Ο -ίσως αγοραίος- τίτλος του blog, προσφέρεται για να χαρακτηρίσει την ανάγνωση, από το σκηνικό που έχει στηθεί το τελευταίο 24ωρο στην ΚΑΕ ΠΑΟΚ. Μιας πρωτοφανούς απόφασης διοικητικού συμβουλίου, που γίνεται ακόμα πιο πρωτοφανής όταν αφορά μια ομάδα όπως ο ΠΑΟΚ. Δεν έχουν σχέση τα ονόματα, δεν παίζει ρόλο αν είναι ο Πανάκας ή ο Πρέλεβιτς, ο Ζουρνατζίδης ή ο Παπαθεοδώρου. Πρόκειται για ένα γεγονός που “αμαυρώνει” το σωματείο και μια απόφαση που “καταργεί” την ελευθερία της έκφρασης. Άσχετα αν τα ελατήριά της, προφανώς δεν έχουν να κάνουν με ό,τι μπορεί να λέχθηκε πίσω από τον πάγκο του Δικεφάλου στο ντέρμπι με τον Άρη, αλλά σε πιο διαπροσωπικές κόντρες που ξεκίνησαν πολύ πριν το συγκεκριμένο περιστατικό. Προσωπικά, αδιάφορο…
Έχω κατά καιρούς, αλλά επανειλλημένα, τονίσει την γενικότερη απαξίωση του αθλήματος, αλλά και του τμήματος του ΠΑΟΚ ειδικότερα. Ένα σπορ που έχουν καταστρέψει οι ίδιοι οι διαχειριστές του, αδιαφορώντας για το γενικό καλό και έχοντας σε προτεραιότητα τον ίδιον όφελος. Ένα πρωτάθλημα χωρίς σχεδόν κανένα ενδιαφέρον, με ομάδες χωρίς στόχους που απλά συμπληρώνουν την 14αδα. Αν θέλουμε να έρθουμε σε πιο… τοπική εμβέλεια, ιστορικές ομάδες όπως ο ΠΑΟΚ και ο Άρης, το μόνο που έχουν να θυμούνται από την κάθε σεζόν είναι τι έκαναν στα μεταξύ τους παιχνίδια. Άντε, κι αν γνωρίσουν καμιά ντροπιαστική ήττα από κάποιο χωριό της Ελλάδας για να κοροϊδεύουν ο ένας τον άλλον. Μέχρι εκεί…
Μέσα σε αυτή τη φτώχεια και τη μιζέρια, ήρθε το πρόσφατο περιστατικό με τον Κωνσταντίνο Πανάκα. Όπως και ο ίδιος είπε, και είναι απόλυτα σωστό, είναι κατάντια να ασχολείται ολόκληρος μπασκετικός ΠΑΟΚ με κάποιον… Πανάκα. Αλλά και με τι να ασχοληθείς, όταν δεν υπάρχει τίποτα για να στοχεύσεις; Τρώγεσαι με τα ρούχα σου και ψάχνεις εξιλαστήρια θύματα. Σου φταίνε άλλοι κι όχι ο ίδιος σου ο εαυτός.
Σε αυτό καθαυτό το γεγονός που λογικά έχει θορυβήσει όλη την οικογένεια του ΠΑΟΚ, για μένα δεν υπάρχει θύτες και θύματα. Δεν υπάρχουν πρόσωπα. Υπάρχει μόνο μια ντροπιαστική απόφαση, η οποία θα συνοδεύει τη συγκεκριμένη διοίκηση πρωτοδικείο της ΚΑΕ ΠΑΟΚ για πάντα. Δε με νοιάζει ποιος έχει δίκιο ή άδικο, κι ούτε έχει σημασία.
Για αυτήν την απόφαση, περίμενα και την τοποθέτηση του Μπάνε Πρέλεβιτς. Δυστυχώς, περισσότερο εκτέθηκε παρά έδωσε εξηγήσεις. Περισσότερο έριξε νερό στο μύλο της οργής, παρά βοήθησε στο να ηρεμήσουν τα πράγματα. Στη μακροσκελή του ανακοίνωση, “ξόδεψε” τη μισή για να αναφέρει τα πεπραγμένα του. Δεν ήταν αυτό το θέμα, Μπάνε. Κανείς δεν παραγνωρίζει τι έχεις κάνει για τον ΠΑΟΚ. Το ψητό ήταν στο δεύτερο μισό της δήλωσής του, αλλά και πάλι αυτό ήταν… κακομαγειρεμένο.
Μίλησε για όρια στην ελευθερία της έκφρασης, που κανείς δεν ορίζει. Για κριτική από ένα συγκεκριμένο άνθρωπο, τη στιγμή που κριτική κάνουν όλοι όσοι έρχονται στο γήπεδο, και όλοι όσοι παρακολουθούν από το σπίτι τους. Και πολύ χειρότερη μάλιστα… Θα τους διώξεις όλους; Θα ρίξεις πόρτα σε όσους σε ενοχλούν; Πώς θα αφαιρέσεις το δικαίωμα από κάποιον να έρθει στο γήπεδο;
Σε αυτό που μπορώ να συμφωνήσω με τον Πρέλεβιτς, είναι το αυτοκαταστροφικό DNA του ΠΑΟΚτσή. Μόνο που αυτή η αυτοκαταστροφική κίνηση ξεκίνησε από την αντίδραση και την απόφαση της δικής σου διοίκησης, Μπάνε. Αλλιώς, δε θα είχε γίνει τίποτα…
Δεν παίρνω το μέρος κανενός Πανάκα κι ούτε με ενδιαφέρει. Το περιστατικό θέλω να καταδικάσω γιατί αυτό δε “σημαδεύει” το σούπερμαρκετ της γειτονιάς, αλλά τον ΠΑΟΚ. Ούτε θα ασχοληθώ με ανθρώπους που υποκίνησαν ή ψήφισαν μια τέτοια απόφαση. Αν θα έπρεπε να ενδιαφέρει ένα πρόσωπο σε όλη αυτή την ιστορία, αυτό είναι ο Πρέλεβιτς. Το μοναδικό που θα έπρεπε να προφυλαχθεί και να μη “χαλάσει” το μύθο του. Για τα υπόλοιπα, τα λέει όλα ο τίτλος του blog…
Για επικοινωνία στο…
Facebook: Thodoros Hastas
Ε-mail: [email protected]
