Στα «Πηγάδια» ο ΠΑΟΚ δεν ήταν καλύτερος από ότι στη Νέα Σμύρνη όπου είχε κολλήσει στο 2-2 με τον Πανιώνιο. Ήταν πιο σοβαρός, πιο συνεπής και σίγουρα πιο αποφασισμένος.
Έτσι όταν προηγήθηκε απέναντι στην Ξάνθη, όχι απλά κράτησε το ίδιο τέμπο και δεν έχασε το μυαλό του, αλλά συνέχισε να πιέζει σωστά για να καθαρίσει το παιχνίδι. Και σίγουρα ήταν και πιο τυχερός από άλλα ματς, αλλά και πιο εύστοχος. Έτσι το 0-1 (με αυτογκόλ) έγινε 0-2 (και εκεί υπάρχει μια ψιλοκόντρα) πριν το ημίχρονο και στο β’ μέρος ήρθε το 0-3 (η μπάλα γλίστρησε μέσα από τα χέρια του Ζίφκοβιτς) το οποίο καθάρισε τον αγώνα.
Ο Δικέφαλος μπήκε πιο ψυχωμένα από τα άλλα εκτός έδρας παιχνίδια του και δεν κατέβασε ταχύτητα όταν προηγήθηκε, αλλά διαχειρίστηκε σωστά και το προβάδισμα και τις δύσκολες συνθήκες του αγώνα λόγω της βροχής.
Όλοι είχαν πολύ καλή παρουσία, αλλά θα σταθώ περισσότερο σε τρεις παίκτες.
Ο πρώτος είναι ο Λημνιός, ο οποίος με την εμφάνισή του κέρδισε πολλούς πόντους για τη συνέχεια. Θρασύς, ταχύς και τεχνίτης έδειξε ότι μπορεί να προσφέρει πολλά στις πτέρυγες.
Ο δεύτερος είναι ο Μακ, ο οποίος χωρίς να πιάσει τοπ απόδοση, ήταν πιο ουσιαστικός και συνεπής (πέτυχε και γκολ) από κάθε άλλο φετινό ματς. Από εδώ και πάνω ότι περισσότερο προσφέρει θα είναι προς όφελος του ΠΑΟΚ.
Και επίσης εξαιρετική ήταν η παρουσία του Πέλκα ως 10άρι. Πήγε εκεί από «σπόντα» όταν τραυματίστηκε ο Ελ Καντουρί νωρίς (και μπήκε στη θέση του ο Μακ, γι’ αυτό και μίλησα και για λίγο τύχη μέσα στην ατυχία της απώλειας) και τα πήγε πολύ καλά σε γενικές γραμμές.
Συνολικά, ο ΠΑΟΚ ήταν ΠΑΟΚ στα «Πηγάδια», πήρε πανάξια το πρώτο φετινό εκτός έδρας τρίποντο στο πρωτάθλημα και με τέτοιες εμφανίσεις και μακριά από την Τούμπα, ΝΑΙ, μπορεί να διεκδικήσει τον τίτλο.
Τώρα έχει μπροστά του το εντός έδρας ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό και σαφώς θέλει να κρατήσει την ίδια νοοτροπία και αποφασιστικότητα που έδειξε στην Ξάνθη και σε αυτό το ματς αλλά και ως το τέλος της σεζόν.
