••• Θα γυρίσω λίγες μέρες πίσω. Δεν μπορώ να αποφύγω τον πειρασμό. Θα μου το επιτρέψετε. Αυτή τη φορά δεν έφταιγε κανένας Κύζας. Δεν υπήρχε τίποτα που να μπορούσε να δικαιολογήσει αυτό το χάλι που εμφανίστηκε στο χορτάρι της Τούμπας. Οι περισσότεροι έσπευσαν να δικαιολογήσουν τον Παναθηναϊκό, μιλώντας για μία ομάδα παρατημένη στην τύχη της, διαλυμένη από τα οικονομικά χρέη. Είναι όμως έτσι;
••• Την πενταετία της διοίκησης Αλαφούζου, ο Παναθηναϊκός έγινε για πρώτη φορά ένα καθαρόαιμο selling club, το οποίο κάθε καλοκαίρι με περίσσια συνέπεια έσπευδε να εκποιήσει τα όποια… ασημικά του για να γεμίσει τα ταμεία του. ••• Από τις πωλήσεις των Καπίνο, Καρνέζη, Μαυρία, Καρέλη, Φιγκερόα, Ζέκα, Μπεργκ, Οδυσσέα Βλαχοδήμου, ο Παναθηναϊκός έβαλε στα ταμεία του πάνω από 17 εκατομμύρια ευρώ, λεφτά μυθικά για τα ελληνικά δεδομένα, τα οποία θα μπορούσαν να δώσουν μία γερή ώθηση, να σβήσουν τα χρέη του και να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για μία υγιή ομάδα, πάνω σε στέρεες βάσεις.
••• Κι όμως, ο Παναθηναϊκός βρίσκεται ένα βήμα από το… κανόνι!
••• Όχι γιατί χρωστάει στο υπάρχον δυναμικό. Αυτά είναι παραμύθια της Χαλιμάς. Οι παίκτες του Παναθηναϊκού είναι πληρωμένοι μέχρι τα μέσα Οκτωβρίου. Ακόμα και εύρωστα κλαμπ όπως ο ΠΑΟΚ και Ολυμπιακός συχνά – πυκνά καθυστερούν κάνα μηνιάτικο. Το πρόβλημα του «τριφυλλιού» έχει να κάνει με παλιούς οφειλέτες, όχι με την απληρωσιά όσων βρίσκονται σήμερα στο ρόστερ του. Επομένως, η δικαιολογία των… απλήρωτων είναι λιγάκι επίπλαστη. Άλλο πράγμα ο απλήρωτος, άλλο η αβεβαιότητα αυτού που φοβάται ότι ίσως χάσει τα λεφτά του, αν ο σύλλογος φαλιρίσει.
••• Ο Παναθηναϊκός έκανε το καλοκαίρι 13 μεταγραφές (Τσάβες, Λουτσιάνο, Άλτμαν, Καμπέσας, Ινσούα, Σιλά, Μουνιέ, Γιόχανσον, Κολοβέτσιος, Χίλιεμαρκ, Διούδης, Τζανδάρης, Αυλωνίτης) και σχεδόν όλοι εξ’ αυτών βρέθηκαν στην Τούμπα. Επομένως, δεν μιλάμε για μία ομάδα υπό διάλυση, αλλά για μία ομάδα, που απλά στήθηκε λάθος. Μία ομάδα που για μία ακόμα χρονιά χτίστηκε στο… πόδι.
••• Ο πραγματικός λόγος που οι πράσινοι έφτασαν σε αυτό το χάλι οφείλεται καθαρά σε διοικητικά λάθη και καταστροφικές επιλογές… άπλας, σαν κι αυτές που οδήγησαν την χώρα στα μνημόνια. Ένα παράδειγμα; Ο δανεισμός του… ανύπαρκτου Ιμπάρμπο κόστισε περισσότερο από την πώληση του Ζέκα, που έφερε στα ταμεία 2,2 εκατομμύρια ευρώ!
••• Διάφοροι απίθανοι «τουρίστες» που πέρασαν και δεν ακούμπησαν (Μαμούτε, Μποκού, Εβαντζελίστα, Ιβανόφ, Σάμπα, Μπουμάλ, Ουακάσο, Ρινάλντι, Μέστο και αμέτρητοι άλλοι), έφαγαν με χρυσά κουτάλια και σήμερα ζητάνε και τα ρέστα. Αντί όμως να υπάρξει ειλικρίνεια, ενδοσκόπηση και αυτοκριτική, στον Παναθηναϊκό οδηγήθηκαν στο κυνήγι φαντασμάτων, στην δημιουργία φανταστικών εχθρών και στην άκρατη συνωμοσιολογία. Όταν όλα αυτά στέρεψαν, δοκίμασαν ακόμα και την συμμαχία με τον απόλυτο εχθρό τους. Σήμερα όμως δεν υπάρχει πια τίποτα. Αργά ή γρήγορα η αλήθεια έρχεται πάντα στην επιφάνεια και τα ξεσκεπάζει όλα.
••• Φαντάζομαι ότι οι περισσότεροι από εσάς δεν έχετε την παραμικρή διάθεση να διαβάζετε για τον Παναθηναϊκό και την κατάντια του. Τον τρολάρατε για τα καλά με το «ΠΑΟ εκεί, εκεί στη Β’ Εθνική» και δεν θα σας λείψει καθόλου, ακόμα κι αν υποβιβαστεί στο τοπικό. Στην πραγματικότητα όμως, όλα έχουν σχέση με τον ΠΑΟΚ. Κάθε φορά που κάποιο «ασημικό» του κατηφόριζε για Αθήνα (από τον Μπανιώτη, τον… φονιά, τον Σάλπι, ως τον Βενετίδη, τον Καφέ, τον Μελίσση και τον Λάζαρο) η δικαιολογία για το κατεστημένο της Αθήνας ήταν έτοιμη και βολική. Τις περισσότερες φορές όμως, το αληθινό πρόβλημα βρίσκεται εντός των τειχών.
••• Ο μέσος οπαδός του ΠΑΟΚ που έμαθε απ’ έξω κι ανακατωτά την νομική διαδικασία μιας προσφυγής, που έζησε στο πετσί του την έννοια της διοίκησης πρωτοδικείου, που χόρτασε από ουρανοκατέβατους σωτήρες είμαι (σχεδόν) σίγουρος ότι ξέρει να εκτιμά αυτό που έχει αυτή τη στιγμή.
