Η Στέλλα Σμαραγδή συνδυάζει άριστα τις σπουδές της στην Νομική με τις απαιτήσεις του πρωταθλητισμού. Έχει εκ γενετής μαιευτική παράλυση στο δεξί χέρι, αλλά αντλεί δύναμη από αυτό!
Συμμετείχε σε Παραολυμπιακούς Αγώνες, έχοντας παράλληλα κατακτήσει μετάλλια και διακρίσεις σε Ευρωπαϊκά και Παγκόσμια Πρωταθλήματα. Το «χρυσό» κορίτσι του ΠΑΟΚ, αποκαλύπτεται στην FORZA.
-Πως ξεκίνησε η ενασχόληση σου με τον αθλητισμό;
«Από πολύ μικρή ηλικία άρχισα να ασχολούμαι με τον αθλητισμό. Οι γονείς μου είναι γυμναστές και με ώθησαν στην κολύμβηση ώστε να μάθω να είμαι αυτόνομη. Στην συνέχεια ασχολήθηκα με το χάντμπολ, στο δημοτικό για περίπου δυο χρόνια».
-Και με το άλμα εις μήκος;
«Ήρθαν στο σχολείο κάποιοι προπονητές που έψαχναν ταλέντα. Εκεί είπαν στους γονείς μου ότι είδαν κάτι σε εμένα και πως έπρεπε να δοκιμάσω στο τρέξιμο. Στα 10 μου ξεκίνησα από τις ακαδημίες του ΠΑΟΚ, πέρασα από όλα τα αθλήματα και με κέρδισε το άλμα εις μήκος»
-Παραολυμπιάδα στο Λονδίνο στα 17 σου. Πως το βίωσες;
«Ήμουν πολύ τυχερή που σε μια τόσο μικρή ηλικία βρέθηκα στους μέγιστους αγώνες για έναν αθλητή. Ειδικά η τελετή έναρξης ήταν εμπειρία ζωής. Μοναδικό συναίσθημα να περπατάς πίσω από την σημαία της χώρας σου, μπροστά σε τόσο κόσμο»
-Η μεγαλύτερη δυσκολία που βιώνει ένας παραολυμπιονίκης;
«Το δύσκολο κομμάτι είναι οι τραυματισμοί. Δεν έχουμε την υποδομή που χρειάζεται ένας αθλητής (ιατρούς, φυσικοθεραπευτές). Πήγαινα σε αγώνες και προσπαθούσα μέχρι τελευταία στιγμή να «φτιάξω» το σώμα μου»
-Πως προέκυψε η στήριξη από τον Ιβάν Σαββίδη;
«Η Ομοσπονδία δεν μας στηρίζει στο κομμάτι του προπονητή. Έψαχνα κάποιον χορηγό ώστε να έρθει μαζί μου στους αγώνες και ο προπονητής και έτσι βρέθηκε στο δρόμο μας ο κύριος Ιβάν Σαββίδης. Τον ευχαριστώ δημόσια κάθε φορά, που μου δίνεται η ευκαιρία. Κάλυψε τα έξοδα του προπονητή μου για το Ευρωπαϊκό του 2016 και στην συνέχεια για στο Ρίο. Η βοήθεια συνεχίστηκε και στο φετινό Παγκόσμιο»
-Ο μεγάλος στόχος;
«Δεν υπάρχει ταβάνι για εμένα. Ο μέγιστος στόχος είναι πάντα ένα Ολυμπιακό μετάλλιο. Πρώτα όμως έρχεται το Πανευρωπαϊκό, στο οποίο έχω ήδη δύο μετάλλια. Τώρα θέλω το χρυσό που λείπει από την συλλογή»
-Ανήκεις στον ΠΑΟΚ. Είσαι ΠΑΟΚ;
«Μένω δίπλα στην Τούμπα, δεν θα μπορούσα να είμαι κάτι άλλο. Σκέψου όταν μου είπαν οι γονείς μου ότι θα πάω σε ομάδα, η πρώτη μου ερώτηση ήταν, αν αυτή θα είναι ο ΠΑΟΚ»
-Κάτι «τρελό» που συνάντησες;
«Στο Λονδίνο στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα το καλοκαίρι με επισκέφθηκαν από το Σύνδεσμο του ΠΑΟΚ. Ήξεραν ότι ανήκω στην ομάδα και ήρθαν να με γνωρίσουν. Μάλιστα μου έδωσαν και μια μπλούζα του Συνδέσμου. Ήταν μια πολύ ευχάριστη εμπειρία»
-Έχεις πάει πολλά ταξίδια, τι σου έχει μείνει;
«Υπάρχει ένα μύθος μέσα σε αυτό. Μου λένε «έχεις πάει πολλά ταξίδια». Δεν είναι όπως φαίνεται όμως. Όταν πηγαίνεις για αγώνες το πρόγραμμα περιορίζεται συνήθως στην διαδρομή γήπεδο-ξενοδοχείο».
-Πρωταθλητισμός, νομική. Ελεύθερος χρόνος υπάρχει;
«Δεν υπάρχει, προσπαθώ να δημιουργώ χρόνο. Δεν είμαι άνθρωπος του έξω. Έτσι τον επενδύω κυρίως στην οικογένεια μου»
-Αγαπημένος τρόπος διασκέδασης;
«Κρασί με παρέα στο σπίτι και μια ταινία. Είμαι «σπιτόγατος».
-Αγαπημένη ταινία;
«Χάρι Πόττερ, Άρχοντας των Δακτυλιδιών. Γενικότερα επιστημονικής φαντασίας»
-Πως προέκυψε το μότο σου;
«Σκέφτομαι ότι είμαι τυχερή γιατί αυτό με ώθησε στον αθλητισμό. Πριν από κάθε αγώνα σκέφτομαι πόσο τυχερή είμαι και ότι «Το χέρι μου είναι η δύναμη μου». Έτσι μου βγήκε αυθόρμητα όταν την πρώτη φορά μου»
-Πως βλέπεις την Στέλλα σε δέκα χρόνια από τώρα;
«Μου αρέσει η σχολή άλλα έχω αποφασίσει ότι δεν θέλω να ασχοληθώ με την δικηγορία. Θέλω να κάνω κάποιο μεταπτυχιακό σε κάτι που με ενδιαφέρει, όπως το Αθλητικό Δίκαιο. Θεωρώ ότι μπορώ να προσφέρω σε αυτό»
Πηγή : FORZA
