Από τα τέλη του 2017 μέχρι σήμερα, κάθε παιχνίδι του ΠΑΟΚ είναι ένα βήμα πιο κοντά στους στόχους του. Ο Δικέφαλος πλησιάζει αργά αλλά σταθερά στην κατάκτηση του πρωταθλήματος και του κυπέλλου Ελλάδας, προοδευτικά και σταθερά, χωρίς βέβαια να έχει καταφέρει ακόμα τίποτα. Οι οπαδοί του, απλά μετρούν αντίστροφα. 10 για τον μεγάλο και 3 για τον μικρο μαστραπά. Προφανώς τίποτα δεν έχει τελειώσει, υπάρχει δρόμος ακόμα, αλλά κάθε βδομάδα το όνειρο φαίνεται πιο καθαρά και φλερτάρει ολοένα και περισσότερο με την πραγματικότητα.
Απόψε (8/2) στο Περιστέρι πάντως, η ρεβάνς κυπέλλου με τον Ατρόμητο, δεν είχε ακριβώς την ίδια μορφή με τα τελευταία ματς του Δικεφάλου. Γίναμε θεατές πραγμάτων που δεν είχαμε ξανασυναντήσει, άσχετα με τα 13 νικηφόρα αποτελέσματα της ομάδας και στους δυο εγχώριους θεσμούς. Άσχετα αν αυτή ήταν η 4η τριάρα στα έξι τελευταία ματς του ΠΑΟΚ. Δεν ήταν ίδιο το έργο.
Είδαμε λοιπόν για πρώτη φορά, μετά από πάρα πολύ καιρό, την ομάδα του Ράζβαν Λουτσέσκου να πιέζεται από τον αντίπαλο, να δέχεται ευκαιρίες, να μην έχει την απόλυτη κατοχή της μπάλας, έστω και σε διαστήματα του αγώνα. Είδαμε την ομάδα και τον προπονητή της να επικεντρώνεται στα ανασταλτικά της καθήκοντα, να προσπαθεί να βρει λύσεις, να αντικαθίσταται ο κακός Μάτος από τον Κρέσπο στα δεξιά της άμυνας και όντως τα πράγματα να σουλουπώνονται.
Είδαμε τον Αλέξανδρο Πασχαλάκη να έχει για πρώτη φορά τόσο πολλή δουλειά, από την ώρα που φόρεσε τη φανέλα του βασικού. Ο Έλληνας πορτιέρο ανταποκρίθηκε και σε αυτή την περίπτωση άψογα, επιβεβαιώνοντας την εξαιρετική κατάσταση στην οποία βρίσκεται.
Είδαμε τον ΠΑΟΚ να είναι σούπερ αποτελεσματικός στις λιγοστές επιθετικές προσπάθειες που επιχείρησε με ορθόδοξο τρόπο. Είδαμε να βγαίνει αυτή η ποιότητα, που ευαγγελιζόμαστε όλοι, σε 2-3 φάσεις και να πιάνει τόπο, να έχει ουσία, να μετατρέπεται σε γκολ. Αυτό δηλαδή που πρέπει να έχει κάθε μεγάλη ομάδα που σέβεται τον εαυτό της. Να κερδίζει κι όταν δεν είναι καλή μέσα στο γήπεδο, αρκεί να βγάλει λίγο από το ταλέντο της.
Είδαμε τον Κάνιας να σκοράρει. Ναι, αυτό κι αν είναι είδηση! Είδαμε για πρώτη φορά τον Αζεβέδο βασικό και τον Μουλέν στα ασπρόμαυρα. Για τον μεν Βραζιλιάνο τα πράγματα ήταν δύσκολα καθώς είχε ζόρια ανασταλτικά και δεν μπόρεσε να πάρει πρωτοβουλίες. Για τον δε Γάλλο, τα μηνύματα ήταν αισιόδοξα. Στα λίγα λεπτά που έπαιξε, βοήθησε να βελτιωθεί περισσότερο η κυκλοφορία της μπάλας, ενώ από αυτόν ξεκινά το τρίτο γκολ του ΠΑΟΚ.
Είδαμε τον κόσμο του ΠΑΟΚ να βρίσκει και πάλι τρόπο να βρίσκεται στην κερκίδα και να συμπαραστέκεται στην αγαπημένη του ομάδα. Όχι, αυτό δεν είναι είδηση! Είδαμε τον ΠΑΟΚ να κερδίζει. Ούτε αυτό φυσικά… Προχωράμε!
ΥΓ. Ένα respect στον… τσόγλανο που σκέφτηκε και πήγε με την τεράστια σημαία επόπτη στην κερκίδα. Το έξυπνο χιούμορ είναι πάντα ευπρόσδεκτο και το χρειαζόμαστε. Όλοι.
Για επικοινωνία στο…
Facebook: Thodoros Hastas
Ε-mail: [email protected]
