Τα… κατάφερε ο Κομίνης. Με τον ορισμό του (που ήταν αναπόφευκτος) στον παιχνίδι του Ολυμπιακού με τον ΠΑΟΚ, έγινε το θέμα συζήτησης σε όλη την Ελλάδα. Είναι το πιο πολυσυζητημένο όνομα και μάλλον θα είναι μέχρι την Κυριακή. Ελπίζω κι εύχομαι μετά την Κυριακή να τον μνημονεύουμε για την άριστη διαιτησία του.
Δεν θα μπω στη διαδικασία να αναλύσω τι έχει κάνει και τι δεν έχει κάνει. Τα ρεπορτάζ του INPAOK (δείτε εδώ), νωρίτερα το απόγευμα, έδωσαν σε όλους την πραγματική εικόνα της… σχέσης του Κομίνη με τον ΠΑΟΚ.
Προσωπικά, ο Κομίνης δεν με έχει πείσει για τις ικανότητες του. Δεν με… γεμίζει ως διαιτητής. Δεν πετάω τη σκούφια μου. Θεωρώ ότι είναι ανασφαλής και μπερδεύει το μυαλό του με δεύτερες και τρίτες σκέψεις με αποτέλεσμα να κάνει λάθη. Σκέψεις που δεν έχουν σχέση με ότι είδε να συμβαίνει στον αγωνιστικό χώρο αλλά με το παρασκήνιο του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Αυτό το πρόβλημα έχουν αρκετοί διαιτητές. Αποφασίζουν με βάσεις τις σκέψεις τους και όχι με βάση τα μάτια τους. Με τη νέα τάξη πραγμάτων, όσοι αποφασίζουν με όσα… κρύβουν στο μυαλό τους και όχι με τα μάτια τους, πηγαίνουν σπίτια τους. Μόνο ο Μάνταλος γλίτωσε για την ώρα. Όχι, για πολύ φαντάζομαι. Οι… υποχρεώσεις που έχει αναλάβει, αργά ή γρήγορα θα τον στείλουν στη φυσική του θέση. Στο σπίτι του δηλαδή.
Ας επανέλθω στο θέμα μας. Στον Κομίνη. Το παιχνίδι της Κυριακής, αποτελεί μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να αποδείξει σε όσους δεν έχουν καλή άποψη για τον διαιτητή Κομίνη, ότι κάνουμε λάθος. Είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να σφυρίξει ότι δει και στο φινάλε του αγώνα να μην μπορούμε να πούμε τίποτε αρνητικό για την παρουσία του στο Καραισκάκη. Θα του βγάλω το καπέλο. Όχι ότι, νοιάζεται ο Κομίνης αν θα του δώσω εύσημα εγώ και όσοι δεν τον θεωρούμε top class διαιτητή. Ενδεχομένως να μην του «καίγεται καρφί».
Οφείλει να παίξει για τον εαυτό του και να κερδίσει υπόληψη στο χώρο του και καλύτερες μέρες για το μέλλον. Ετσι κι αλλιώς, μόνο οι διαιτητές που θα σφυρίζουν ότι βλέπουν και δεν θα… βλέπουν ότι σφυρίξουν, θα έχουν μέλλον στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Με ή χωρίς τον Περέιρα, με ή χωρίς το δίδυμο Τριτσώνη – Κουκουλάκη, η κάθαρση στο χώρο της διαιτησίας θα προχωρήσει.
Οι εξαρτημένοι, οι φοβισμένοι και όσοι έχουν… υποχρεώσεις, θα μείνουν στα σπίτια τους, για να ζούμε όλοι μας, πιο όμορφες, πιο ήσυχες, πιο καθαρές Κυριακές.
Ο Κομίνης λοιπόν έχει δυο δρόμους. Να παίξει καθαρά και να αυξήσει τις μετοχές του στο χώρο της διαιτησίας και του ελληνικού ποδοσφαίρου ή να παραδοθεί στις ορέξεις των ερυθρόλευκων και να πάει μια για πάντα στο σπίτι του. Δυο πόρτες έχει η ζωή. Ας ανοίξει αυτή που θα επιλέξει και ας μπει. Ο νικητής του αγώνα της Κυριακής, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να καθοριστεί από τον διαιτητή ή τους βοηθούς του. Το τελικό αποτέλεσμα πρέπει να καθοριστεί από την απόδοση και την τύχη των δυο ομάδων.
ΥΓ Αποτελεί bonus για τον Κομίνη το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός πολύ θα ήθελε για διαιτητή στο παιχνίδι της Κυριακής, τον Παπαπέτρου, που τελικά ορίστηκε 4ος. Το γεγονός δεν τιμά τον Παπαπέτρου, Θα κριθεί κι αυτός όμως τόσο την Κυριακή όσο και στη συνέχεια της περιόδου.
