Τα δύσκολα… εύκολα και εύκολα… δύσκολα έκανε ο ΠΑΟΚ σήμερα (4/2) στους Ζωσιμάδες, αλλά έμεινε η ουσία μιας γενικότερα πειστικής εμφάνισης και μιας νίκης που τον διατηρεί στην κορυφή και τον φέρνει πιο κοντά στο στόχο του πρωταθλήματος.
Αυτό που έκανε ο Δικέφαλος στο δεύτερο ημίχρονο του αγώνα με τον Παναιτωλικό πριν μια βδομάδα, φρόντισε να το επαναλάβει στο πρώτο ημίχρονο κόντρα στον ΠΑΣ. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα την οικονομία σε άγχος και δυνάμεις, μέσα σε μια έδρα που κανείς δεν είχε περάσει νικηφόρα μέχρι τώρα. Ένα 45λεπτο στο οποίο ήταν καταιγιστικός και μετέτρεψε σε γκολ και σκορ την ανωτερότητα και την ποιότητά του. Το γεγονός ότι στο πρώτο γκολ, ο Πέλκας ήταν εκτεθειμένος, έχει πραγματικά λίγη σημασία σε σχέση με την απόδοση, τις ευκαιρίες και το σκορ στο οποίο θα μπορούσε να είχε φτάσει ο ΠΑΟΚ έτσι κι αλλιώς. Αυτό όμως θα σχολιαστεί περισσότερο παρακάτω.
Ήταν τόσο κυρίαρχοι σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του γηπέδου οι παίκτες του Ράζβαν Λουτσέσκου, που δεν άφησαν κανένα περιθώριο σκέψης ή αντίδρασης στους αντιπάλους του. “Φώναζαν” ότι ήρθαν να πάρουν τη νίκη, ότι είναι αποφασισμένοι κι ότι τίποτα δεν μπορεί να τους σταματήσει. Η εικόνα δεν άλλαξε ούτε στο δεύτερο ημίχρονο, από οποίο όμως δεν έλειψαν και κάποια σημάδια χαλάρωσης, που οφείλουν να γίνουν παράδειγμα προς αποφυγή. Ειδικά μετά το 70′, αλλά και σε φάσεις πριν από αυτό το λεπτό, παρουσίαστηκε μια πρωτόγνωρη αφέλεια στις κινήσεις των ποδοσφαιριστών του ΠΑΟΚ και κυρίως στα τελειώματά τους. Αντί λοιπόν το σκορ να πάρει τεράστιες διαστάσεις, ο ΠΑΣ μείωσε -σε μία από αυτές τις ολιγωρίες- το σκορ και έβαλε κάποιον προβληματισμό, σε ένα ματς που δε θα έπρεπε.
Πέρα από τους παίκτες και το προποντητικό τιμ, πίστη και συμπεριφορά πρωταθλητή φαίνεται πως αποκτά και ο κόσμος του Δικεφάλου που έκανε “κατάληψη” στους Ζωσιμάδες με τον τρόπο που μόνο αυτός ξέρει. “Έβαψε” την πόλη κα το γήπεδο στα ασπρόμαυρα, παραδίδοντας μαθήματα καθαρής στήριξης, με ΠΑΟΚτσήδικη τρέλα και χωρίς… χαζομάρες που μπορεί να βλάψουν τον ίδιο το σύλλογο και την προσπάθεια που κάνει.
Λίγες ώρες αργότερα, στο “Καραϊσκάκη”, ο Ολυμπιακός πήρε ένα ακόμα μάθημα για 20 χρόνια αβάντας και γελοιοποίησης του ποδοσφαίρου. Μπορεί, πολλοί να θεωρούσαν ότι η ισοπαλία θα ήταν το πιο βολικό αποτέλεσμα για τον ΠΑΟΚ, αλλά και η νίκη της ΑΕΚ δεν είναι άσχημη. Οι “ερυθρόλευκοι” έχουν το δεύτερο ποιοτικότερο ρόστερ του πρωταθλήματος, αλλά (ευτυχώς) έχουν δώσει τα ηνία σε αυτόν τον Γκαρθία, ο οποίος αποφάσισε να μην ξεκινήσει τους Ανσαριφάρντ και Μάριν, και να τους βάλει στο τέλος. Ήρθε και η ανατροπή – έτσι όπως ήρθε- και πήγαν πίσω στο κυνήγι του τίτλου με μια γερή σφαλιάρα. Η θεωρητικά κερδισμένη της αγωνιστικής ΑΕΚ, μπορεί να αναθάρρησε, αλλά δεν έχει το ίδιο βάθος και ποιότητα. Συν το γεγονός ότι υπάρχουν και ευρωπαϊκές υποχρεώσεις για αυτήν. Είναι ιδανική για να “κόβει” βαθμούς από τον Ολυμπιακό, είναι σίγουρα περισσότερο ομάδα από τους Πειραιώτες, αλλά της λείπουν άλλα βασικά στοιχεία.
Σίγουρα δεν της λείπουν τα διαιτητικά σφυρίγματα πάντως, καθώς η, “παλικαρίσια” κατά τα άλλα, νίκη της απόψε ήρθε με επιθετικό φάουλ στο γκολ του 94′. Και δεν το αναφέρω για να ισοφαρίσω το οφσάιντ του ΠΑΟΚ, αλλά για το πόσο αυτά τα λάθη τονίζονται και πόσο αξίζει να απασχολούν. Στη πρώτη περίπτωση υπήρξε ένα γκολ από τα 3 (ή από τα πολλά περισσότερα που θα μπορούσε να βάλει ο Δικέφαλος), και στην άλλη κρίθηκε μια νίκη (έξι πόντων) σε ντέρμπι στην εκπνοή. Λάθη γίνονται παντού, ακόμα και στις ανθρώπινες και όχι χειραγωγημένες, όπως ήταν τόσα χρόνια, διαιτησίες. Η γενική εικόνα όμως δεν αλλάζει. Ο ΠΑΟΚ είναι η καλύτερα ομάδα του πρωταθλήματος και το δείχνει μέσα στο γήπεδο. Το… έργο πάει όπως πρέπει. Δέκα αγωνιστικές έμειναν…
ΥΓ. Όλη η Ελλάδα είναι απόψε στο πλευρό του Μποτία που έκλαιγε στα αποδυτήρια, κατά δήλωση Βαγγέλη Μαρινάκη…
Για επικοινωνία στο…
Facebook: Thodoros Hastas
Ε-mail: [email protected]
