Ο ΠΑΟΚ… επέλεξε να μας αγχώσει αυτή τη φορά. Αυτός είναι ο κυρίαρχος του αγώνα άλλωστε, αυτός το κανονίζει! Και στα τέσσερα ευρωπαϊκά του ματς μέχρι τώρα, με εξαίρεση κάποια κάποια λίγα 10λεπτα, ο Δικέφαλος έχει τόσο πολύ τον έλεγχο μέσα στο γήπεδο, που είναι στα δικά του πόδια για το αν και πότε θα “τελειώσει” τον αντίπαλό του. Κι αν στην Τούμπα, αυτό βγάζει ένα νόημα, παρά το γεγονός ότι βρήκε μπροστά του σπουδαίες ομάδες, στις εκτός έδρας αναμετρήσεις του, το κατόρθωμα αυτό πολλαπλασιάζεται. Να επιβάλλεσαι με 0-3 στην έδρα της Βασιλείας που πέρσι έφτασε στους “16” του Champions League, και να έχεις 6-15 τελικές προσπάθειες (που έγιναν 10-16 στο τέλος) μέσα στη Μόσχα επί της Σπαρτάκ, η οποία επίσης ήταν πέρσι στους ομίλους του θεσμού ως πρωταθλήτρια Ρωσίας, δείχνει πολλά…
Απόψε στο Otkritie Arena, η ομάδα του Ράζβαν Λουτσέσκου θα μπορούσε να προσθέσει άλλη μια εμφατική νίκη που να κάνει αίσθηση σε όλη την Ευρώπη, αλλά έμεινε στην εμφατική εμφάνιση. Παίζοντας σαν τη γάτα με το ποντίκι τους Ρώσους, θα έπρεπε να είχε “καθαρίσει” νωρίτερα την υπόθεση πρόκριση, όπως δικαιούταν βάση εικόνα αγώνα. Και δε θα δώσω ιδιαίτερη αξία στην αποβολή του Λουίς Αντριάνο στο 33′. Για τις μεγάλες ομάδες, το 10 εναντίον 11 δε διαφοροποιεί τόσο τους συσχετισμούς. Εξάλλου, ο ΠΑΟΚ ήταν ανώτερος από πριν. Απλώς μετά, έκανε ό,τι ήθελε. Κι αφού δεν πέτυχε τα γκολ που έπρεπε, στο τέλος έπρεπε να κρατήσει το 0-0, αλλά κι αυτό το έκανε με σχετική ευκολία.
Αυτό που κάνει περισσότερο αίσθηση από όλα στα μέχρι τώρα επίσημα ματς του Δικεφάλου είναι η τακτική συγκέντρωση και προσήλωση των παικτών του. Στη Μόσχα αυτό έπιασε σχεδόν το ταβάνι, έστω κι αν δε συνδυάστηκε με την ουσία ενός γκολ. Οι καλύψεις, το στήσιμο, το άπλωμα στους χώρους, οι βοήθειες και οι συνεργασίες μεταξύ τους, ήταν ώρες-ώρες απολαυστικές πάνω στο χορτάρι. Θα ήταν κρίμα όλο αυτό να χαλάσει από την αστοχία ή κάποια στραβοκλωτσιά που θα μπορούσε να αλλάξει την ιστορία. Αυτή τελικά ήταν ήδη γραμμένη γιατί -είναι πρωτοφανές ότι- ο ΠΑΟΚ σου βγάζει μια φοβερή εμπιστοσύνη σαν ομάδα. Το όποιο καρδιοχτύπι ήρθε από το ρευστό αποτέλεσμα, κι όχι από την εικόνα της ομάδας. Μια ακόμα σημαντική κατάκτηση από τον Λουτσέσκου και τους ποδοσφαιριστές του, η οποία μένει να έχει διάρκεια στο υπόλοιπο της σεζόν.
ΥΓ1. Το έγραψα στα καλά του, το ξαναγράφω και στα (για άλλη μια φορά) άσχημά του, αλλά είναι κρίμα αυτή η καλοδουλεμένη μηχανή του Ρουμάνου να μην έχει ένα άλλο χαφ αντί του Κάνιας.
YΓ2. Ο Βέρνμπλουμ έρχεται επιτέλους… Μήπως όμως έρχεται και κάποιος ακόμα, για να δέσει το γλυκό; Λίγη υπομονή θέλει…
ΥΓ3. Πλέον κανένα θηρίο δεν μπορεί να φοβίσει τον ΠΑΟΚ. Η Μπενφίκα θα παιχτεί στα ίσια και το όνειρο των ομίλων χρειάζεται άλλα 180 λεπτά πίστης και εμπιστοσύνης.
Για επικοινωνία στο…
Facebook: Thodoros Hastas
Ε-mail: [email protected]
