Αποτελεί μία από τις χαρακτηριστικές… ΠΑΟΚτσήδικες περιπτώσεις, όπου ο κόσμος λατρεύει, μισεί, λατρεύει να μισεί και μισεί να λατρεύει. Ένα από τα παιδιά από τα σπλάχνα της ομάδας, όπου τα φώτα πολλαπλασιάζονται, οι απαιτήσεις επίσης, οι διχογνωμίες ακόμα περισσότερο. Για να αποτινάξουν από πάνω τους το βάρος της ευθύνης και της προσδοκώμενης προσφοράς, συνήθως αυτοί οι παίκτες πρέπει να προσπαθήσουν διπλά και τρίδιπλα, σε σχέση με οποιονδήποτε αλλοδαπό συμπαίκτη τους.
Ο Δημήτρης Πέλκας πέρασε όλα αυτά τα στάδια με θρησκευτική ευλάβεια. Πριν καν προλάβει να βγάλει μουστάκι, απογειώθηκε από τον Γιώργο Δώνη, που τον βάφτισε “μικρό Κούδα” και του έδωσε τη φανέλα με το 10. Γρήγορα, το έργο γύρισε… τούμπα, έφυγε για λίγο στα ξένα όπου έκανε σημαντικά βήματα προόδου και γύρισε για να δείξει ότι έμαθε. Ότι αντέχει, ότι αξίζει.
Από την περσινή σεζόν, ο 24χρονος μέσος παλεύει να φτάσει στην ποδοσφαιρική του εκτόξευση. Ήταν φορές που ένιωθες ότι ήταν κοντά, αλλά η διακύμανση της απόδοσής του δεν άφηνε να βγουν οριστικά συμπεράσματα. Τη μία Κυριακή ήταν στα ουράνια, την άλλη στον πάτο, την άλλη κάπου ενδιάμεσα. Έδινε μια συνέχεια, μετά την… έκοβε. Ήθελε να πετάξει, αλλά σαν κάτι να τον κρατούσε.
Πριν λίγους μήνες, πήρε και το περιβραχιόνιο του αρχηγού, δακρύζοντας την πρώτη φορά που το φόρεσε, σε ένα ματς με τη Βέροια. Είναι πολύ ΠΑΟΚ και καταλαβαίνει τη σημασία μιας τέτοιας τιμής, αλλά όλο αυτό χρειαζόταν να το υποστηρίξει και μέσα στο γήπεδο.
Φέτος είναι φανερό ότι το πήρε πιο ζεστά. Στα τελευταία ματς, ακόμα πιο ζεστά. Καυτά… Παίζει με το πάθος που πρέπει, δίνει τις κατευθύνσεις που πρέπει, βγάζει το αρχηγιλίκι που πρέπει. Α, παίζει και την μπάλα που πρέπει. Όπως στην Ξάνθη. Όπως απόψε στην Τούμπα. Απόψε που με την ίδια ευκολία έβαζε γκολάρες, ανέβαζε τους συμπαίκτες του και την πίεση που ασκούσαν, και έκοβε αντιπάλους του λίγο πριν αυτοί σουτάρουν, ως αμυντικό χαφ. Απόψε που έγινε στην ουσία αρχηγός του ΠΑΟΚ, έστω κι αν στο συγκεκριμένο ματς το περιβραχιόνιο το φορούσε ο αρχαιότερος Μαλεζάς.
Το να βάζεις τη σφραγίδα σου, φαρδιά-πλατιά, σε ένα ντέρμπι με σκορ τέτοιας έκτασης και με τέτοιο αντίπαλο, δείχνει κάτι. Ανεβάζει επίπεδο. Αποτελεί πιστοποίηση… περιβραχιόνιου. Αποτελεί πιστοποίηση ότι η ανοδική του πορεία τους τελευταίους μήνες, φτάνει στο πρώτο της μαξιλαράκι. Γιατί έχει κι άλλα. Δεν τελειώνει το πράγμα εδώ. Όπως είπε και ο Λουτσέσκου, “αν χαλαρώσει, θα χάσει τη θέση του και μετά είναι δύσκολο να την ξαναβρεί”.
Το περιβραχιόνιο λοιπόν στερεώθηκε καλά στο μπράτσο του Πέλκα. Είναι στο χέρι του (κυριολεκτικά και μεταφορικά!), να μην… αδυνατίσει και του πέφτει. Είναι στο χέρι του να μην το βγάλει ποτέ…
Για επικοινωνία στο…
Facebook: Thodoros Hastas
Ε-mail: [email protected]
