Ένα από τα πλέον κομβικά ματς του πρωταθλήματος έπαιζε την Κυριακή (28/1) ο ΠΑΟΚ. Λίγο ο μεσοβδόμαδος προημιτελικός κυπέλλου με τον Ατρόμητο, λίγο η ξενέρωτη ώρα διεξαγωγής του αγώνα στο Αγρίνιο, ίσως δεν ανέδειξαν στην πλήρη του έκταση τη σπουδαιότητα του αποτελέσματος. Αν προσθέσει κανείς, τις απουσίες του τραυματία Πέλκα και του πρόσφατα απερχόμενου Τσίμιροτ, τη δυνατή έδρα, τον ανεβασμένο επί Δέλλα Παναιτωλικό, τον ορισμό του Θάνου αλλά και το μπλόκο που προσπάθησαν να επιβάλλουν στον κόσμο του Δικεφάλου, τότε καταλάβαινε ότι τα πράγματα, μόνο δε θα εύκολα δε θα ήταν.
Εκτός από όλα αυτά, η ομάδα του Λουτσέσκου βρήκε στο γήπεδο έναν αντίπαλο να μασάει… σίδερα και να παίζει τον δικό τελικό του Champions League. Είδε στις κερκίδες πρωτοφανώς πολύ κόσμο στις κερκίδες, έχθρικο κόσμο που μέχρι και “ντου” έκανε στο τέλος του αγώνα. Κι όμως, έκανε αυτό που έπρεπε, με τον τρόπο που έπρεπε. Πήρε ένα διπλό μαγκιάς, με μορφή που ταιριάζει στον επίδοξο πρωταθλητή της φετινής Super League.
Το πρώτο ημίχρονο μπορεί να ήταν μοιρασμένο, αλλά έβλεπες στα μάτια των παικτών του Δικεφάλου πόσο πολύ πιστεύουν και πόσο πολύ θέλουν το τρίποντο. Κι ας μην έβρισκαν προς στιγμή τους τρόπους για να τα καταφέρουν. Κι ας απειλήθηκαν 2-3 φορές από τους γηπεδούχους. Ήταν κι εκείνη η εντυπωσιακή απόκρουση του Πασχαλάκη σε πλασέ του Κλέσιο για να υπενθυμίσει πως τον ίδιο στόχο έχουν όλοι. Από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο παίκτη.
Στο δεύτερο ημίχρονο, η γυαλάδα στα μάτια πολλαπλασιάστηκε, το πάθος και αποφασιστικότητα έπιασε ταβάνι και το καταλάβαινες σε κάθε ενέργεια. Η πίεση σε κάθε γωνιά του γηπέδου, οι αντιδράσεις σε κάθε χαμένη ευκαιρία. Ακόμα και ο Θάνος με τα σφυρίγματά του, δε στάθηκε εμπόδιο για να πάρουν αυτό που κυνήγησαν σαν σκυλιά και δικαιούνταν. Το γεγονός ότι ήρθε στο τέλος, το έκανε πιο αγχώδες αλλά και πιο γλυκό για τους ηρωικούς ΠΑΟΚτσήδες που βρέθηκαν στις κερκίδες και τους χιλιάδες που παρακολουθούσαν από μια οθόνη.
Δεν ήταν καθόλου απλό, όλο αυτό που έγινε στο Αγρίνιο. Ο Δικέφαλος για πρώτη φορά έψαχνε γκολ μέχρι το φινάλε και τα κατάφερε απέναντι σε έναν πολύ υπολογίσιμο αντίπαλο, ενώ είδε και τον Πρίγιοβιτς να σκοράρει για πρώτη φορά εκτός έδρας. Το “ψυχρό αίμα” του Σέρβου, η κραυγή του Βαρέλα όταν κέρδισε το πέναλτι, το πανηγύρι μετά το γκολ. Ναι, αυτός ο ΠΑΟΚ είναι πορωμένος για τον τίτλο.
Τα ακόμα καλύτερα ήρθαν λίγες ώρες αργότερα, όταν στην Τρίπολη, ο μέτριος Ολυμπιακός πήρε με το ζόρι το “Χ” από τον Αστέρα Τρίπολης. Ακόμα κι αυτό όμως έφτανε για να πάρει ο ΠΑΟΚ τη θέση που του αξίζει μέχρι τώρα. Να φιγουράρει μόνος πρώτος στη βαθμολογία. Τα παιδιά του Λουτσέσκου έπιασαν πλέον κορυφή και δεν την αφήνουν…
Για επικοινωνία στο…
Facebook: Thodoros Hastas
Ε-mail: [email protected]
