδο, αλλά και η παρουσία του Μαουρίσιο. Η ομάδα διαθέτει τόσες ποιοτικές μονάδες και προς το παρόν, λίγες από αυτές το έχουν βγάλει μέσα στο γήπεδο. Αν τις αξιοποιήσει όλες, τότε κανείς δε θα μπορεί να τη σταματήσει.
