Ο Κώστας Βασιλόπουλος γράφει για τις φοβικές εμφανίσεις του ΠΑΟΚ εκτός έδρας και καταλογίζει ευθύνες για την βαθμολογική συγκομιδή του «δικεφάλου» μακριά από την Τούμπα.
Τα… κατάφερε και πάλι ο ΠΑΟΚ. Είναι… κατόρθωμα να προηγείσαι επί του ελλιπή και προβληματικού Πανιωνίου και τελικά να φεύγεις με τον βαθμό της ισοπαλίας, ισοφαρίζοντας αγκομαχώντας στο φινάλε της αναμέτρησης. Η εικόνα του αγώνα βέβαια, είναι και η καλύτερη απάντηση στους γελοίους, που κρίνοντας εξ ιδίων τα αλλότρια, άφηναν υπονοούμενα για τον βαθμό δυσκολίας που θα συναντούσε ο Δικέφαλος στη Νέα Σμύρνη.
Ωστόσο δεν είναι αυτό το θέμα μας. Το θέμα είναι οι φοβικές εμφανίσεις που πραγματοποιεί ο ΠΑΟΚ όταν απομακρύνεται από την Τούμπα. Οι 6 απόπειρες να πετύχει νίκη μακριά από το σπίτι του, στέφθηκαν με απόλυτη αποτυχία. Τέσσερις ισοπαλίες και δυο ήττες, είναι απογοητευτικά στατιστικά για ομάδα που θέλει να κατακτήσει το πρωτάθλημα.
Η τραγική συγκομιδή βαθμών, έχει ως αποτέλεσμα για δεύτερη φορά στην διάρκεια της φετινής περιόδου, ο Δικέφαλος να φτάνει στην κορυφή αλλά, να μην μπορεί να διατηρηθεί σε αυτή. Το ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι, φτάσαμε στον Δεκέμβριο και η ομάδα δεν πείθει κανέναν για την ικανότητα της να κερδίσει παιχνίδι μακριά από την Τούμπα.
Δικαιολογημένα αυξάνεται η ένταση της συζήτησης που αφορά τις ικανότητες του προπονητή και πλέον μπαίνουν στο κάδρο και οι παίκτες. Όπως έχω επισημάνει και στο παρελθόν, έχουν ευθύνες για τις φοβικές εμφανίσεις που πραγματοποιεί ο ΠΑΟΚ μακριά από την Τούμπα. Το ερώτημα που με βασανίζει, είναι σαφέστατο και έχει συγκεκριμένο αποδέκτη.
Ποιος είναι λοιπόν αυτός που κρίνει, συζητά, συμβουλεύει, και κατά περίπτωση, επιβραβεύει ή αποδοκιμάζει τα μέλη του ποδοσφαιρικού τμήματος; Δεν μπορεί να είναι άλλος, εκτός από τον επικεφαλής του ποδοσφαιρικού τμήματος. Στην περίπτωση μας, δεν είναι άλλος από τον Λούμπος Μίχελ. Αυτός είναι ο «πρόεδρος» του ποδοσφαιρικού τμήματος.
