Φτάσαμε στη σέντρα. Όρκο δεν παίρνουμε, γιατί Ελλάδα είσαι, αλλά λογικά φτάσαμε! Το πρωτάθλημα ξεκινάει κι αν εξαιρέσουμε τις παλινωδίες μέχρι την έναρξή του, υπάρχουν καλοί λόγοι να το δεις…
Δεν έχει Κριστιάνο Ρονάλντο, αλλά δεν έχει και παιχνίδια να αρχίζουν λίγο πριν τα μεσάνυχτα! Δεν έχει Λιονέλ Μέσι, όμως δεν έχει και το θέατρο του Νεϊμάρ! Δε θα σε θέλξει με την ποιότητα και το θέαμα που προσφέρει, αλλά δεν είναι και του πεταματού. Η Super League, έπειτα από πολλά καλοκαιρινά επεισόδια (σ.σ. γιατί αλλιώς δε θα ήταν Super League) ξεκινάει σήμερα ή αν το προτιμάτε ξεκινάει από εκεί που σταμάτησε πέρυσι. Ένα πρωτάθλημα που υπόσχεται ανατροπές στην κορυφή, ένταση, αμφίρροπες μονομαχίες, ποικιλομορφία και αξιοπιστία. Ένα πρωτάθλημα εξίσου καλό, αν όχι καλύτερο, από εκείνο της προηγούμενης σεζόν! Το sdna.gr σας δίνει δέκα λόγους να το παρακολουθήσετε:
1. Varάτε με κι ας κλαίω!
Μέχρι το προηγούμενο καλοκαίρι, ήταν μια όμορφη εμπειρία που όλοι ήθελαν να ζήσουν γιατί κάτι είχαν ακούσει για εκείνη. Έρχονταν πληροφορίες από την Ιταλία, από την Γερμανία και σε ορισμένες περιπτώσεις από την Αγγλία και τη Γαλλία. Το Παγκόσμιο Κύπελλο όλοι, πλέον, αντιλήφθηκαν τι σημαίνει Video Assistant Referee. Πόσο μπορεί να βοηθήσει, πόσα μπορεί να βελτιώσει, σε ποιες περιπτώσεις αλλοιώνει τη ζωντανή ροή του παιχνιδιού και εντέλει το πρόσημο δεν μπορεί παρά να χαρακτηρίζεται θετικό. Ειδικά, όταν η προσαρμογή και η συνεργασία των διαιτητών με το… σκοτεινό δωμάτιο του βίντεο ομαλοποιηθεί.
Το VAR σε όλο τον πλανήτη σε σχέση με το VAR στην Ελλάδα, φυσικά (φυσικότατα) και έχει διαφορές. Υποτίθεται ότι θα το δούμε σε ισχύ μέσα στη σεζόν που ξεκινάει σήμερα. Υποτίθεται! Διότι ακόμα δεν έχει ξεκαθαρίσει το πού, το πότε, το ποιοι και το πώς! Παρόλες τις δυσκολίες, είναι μια καινοτομία που θα δώσει ακόμα μεγαλύτερη αξιοπιστία στη Super League και η οποία θα βοηθήσει στη διαφάνεια του πρωταθλήματος, από τη στιγμή που θα τεθεί σε εφαρμογή και μετά. Το Παγκόσμιο Κύπελλο χωρίς το VAR μπορεί να είχε – συνολικά – εντελώς διαφορετική εικόνα, η UEFA αρχίζει να σκέφτεται τη χρησιμοποίησή του για το Champions League και σίγουρα μια τέτοια λειτουργία φαντάζει πολυτέλεια για την πολύπαθη Super League.
2. Σφύριξα κι άρχισες…
Όχι ότι ψαχνόμαστε για ίντριγκα (ούτε δεν ψαχνόμαστε, βέβαια), όχι ότι θέλουμε να δυναμιτίσουμε το κλίμα, όχι ότι θέλουμε τέτοιες ιστορίες για να πουλάει λίγο περισσότερο το ποδόσφαιρο, αλλά να: Δεν μπορούμε να μην θεωρήσουμε τη σεζόν 2018-19 ως μια συνέχεια όσων έγιναν την περίοδο 2017-18, η οποία ήταν εξέλιξη της σεζόν 2016-17. Αλυσίδα ή καλύτερα ας τη θεωρήσουμε τεντωμένο σκοινί. Από τη μία άκρη τραβάει η πρωταθλήτρια ΑΕΚ, από την άλλη άκρη τραβάει ο κυπελλούχος ΠΑΟΚ, κατά καιρούς βρίσκουν συμμάχους να τραβούν από τη μία ή την άλλη πλευρά και η συνέχεια θα δοθεί στο εναρκτήριο λάκτισμα του διαιτητή.
Η σύγχρονη μεγάλη κόντρα στη Super League είναι ανάμεσα στους δύο δικεφάλους, οι οποίοι μοιάζουν διαρκώς να μπλέκονται ο ένας στα… φτερά του άλλου. Μέχρι και στο Champions League προχωρούν με χαρακτηριστική επιτυχία και το ενδεχόμενο να μοιραστούν το market pool είναι εξαιρετικά ορατό! Το πρώτο συναπάντημα των δύο ομάδων είναι την 4η αγωνιστική στην Τούμπα, όπου ελπίδα όλων εκτός από εναρκτήριο λάκτισμα να έχουμε και εκπλήρωση της προφητείας Πάνου Κιάμου και να υπάρχει και το «σφύριξα κι έληξες».
3. Πόσο άλλαξες, πόσο άλλαξα…
Ας αφήσουμε στην άκρη τον Γιάννη Μηλιώκα και την Αφροδίτη Μάνου, αφού είναι δεδομένο ότι αν πλύνεις μαζί το πράσινο και το κόκκινο, δε θα βγάλεις ρούχα χρώματος ροζ! Ο Παναθηναϊκός, όμως, είναι από μόνος του μια ολόκληρη ιστορία στη φετινή Super League. Η κόντρα με τον ερασιτέχνη τον φέρνει μετά από έξι χρόνια και τη σεζόν 2012-13 να επιστρέφει στο ΟΑΚΑ, ένα γήπεδο του οποίου η γύμνια όταν δεν έχει κόσμο, μοιάζει με τη γύμνια των πρασίνων. Το καλοκαίρι ήταν πρωτόγνωρο, οι ανακολουθίες της διοίκησης παροιμιώδεις, η ιστορία με τον Παϊρόζ Πιεμπονγκσάντ συνεχίζεται και ουδείς μπορεί με ακρίβεια να πει πότε θα τελειώσει και στη σκιά όλων μια ομάδα που θα παλέψει για την αξιοπρέπειά της.
Ο Γιώργος Δώνης πήρε τη δουλειά που πάντα ονειρευόταν, σε συνθήκες που ούτε στους εφιάλτες του έβλεπε και προσπαθεί να φτιάξει ένα αξιόμαχο σύνολο. Κατά τα ψέματα, όμως, αυτός ο Παναθηναϊκός σε λίγα μπορεί να ελπίζει. Πρωταρχικός στόχος είναι να μην κινδυνεύσει να υποβιβαστεί, κρυφός πόθος να πλασαριστεί στην πεντάδα και μακρινό όνειρο να μην αλλοιωθεί το dna του πρωταθλητισμού. Το χρώμα του παραμένει πράσινο. Το σήμα του παραμένει το τριφύλλι. Αλλά με τρεις παίκτες από τον Ολυμπιακό, δύο από τον ΠΑΟΚ, δε θέλει και πολύ για να βγει η φανέλα από το πλυντήριο, ροζ.