Το έργο, η πρώτη πράξη του για την ακρίβεια, είχε το φινάλε που υποδείκνυε το προσεκτικά καλογραμμένο σενάριο. Ένα σενάριο με εξαιρετικούς διαλόγους, ενδιαφέρουσα πλοκή, δικαστικές πλάνες, επικοινωνιακά τερτίπια και με προδιαγεγραμμένους θύτες και θύματα. Ο ΠΑΟΚ βρέθηκε να παίζει εν αγνοία του σε μια καλοστημένη ταινία, όμοια της οποίας δεν έχει υπάρξει ούτε στο… κινηματογραφικά ούτε στα ποδοσφαιρικά χρονικά.
Δεν ήταν μόνο ο Όσκαρ Γκαρθία που πήρε επάξια το χρυσό αγαλματίδιο για τον Α’ αντρικό ρόλο. Ήταν ολόκληρη αυτή η θεατρική παράσταση, που διασκευάστηκε υποδειγματικά και μεταφέρθηκε με επιτυχία στις μεγάλες και τις μικρές οθόνες του κόσμου, η οποία σάρωσε στην απονομή των βραβείων Όσκαρ. Καλύτερη ταινία, καλύτερο σενάριο, καλύτερα κοστούμια, καλύτερο μοντάζ, βραβείο Β’ αντρικού ρόλου (μοιράστηκε σε Καραπαπά και Θεοδωρίδη), καλύτερο μακιγιάζ…
Το “στήσιμο” λοιπόν που έφαγε ο ΠΑΟΚ ήταν καλλιτεχνικό, επιστημονικό, ένα μικρό έργο τέχνης. Μια διαδικασία την οποία, μόνο οι μετρ του είδους όλες αυτές τις δεκαετίες, μπορούσαν να συνθέσουν. Προσεγμένη σε κάθε της λεπτομέρεια και δουλεμένη σε όλες τις πτυχές. Από την ώρα που ένα κομμάτι χαρτί προσεγγίζει και χαϊδεύει το μπουφάν του Γκαρθία, μέχρι την ώρα που ανακοινώθηκε επίσημα η απόφαση-σκάνδαλο από την Κα Σκολαρίκη.
Η συγκεκριμένη δικαστής δεν έλαβε καν υπόψη της τη συμπληρωματική έκθεση του Αρετόπουλου, γιατί κάτι τέτοιο θα οδηγούσε σε κακοδικία. Δεν υπήρχε δικαίωμα να γίνει δεκτή από την έδρα άλλωστε. Της έφτανε το φύλλο αγώνα, το οποίο όμως δεν μπορούσε να καταδικάσει τον ΠΑΟΚ. Και τι με αυτό; Αυτή έβγαλε την πιο βαριά ποινή. Μήπως άλλωστε ήταν αυτή την αποφάσισε; Το έργο της ήταν απλά να συντάξει, να καλωπίσει όσο μπορούσε νομικά και να δώσει στη δημοσιότητα ένα έκτρωμα που είχε προέλθει από κεφάλια άλλων και μάλιστα πολύ νωρίτερα από σήμερα. Τι κι αν ο Ολυμπιακός έφυγε μόνος του από το γήπεδο με το έτσι θέλω; Τι κι αν αρνήθηκε να εξεταστεί στο γήπεδο ο Γκαρθία; Τι κι αν πήγε μόνος του ο Ισπανός προπονητής σε ιδιωτικό νοσοκομείο; Το δεδικασμένο έχει πολύ ενδιαφέρον πλέον, αναφορικά με μελλοντικές ανάλογες περιπτώσεις. Αν όντως μείνει αυτή η ποινή.
Τα όσα έγιναν όλες αυτές τις 8 μέρες, με αποκορύφωμα τη σημερινή απόφαση-σκάνδαλο δεν προκαλούν καμιά εντύπωση, όταν έχεις να κάνεις με το πιο βρώμικο σωματείο από καταβολής του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ο Ολυμπιακός είναι αυτός ακριβώς, το ξέρει κι ο ίδιος, ούτε κρύβεται, ούτε έχει κάτι άλλο να επιδείξει. “Αυτός είμαι, δε με αφήσατε να πάρω το πρωτάθλημα χωρίς να το αξίζω, θα σας κάνω μπορντέλο τη Super League, θα υποβαθμίζω το προϊόν σας, δε θα αφήσω να πάρει τίτλο ο ΠΑΟΚ και θα τον δώσω στην ΑΕΚ, στα χαρτιά για να μην μπορεί να χαρεί ούτε αυτή”. Μια σιχαμένη ομάδα, δε θα μπορούσε να έχει λιγότερο σιχαμένο σχέδιο.
Κι αν λοιπόν, τους “ερυθρόλευκους” τους ξέρουμε και τους έχουμε νιώσει ως κλέφτες στο πετσί μας μια ζωή ολόκληρη, μεγάλο ενδιαφέρον προκαλεί η συμπεριφορά της ΑΕΚ. Αυτού του ένδοξου και ιστορικού προσφυγικού σωματείου που κατέληξε, μέσω όσων τώρα αποφασίζουν και χαράσουν πολιτική και επικοινωνία, να ξεφτιλίζεται για να πάρει ένα πρωτάθλημα στα χαρτιά. Και να πανηγυρίζει για αυτό. Με τους κουτοπόνηρους που παίζουν το ρόλο της μυξοπαρθένας όλες αυτές τις μέρες στο στυλ “εγώ δεν ξέρω, δεν είδα, δεν άκουσα, η δικαιοσύνη θα μιλήσει, αναμενόμενη η απόφαση”. Να προσπαθούν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα για να πάρουν ένα πρωτάθλημα χωρίς την αξία τους, αλλά με την ιδιότητα του κλεπταποδόχου. Να αποδείξουν στους εαυτούς τους ότι αυτοί ήταν απλοί παρατηρητές. Ήρθε ένα πρωτάθλημα και έπεσε στο κεφάλι τους, ως εκ θαύματος… Και δεν έχουν καν το τακτ και την εξυπνάδα να κάνουν τον… ψόφιο κοριό, αλλά βγαίνουν μπροστά με μπουρδολογίες της ξεφτίλας. Αφού δέχτηκαν και κατάπιαν το θέατρο του Γκαρθία και του Ολυμπιακου, το οποίο αν γινόταν σε αυτούς θα ξαναγκρεμίζαν τη Ν. Φιλαδέλφεια. Αφήστε παλικάρια, τέτοια περηφάνια να τη βάλετε προτομή στο νέο γήπεδο. Μαζί με το πρωτάθλημα-Βάλνερ, που τόσο εύκολα ξεχάσατε μάλλον… Και μην ξεχάσετε να καλέστε τον Μαρινάκη να σας κάνει την απονομή, ΑΝ το πάρετε…
ΥΓ1. Μέσα στην επιχειρηματολογία της μπούρδας των ΑΕΚαρχών, βρίσκεται και το “πάμε να πάρουμε το διπλό στην Τούμπα, να τους δείξουμε ποιος αξίζει”. Ναι, στην άδεια Τούμπα απέναντι στον κατακρεουργημένο ΠΑΟΚ, έχοντας τον από κάτω στη βαθμολογία και με όλη την πίεση πάνω του, γιατί έτσι κάποιοι αποφάσισαν. Μαγκιά με ξένα κόλλυβα…
ΥΓ2. Για να καταλάβει κανείς πόσο χειραγωγημένη και κατευθυνόμενη είναι η αθλητική δικαιοσύνη, και πόσο κατά παραγγελία λειτουργεί, θυμίζω, για όσους ξέχασαν, ότι την προηγούμενη Κυριακή στην Τούμπα υπήρχε και κάποιος Μιραλάς. Αυτός ο Βέλγος παικταράς, μας έδειξε με χαρά και στόμφο τα @ρχίδια του, αλλά ποτέ κανείς δεν ασχολήθηκε μαζί του. Άλλα είχαν προτεραιότητα άλλωστε. Έπαιξε σαν κύριος στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό και όλα καλά… Τι σημασία έχει άλλωστε. Σιγά τώρα…
ΥΓ3. Ο ΠΑΟΚ αγωνιστικά έχει ακόμα στόχους. Πρώτα τον τίτλο που οφείλει να μην παρατήσει. Να βρει δύναμη και τσατίλα για να κερδίσει την ΑΕΚ και μετά βλέπουμε. Βαθμολογικά είναι όλα ανοιχτά ακόμα, όπως ανοιχτή είναι και η έφεση που κατέθεσε η ΠΑΕ, εφόσον φυσικά γίνει μια κανονική δίκη, κι όχι μια παρωδία.
ΥΓ4. Σε επίπεδο πολιτικής και διοίκησης τα πράγματα είναι πιο δύσκολα. Εκεί επιβάλλεται να παρθούν γενναίες αποφάσεις, εφόσον οριστικοποιηθεί το έγκλημα και η κλοπή του φετινού τίτλου. Τόσο για τους κλέφτες, όσο και για τους κλεπταποδόχους…
Για επικοινωνία στο…
Facebook: Thodoros Hastas
Ε-mail: [email protected]
