Για όλους και για όλα μίλησε ο Ομάρ Ελ Καντουρί σε συνέντευξη εφ’όλης της ύλης που παραχώρησε στην ιστοσελίδα, “”Soccer 212”, με τον Μαροκινό άσο να αναφέρεται στην παρουσία του στον ΠΑΟΚ, την Νάπολι, αλλά και την Εθνική ομάδα του Μαρόκο.
Αναλυτικά τα όσα δήλωσε:
Για την επιλογή του να πάει στον ΠΑΟΚ: «Υπέγραψα στον ΠΑΟΚ γιατί ήμουν χρόνια στην Ιταλία και ήθελα μία αλλαγή. Είχα προτάσεις από ομάδες που βρίσκονται στα χαμηλά ή μεσαία στρώματα της βαθμολογίας, έτσι προτίμησα να διαλέξω έναν σύλλογο που μπορεί να κερδίσει τίτλους στην Ελλάδα και να παίξει στο Champions League, παρότι ξέρω ότι το ελληνικό πρωτάθλημα δεν είναι τόσο δυνατό όσο το ιταλικό. Αλλά ήθελα να νιώσω άλλα συναισθήματα, να κάνω μία αλλαγή και ήταν συνειδητή η επιλογή μου».
Για τους πρώτους μήνες του στην Ελλάδα και τον ΠΑΟΚ: «Οι πρώτοι μήνες μου εδώ κυλούν αρκετά καλά, αν και στις αρχές του Δεκέμβρη είχα έναν τραυματισμό (σχίσιμο στο ισχίο). Είμαι έναν μήνα τραυματίας, έχω ακόμη 15-20 μέρες αποθεραπείας. Ελπίζω να είμαι έτοιμος σ’ αυτό το διάστημα. Κατά τα άλλα, είμαστε δεύτεροι στο πρωτάθλημα, έναν πόντο μακριά από την κορυφή. Ο στόχος μας είναι να γίνουμε πρωταθλητές, έχουμε καλή ομάδα και ελπίζω να τα καταφέρουμε. Το ελληνικό πρωτάθλημα είναι δύσκολο, ειδικά για τις μεγάλες ομάδες που προσπαθούν να κάνουν παιχνίδι με την μπάλα. Έχουμε μία ομάδα που παίζει όμορφο ποδόσφαιρο και κάθε ομάδα που αντιμετωπίζουμε παίζει με έντεκα παίκτες πίσω, δεν υπάρχουν πολλοί διαθέσιμοι χώροι και απέναντί μας κάνουν το παιχνίδι της ζωής τους, οπότε δεν είναι εύκολο. Δεν είναι σίγουρα πρωτάθλημα επιπέδου Ιταλίας, Αγγλίας, Ισπανίας, αλλά είναι ένα πρωτάθλημα με 5, 6 ομάδες που παίζουν καλό ποδόσφαιρο και είμαι χαρούμενος μέχρι στιγμής».
Για τις αναμνήσεις που έχει από τη Νάπολι: «Έκανα 2,5 σεζόν ως παίκτης της Νάπολι. Στον πρώτο, είχα πάει από την Μπρέσια, ήμουν μόλις 21 ετών, πολύ νέος και δεν είχα πολύ χώρο, έκανα 12 συμμετοχές. Μετά πέρασα δύο χρόνια στην Τορίνο, πήγα καλά και ήθελα να γυρίσω στην Νάπολι. Μετά την επιστροφή έπαιξα λίγο, αν και ορισμένοι θεωρούν αρκετές τις 26 συμμετοχές. Ήμουν αλλαγή σε ορισμένα ματς, βασικός σε άλλα, αλλά ήταν 26 ματς που δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο για μία ομάδα όπως η Νάπολι που αγωνίζεται στο Champions League και τώρα είναι πρωτοπόρος στην Ιταλία. Ήταν μία καλή εμπειρία, αν και ήθελα να αγωνιστώ περισσότερο. Ήταν θετική εμπειρία γιατί έμαθα πολλά, έπαιξα με διεθνείς παίκτες και η πόλη της Νάπολι είναι φανταστική».
Για το πώς βίωσε το γεγονός οτι δεν πήρε όσες ευκαιρίες θα ήθελε στη Νάπολι, ενώ είχε επιστρέψει από πετυχημένο δανεισμό και ήταν μέλος της εθνικής Μαρόκου: «Όπως προείπα, θα μπορούσα να είχα περισσότερο χρόνο συμμετοχής. Ήθελα να επιστρέψω στην Νάπολι μετά τον δανεισμό μου στην Τορίνο, γιατί ο κόουτς χρησιμοποιούσε το πολύ ταιριαστό για μένα 4-3-1-2 σε ρόμβο. Ήμουν αλλαγή του Ινσίνιε, αλλά ο κόουτς άλλαξε τον σχηματισμό σε 4-3-3 λόγω των αποτελεσμάτων. Η ιδανική θέση για μένα είναι στον άξονα, αλλά ο κόουτς με έβαζε δεξιά, θέση που δεν μου αρέσει πολύ. Αυτό ήταν το πρώτο πρόβλημα (γέλια). Μετά υπήρχε και η τριάδα Καγιεχόν, Ινσίνιε, Ιγκουαΐν μπροστά που δούλεψε πολύ καλά τον πρώτο χρόνο και ήταν δύσκολο για μένα να βρω χώρο. Έκανα όμως 26 συμμετοχές, δεν είναι καθόλου άσχημα».
Για τα σενάρια που τον ήθελαν συχνά στόχο της γαλλικής Νις: «Ναι, το όνομά μου είχε κυκλοφορήσει αρκετές φορές στην Γαλλία, αλλά δεν υπήρχε ποτέ κάτι συγκεκριμένο. Με την Μαρσέιγ δεν υπήρχε αλήθεια στα σενάρια. Με την Νις είχαμε μία μικρή συζήτηση, αλλά όχι κάτι συγκεκριμένο. Η Ligue 1 είναι ένα καλό πρωτάθλημα, απαιτεί καλά φυσικά προσόντα, το παρακολουθώ κάπως. Έρχεται πίσω από την Αγγλία, την Ισπανία και την Γερμανία, αλλά είναι ένα καλό πρωτάθλημα».
Για το ποιας ομάδας οπαδός είναι: «Από μικρό παιδί, είμαι μεγάλος οπαδός της Μπαρτσελόνα. Και παράλληλα μεγάλος φαν του Ζιντάν (γέλια). Ήταν το είδωλό μου ο ο Ζιντάν, αλλά όταν έπαιζε ενάντια στην Μπαρτσελόνα, υποστήριζα την Μπάρτσα. Ήμουν και είμαι μεγάλος φαν αυτής της ομάδας».
Για το συμμετοχή του Μαρόκου στο Μουντιάλ και την δική του προοπτική να πάρει μέρος: «Χάρηκα, όπως όλοι οι Μαροκινοί με την πρόκριση στα τελικά μετά από 20 χρόνια. Είδα τα ματς με φίλους στο Παρίσι και πιστεύω το αξίζαμε. Η δική μου κλήση στην εθνική πάει πίσω στο Κύπελλο Εθνών Αφρικής, από τότε δεν κλήθηκα ξανά, είναι κρίμα. Νομίζω, κάθε παίκτης θέλει να παίζει για την πατρίδα του και είναι φυσιολογικό να μου λείπει αυτό. Αλλά ο κόουτς έχει κάνει τις επιλογές του και πρέπει να τις σεβόμαστε. Το Παγκόσμιο Κύπελλο είναι σε μία γωνία του μυαλού, αλλά πρέπει να είναι ρεαλιστής. Ξέρω ότι δεν θα επιλεγώ για το Μουντιάλ. Υπάρχει μόνο μία συγκέντρωση πριν το Μουντιάλ, τον Μάρτιο. Είναι κρίμα γιατί πάντα ήθελα να παίξω σε Μουντιάλ. Πρέπει να πάω εδώ στον ΠΑΟΚ καλά για να κερδίσω και πάλι μία θέση στην Εθνική».
