Για τα προσωπικά του βιώματα από τη συμπεριφορά του Ιβάν Σαββίδη, θέλοντας να ανταποδώσει με τον τρόπο αυτό, κάτι από την βοήθεια που είχε ο ίδιος και η οικογένειά του, μίλησε ο Βασίλης Νικολόπουλος.
Φίλος του ΠΑΟΚ και πατέρας δυο παιδιών που αντιμετώπισαν μια σπάνια νόσο, ο Βασίλης Νικολόπουλος αναφέρθηκε σε όλες τις άγνωστες λεπτομέρειες που για τον ίδιο όμως ήταν τόσο σημαντικές και για τη μάχη που έδωσε η οικογένεια και τα παιδιά του τόσο καθοριστικές.
Με το συναίσθημα να κατακλύζει τη φωνή του, χωρίς φτιασίδια, κατέθεσε τη δική του αλήθεια για τον ιδιοκτήτη της ΠΑΕ ΠΑΟΚ…
«Δε ξέρω που πιστεύει ο καθένας και τι κάνει αλλά εγώ στο εικονοστάσι μου έχω τον Χριστό, την Παναγία και την φωτογραφία του Ιβάν Σαββίδη. Του κύριου Ιβάν Σαββίδη. Είναι πολύ σημαντικό και ιδιαίτερο για ένα γονιό στον οποίο ένας ξένος στη πιο δύσκολη στιγμή, αυτή που κινδυνεύει το παιδί του να σου ανοίγει την πόρτα του. Να σου ανοίγει το χέρι του, όχι μόνο για χρηματική βοήθεια που είναι σημαντική, αλλά και για να σου δώσει ελπίδα. Την ελπίδα ότι δεν είναι μόνος σου. Ότι είναι δίπλα σου και σε στηρίζει ένας άνθρωπος που, όπως είπατε χαριτολογώντας, αν βάλεις τα λεφτά του στη σειρά φτάνεις στη Σελήνη. Και δεν είναι τέτοιος άνθρωπος. Είναι απλός. Σε κοιτάει στα μάτια. Όπως κοίταξε και μένα εκείνη τη μέρα στα Τέμπη. Και όταν του εξέφρασα την ευγνωμοσύνη μου και την αγάπη μου προς το πρόσωπό του το μόνο που μου είπε, χωρίς κάμερες, χωρίς φωτογράφους και χωρίς βαρύγδουπα σχόλια από δημοσιογράφους, ήταν “το μόνο που έχει σημασία είναι ότι έγιναν τα παιδιά καλά, τίποτα άλλο”. Δεν έχει σημασία τι έδωσε, τι έκανε, τι σύστημα έχει φτιάξει για να βοηθάει όχι μόνο εμάς.
Τα δύο μικρότερα από τα τέσσερα παιδιά μου είχαν ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα και έπρεπε να μεταφερθούν, άμεσα, στη Γερμανία για να κάνουν μια εγχείρηση στο κεφάλι. Πολύ ειδική, πολύ λεπτή, με ειδική ομάδα γιατρών που δεν γινόταν στην Ελλάδα».
Για το πως ήρθε σε επαφή με τον Ιβάν Σαββίδη: «Χτύπησα πολλές πόρτες, επειδή μένω στον Πειραιά, και μου τις κλείσανε όλες στα μούτρα. Το σοκ είναι πολύ περίεργο και παράξενο όταν συμβαίνει από μέρη που δε τα περιμένεις. Δηλαδή έχω πάει σε γνωστή Μητρόπολη που ντρέπεσαι να πατήσεις στο μάρμαρο που έχει και μου είπαν δεν έχουμε λεφτά να ασχοληθούμε με αυτό. Ένας πολύ καλός μου φίλος μου είπε ο ΠΑΟΚ βοηθάει έλα πάνω να χτυπήσουμε την πόρτα να δούμε. Και χτυπήσαμε την πόρτα, τότε ήταν πρόεδρος ο κ. Βρύζας καλά να είναι, μίλησα με τη γραμματέα του. Της είπα για ποιο λόγο ήμουν εκεί, τι χρειαζόμουν μου ζήτησε φυσικά τα χαρτιά που το αποδείκνυαν, τα είχα μαζί μου φυσικά και τα έδωσα. Πήγα με μισή καρδιά να σας πω την αλήθεια. Μετά όμως από 22 ώρες με πήρανε τηλέφωνο και μου είπανε ότι είμαστε από την ΠΑΕ ΠΑΟΚ και σας ενημερώνουμε ότι ένα μέρος των εσόδων από το παιχνίδι με τον Πλατανιά θα σας δοθούν για τα παιδιά σας. Έμεινα παγωτό. Απάντησα αλήθεια μου λέτε; Και πήγα στο παιχνίδι με τον πιτσιρικά μου πάνω γιατί ήθελα να τον δω και να του πω ένα ευχαριστώ. Δεν τον είδα λόγω των πολλών υποχρεώσεών του αλλά να είναι καλά όλοι μας βάλανε μέσα στο γήπεδο, ο μικρός πήγε στον πάγκο, χάρηκε».
Και κατέληξε: «Όποιος είναι ΠΑΟΚ τον αγαπάω. Εκτός από την ΠΑΕ, ο απλός κόσμος μας βοήθησε από το υστέρημά του. Έβαλε χρήματα στον λογαριασμό μας και μας βοήθησε να μαζέψουμε το ποσό και να καταφέρουμε τελικά να πάμε και τα παιδιά μας να γίνουνε καλά» και κατέληξε: «Το μεγαλύτερο επίτευγμα είναι πόσες άλλες οικογένειες έχουν βοηθηθεί ανεξαρτήτου οπαδικού χρώματος. Το λέω μέσα από την καρδιά μου. Ο μεγαλύτερος τίτλος που κοσμεί αυτή τη στιγμή την τροπαιοθήκη μας είναι πως στο τιμόνι αυτή της ομάδας είναι αυτός ο άνθρωπος. Όπως και αν ακούγεται αυτό».
Πηγή: Arena fm
