Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι ο οργανισμός που του έκλεψαν το πρωτάθλημα «Βάλνερ» θα πανηγύριζε για την κατάκτηση ενός κάλπικου πρωταθλήματος.
Ενός πρωταθλήματος που κρίθηκε με… διορισμό από την κυβέρνηση μέσω των δικαστικών αρχών.
Κι όμως το ζω. Ίσως δεν θα έπρεπε να μου προκαλέσει έκπληξη το γεγονός ότι η ΑΕΚ πήρε τη θέση του Ολυμπιακού. Πίστευα ότι είναι φτιαγμένες από διαφορετικά υλικά οι δυο ομάδες. Πίστευα ότι δεν έχουν την ίδια φιλοσοφία. Έκανα λάθος.
Δεν είναι το πρώτο είναι και σίγουρα δεν είναι το τελευταίο. Όσο ζει ο άνθρωπος μαθαίνει. Τα μαθήματα που δίνει η ζωή είναι καθημερινά. Μάθαμε λοιπόν ότι έχεις το δικαίωμα να πανηγυρίζεις όταν σε διορίζουν πρωταθλητή, αντί να ντρέπεσαι για την κατάντια σου.
Αυτό είναι το ελληνικό ποδόσφαιρο. Μια ομάδα πολιτικών που ανήκουν στην κυβέρνηση και ασκούν επιρροή στο δικαστικό σύστημα, ο Αρετόπουλος, ο Κομίνης, ο Ποντίκης, ο Στυλιάρας και μερικοί άλλοι, εξυπηρετώντας τον μαιμού εξυγιαντή του ελληνικού ποδοσφαίρου, διόρισαν πρωταθλήτρια την ΑΕΚ.
Πανηγυρίζουν για την μεγαλύτερη κλοπή στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ο Ολυμπιακός που φοβήθηκε να παίζει στην Τούμπα και οι παίκτες με τον προπονητή της ΑΕΚ που δεν θα φοβόντουσαν να συνεχίσουν το παιχνίδι αν το σκορ ήταν 0-0 αλλά… φοβήθηκαν γιατί το σκορ ήταν 1-0.
Το απίστευτο σκηνικό που στήθηκε από την κίτρινη προπαγάνδα και τους συνεταίρους της (θλίβομαι που το λέω αλλά είναι πέρα για πέρα για πέρα αληθινό), τερατολογούσε κάνοντας μνεία ακόμα και για υποβιβασμό (χωρίς να στοιχειοθετείτε) του ΠΑΟΚ ώστε σε οποιαδήποτε άλλη απόφαση, να εμφάνιζαν τον Δικέφαλο ευνοημένο.