Επιτέλους. Ένα συνεχές βουητό στα αυτιά, μια επαναλαμβανόμενη εχθρική μπουρδολογία, δηλώσεις επί δηλώσεων, προκλήσεις επί προκλήσεων, υποσχέσεις επί υποσχέσεων, sold out επί… sold out, ετοιμασίες επί ετοιμασιών για το ματς της σεζόν. Θα σου κάνω, θα σου ράνω, χυδαία πρωτοσέλιδα, αρκτικόλεξα, ΗΜΓΝΣΓ, επιστρέψαμε. Μόνο ο Χλαπάτσας έλειπε να μας πει “θα σας δείξω εγώ, θα δείτε τι θα πάθετε”… Τόση συσσωρευμένη έπαρση σε μια ομάδα που ακόμα δεν έχει καταφέρει να μάθει από τα λάθη του παρελθόντος, με συνέπεια να ζει τη μέρα της μαρμότας στην κακομοιριά και την απαξίωση. Πόσα ακόμα θα μπορούσαν να αντέξουν τα αυτιά και τα μάτια μας; Ευτυχώς τα λόγια κάποτε τελειώνουν και πρέπει να μπουν στο γήπεδο για να τα κάνουν πράξεις. Και κάπου εκεί το τρελό πανηγύρι που είχε στηθεί δίνει τη θέση του στην ησυχία. Στη νεκρική ησυχία…
Αυτό είναι το πρώτο μεγάλο κέρδος για τον ΠΑΟΚ μετά το αποψινό απολαυστικό και δίκαιο διπλό στο “Κλεάνθης Βικελίδης”. Το ματς της σεζόν για τον Άρη ολοκληρώθηκε, οι στόχοι σταμάτησαν και πλέον έχουν άλλες 365 μέρες για να οργανώσουν το επόμενο πάρτι τους. 365 μέρες ανεκτίμητης ησυχίας για εμάς και τα νεύρα μας. Θα μπορούσα να βάλω τον αστερίσκο “εφόσον οι δυο ομάδες βρίσκονται και πάλι στην ίδια κατηγορία του χρόνου”, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα, ούτε το στυλ μου. Ας κάνουν ότι τους φωτίσει ο Θεός. Μακριά από μένα πλέον, κι ό,τι θέλουν ας κάνουν…
Το δεύτερο σημαντικό κέρδος, για να μιλήσουμε και σοβαρά, είναι ότι ο Δικέφαλος απόψε μπορεί να λέει ότι έκανε το πιο καθοριστικό βήμα για την κατάκτηση του φετινού πρωταθλήματος. Κι ας είμαστε ακόμα στην 7η αγωνιστική. Κατάφερε να βγάλει ένα απίστευτα βαρύ πρόγραμμα αλώβητος, ενώ το κερασάκι στην τούρτα ήρθε από την άλλη άκρη της Ελλάδας και τη νίκη του ΟΦΗ επί του Ολυμπιακού. Παρά το -2 του ξεκινήματος, η ομάδα του Ράζβαν Λουτσέσκου έχει πλέον ξεκάθαρα το πάνω χέρι στην υπόθεση τίτλου, δείχνει ότι είναι η καλύτερη ομάδα της χώρας και μένει να έχει τη διάρκεια που πρέπει για να το επιβεβαιώσει πανηγυρικά.
Σημαντικό είναι επίσης ότι ο ΠΑΟΚ έβγαλε, εκτός από τη δεδομένη ποιότητα, και ψυχή. Σε μια εχθρική έδρα, απέναντι σε έναν καλό αντίπαλο, με το να μένει πίσω στο σκορ και να καταφέρνει να το γυρίσει. Είχε αποφασιστικότητα, η οποία ήταν απαραίτητη για να κερδίσεις μια τέτοιου είδους τοπική μονομαχία, είχε ψυχραιμία, είχε λύσεις. Έτσι, πήρε μια γενναία ντόπα αυτοπεποίθησης για τη συνέχεια και για τον τελικό στόχο.
Περιττεύει να αναφέρουμε τη συνεισφορά των δυο Αλέξανδρων. Ο Πασχαλάκης κράτησε τον ΠΑΟΚ στην κρίσιμη στιγμή, και ο Πρίγιοβιτς απέδειξε ξανά πόσο πολύτιμος είναι στην ομάδα και πόσο απίστευτη φόρμα διανύει φέτος. Έχει πάρει από το χέρι την ομάδα και την οδηγεί εκ του ασφαλούς στην κορυφή.
Αυτά. Ας απολαύσουμε λίγη ησυχία τώρα…
