Πέραν της εξαιρετικής εμφάνισης του ΠΑΟΚ στον τελικό και της όλης επιτυχημένης παρουσίας στη διάρκεια της χρονιάς, υπάρχει συνολικά μια εικόνα ιδιαίτερα ελκυστική της ομάδος που σε υποχρεώνουν να δεχθείς κάποια πράγματα. Αφού αποδεχθείς την έτσι κι αλλιώς σοβαρότατη ενίσχυση του έμψυχου δυναμικού που από μόνο του φέρνει τον ΠΑΟΚ σε θέση πλεονεκτική, κάνεις ένα βήμα παραπέρα και καταλήγεις στο αυτονόητο. Για να έχει μια τόσο ελκυστική εικόνα η ομάδα και να τυχαίνει αυτής της καθολικής αποδοχής από την ελληνική φίλαθλη κοινή γνώμη,δεν μπορεί να μη κρύβεται πίσω κι ένας καλός καπετάνιος.
Μιλάμε φυσικά για τον καθοδηγητή στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι,που με τη σειρά του παίρνει πολύ υψηλή βαθμολογία. Μετά απο χρόνια ο ΠΑΟΚ συναντά επιτέλους έναν προπονητή με περιεχόμενο, έναν προπονητή νέο, ταλαντούχο,εργατικό. Μη φανταστείτε πως πρόκειται για καμιά από τις γνωστές αγιογραφίες που ακολουθούν μια επιτυχημένη χρονιά η οποία μπορεί και να ήρθε από άλλους, εξωγενείς παράγοντες, συμπτώσεις και συγκυρίες.
Μιλάμε για τα εύσημα που κατακτά ένας προπονητής με το… σπαθί του, μέσα από την δουλειά και τις επιδόσεις του. Ο Λουτσέσκου λοιπόν, αφού έσκυψε το κεφάλι, στρώθηκε στη δουλειά, έκλεισε τ’αυτιά του στις σειρήνες της έντονης και μόνιμης αμφισβήτησης και σε χρόνο ρεκόρ,κατάφερε ν’ αλλάξει ριζικά την εικόνα της ομάδος. Από ακυβέρνητο αγωνιστικά καράβι, που βολόδερνε δεξιά και αριστερά, με παίκτες χαμένους στη σύγχυση και το πουθενά, έδωσε στην ομάδα ταυτότητα και πέτυχε να φτιάξει ένα συγκρότημα με ονοματεπώνυμο.
Ενδεικτικό του επιτεύγματος Λουτσέσκου, είναι η αναγνώριση πρώτα από τους ίδιους τους ποδοσφαιριστές που είναι γνωστό πόσο σκληροί, απαιτητικοί και δύσκολοι είναι. Θυμήθηκα την συγκίνηση και τις εικόνες λατρείας των παικτών της Ξάνθης, κατά τον αποχαιρετισμό τους και κατάλαβα τι μπορεί να σήμαινε μια τέτοια στάση.
Τώρα που γνωρίσαμε τον Ρουμάνο μέσα από την δουλειά του στην Τούμπα, οδηγούμαστε αβίαστα στο συμπέρασμα πως ο ΠΑΟΚ εξασφάλισε την ηρεμία του στον πάγκο, μ’έναν προπονητή που δικαιολογεί με άνεση τον ρόλο του. Χαίρομαι ειλικρινά που αυτή η νέα ομάδα, στην πορεία της προς την κορυφή και την καθιέρωση της έχει μια χαρά ηγέτη στο τιμόνι. Και προσοχή, δεν του χαρίζεται το παραμικρό, κέρδισε μόνος του την εμπιστοσύνη.
