Ο Μάνος Αντώναρος μπορεί να μην είναι ΠΑΟΚτσής (είναι δηλωμένος φίλος του Παναθηναϊκού), αλλά νιώθει πολύ ΠΑΟΚ! Και όποιος διαβάζει τα κείμενά του στο SDNA μπορεί να καταλάβει καλύτερα πως βλέπουν τον Δικέφαλο οι «άλλοι». Και ειδικά οι Αθηναίοι…
Στο τελευταίο του κείμενο γράφει τα εξής:
«Διαβάζω εδώ και καιρό διάφορα άρθρα εναντίον του ΠΑΟΚ. Φυσικό είναι! Το αθηναϊκό (μας) κατεστημένο δεν είναι τόσο εύκολο να σηκώσει τα χέρια ψηλά. Ο ΠΑΟΚ έρχεται… και όποιος δεν ακούει τον καλπασμό του απλώς είναι βαρήκοος.
Ο Δημήτρης Πέλκας σηκώνει το κεφάλι έξω από την περιοχή και σουτάρει λες και είναι Βριαζιλιάνος διεθνής… η μπάλα πάει εκεί που ούτε ο Μπουφόν δεν μπορεί να την ακουμπήσει.
Ο Δημήτρης Πέλκας ντριμπλάρει όποιον βρει, εκμεταλλεύεται τον χώρο παράλληλα με το τέρμα και εντός περιοχής σαν άλλος Ρόμπεν την κατάλληλη στιγμή στρίβει και στέλνει τη μπάλα στα δίκτυα.
Δεν μπορώ να ξέρω αν θα πάρει το πρωτάθλημα γιατί δεν είμαι μάγος… πάντως ο ΠΑΟΚ έρχεται τρένο.
Βοήθησε ο Ιβάν;
Φυσικά!
Ξέρετε γιατί;
Όχι μόνο επειδή έσταξε χρήματα, αλλά βασικά επειδή έδειξε και δείχνει υπομονή.
Αυτό στα απλά ελληνικά λέγεται: ασφάλεια.
Προχωρώ στους αθηναϊκούς δρόμους και όλο και περισσότεροι μου λένε για τον ΠΑΟΚ.
Όχι μόνο Θεσσαλονικείς που είναι εδώ για διάφορους λόγους… αλλά άνθρωποι που γεννήθηκαν ή μεγάλωσαν στην Αθήνα.
Αυτή είναι η καινούργια δύναμη που απέκτησε η ομάδα…
Ξέφυγε από το εσωστρεφές -καταστροφικό- τοπικιστικό ενδιαφέρον και απλώθηκε παντού.
Τα social media βοήθησαν πολύ. Πέρασαν στον κόσμο τη φιλοσοφία της ομάδας…. αυτό το “ΠΑΟΚ είσαι αφού…” μπορεί να μοιάζει ακατανόητο στ’ αυτιά του άσχετου… όμως μπήκε στη καρδιά πολλών ανθρώπων που βαρέθηκαν τη μονοκρατορία του Ολυμπιακού, την εμμονή του Παναθηναϊκού στο ένδοξο παρελθόν και το σκαμπανέβασμα των τελευταίων ετών της ΑΕΚ.
Με τον ΠΑΟΚ δεν συμβαίνει τίποτε διαφορετικό, είτε πάρουν το πρωτάθλημα είτε δεν το πάρουν, η Τούμπα θα’ ναι καμίνι. Ο λαός που δεν κάνει πίσω.
Σε μια κοινωνία που’ χει λιώσει από φόβο στους καναπέδες το ΠΑΟΚιλίκι είναι το μόνο που αντιστέκεται.
Να σας κάνω μια πρόβλεψη;
Μόλις ο ΠΑΟΚ πάρει το πρωτάθλημα τότε θα ανοίξει πραγματικά το πορτοφόλι ο Σαββίδης.
Και τότε θα γίνει χαλασμός.
Δεν είναι ακόμα η ώρα γιατί η ομάδα είναι ακόμα στην αρχή της τελικής ευθείας.
Προφανώς το πάθημα του Μπερμπάτοφ έγινε μάθημα…
Ο ΠΑΟΚτσής έχει μάθει να περιμένει…. αυτό είναι ανίκητο όπλο.
Ο ΠΑΟΚτσής έχει μάθει να λατρεύει την ομάδα του όχι γιατί καμαρώνει στην αίθουσα τροπαίων της ΠΑΕ… αλλά γιατί γυαλίζει το μάτι στη θέα και μόνο της μαυρόασπρης φανέλας.
Αυτό είναι επίσης ένα ανίκητο όπλο.
Ο ΠΑΟΚ ξέφυγε επιτέλους από τη μονοσήμαντη κόντρα του με τον Αρη και πέταξε ψηλότερα.
Έχω γράψει δεκάδες κομμάτια για τη συγκίνηση που μου προκαλεί η αδιαφορία που δείχνουν οι ΠΑΟΚτσήδες στην αδικία… αν πολεμάς όταν σε αδικούν αργά η γρήγορα θα νικήσεις… πόσο πολύ μάλλον τώρα που η ελπίδα σου χαμογελά κατάφατσα.
Δεν είναι ακριβώς νίκη… είναι κάτι καλύτερο: δικαίωση.
Με μεγάλη ικανοποίηση παρατηρώ ότι η θρησκεία ΠΑΟΚ ξέφυγε από τα στενά όρια της βορειότερης Ελλάδας και ξεχύθηκε παντού.
Είμαστε μεσογειακός λαός… ευσυγκίνητος…δεν μας αρέσει η έπαρση…. μας συγκινεί όμως η προσπάθεια… η επιμονή.
Ναι, αλλά αυτοί είναι άγριοι, ισχυρίζονται αυτοί που δεν συμφωνούν.
Ναι είναι… αυτοί όμως κράτησαν αναμμένο το φως στα πέτρινα χρόνια.
Εντάξει…δεν είναι κομψό…αλλά δεν μιλάμε για σκάκι.
Οποτεδήποτε συνομιλώ -ως τρίτος- με οπαδούς άλλων ομάδων -πόσο πολύ της δικιάς μου του Παναθηναϊκού- μου μιλούν για φάσεις, ενέργειες, νίκες ή τίτλους…
Όταν συνομιλώ με ΠΑΟΚτσήδες -ως τρίτος λέμε- μου μιλούν για τον ΠΑΟΚ.
Επειδή ΠΑΟΚ δεν είναι οι ένδεκα ή η οι 5 που πατάνε το χορτάρι ή το παρκέ…
Ο ΠΑΟΚ είναι ο Οργανισμός Ψυχής…. είναι μια δια βίου καψούρα.
Κανείς καψούρης δεν ασχολήθηκε με την εξωτερική εμφάνιση… του αρκεί και τον τρέφει η παρουσία.
Ο ΠΑΟΚ έρχεται….και όποιος δεν ακούει τον καλπασμό του είναι απλώς βαρήκοος, λέμε».
Πηγή: SDNA
