Θα επιμείνω να υποστηρίζω την άποψη που εξέφρασα από το ξεκίνημα της φετινής περιόδου. Μετά την εκκαθάριση στους πίνακες των διαιτητών, έμειναν κυρίως νέα παιδιά, που θεωρώ άδικο να τα παρουσιάζαμε ως ανίκανους ή ελεγχόμενους.
Εκτίμηση μου είναι πως δεν είναι ούτε ανίκανοι ούτε ελεγχόμενοι οι Έλληνες διαιτητές.
ΦΟΒΙΣΜΕΝΟΙ είναι και όσο πιο γρήγορα το αντιληφθούμε, τόσο πιο γρήγορα θα μπούμε στην ουσία αναζητώντας λύσεις προς την σωστή κατεύθυνση. Την ίδια άποψη εξέφρασα και πριν από ένα περίπου μήνα. Δεν έχω πρόθεση και διάθεση να υπερασπιστώ τους Έλληνες διαιτητές. Δεν μπορώ όμως να ρίχνω νερό στο μύλο όσων βολεύονται να πιστεύει ο κόσμος πως είναι ανίκανοι οι Έλληνες διαιτητές.
Ναι, είναι άπειροι, αλλά όχι ανίκανοι. Ούτε ελέγχονται. Αναφέρομαι στην συντριπτική πλειοψηφία. Εξαιρέσεις υπάρχουν και λίγο πολύ ξέρουμε ποιοι είναι. Αν θέλουμε να βελτιώσουμε την εικόνα του ελληνικού ποδοσφαίρου, πρέπει να βρούμε τρόπο να προστατέψουμε τους διαιτητές. Μην κάνετε τις… παρθένες και αναρωτιέστε.. από τι να τους προστατέψουμε; Ξέρετε καλά όλοι ότι σφυρίζουν με τον φόβο της σωματικής τους ακεραιότητας ή της σωματικής ακεραιότητας των μελών των οικογενειών τους, να πλανάται γενικώς και αορίστως.
Εκβιάζονται και απειλούνται οι διαιτητές. Δεν είναι λοιπόν λύση, όσοι φοβούνται να πάνε σπίτι τους. Και οι επόμενοι που θα έρθουν, θα βρεθούν στην ίδια θέση. Το πρόβλημα θα λυθεί όταν εντοπιστούν και οδηγηθούν στην δικαιοσύνη αυτοί που απειλούν και εκβιάζουν τους διαιτητές.
Το παράδειγμα του Ευαγγέλου και των βοηθών του στο Περιστέρι, είναι χαρακτηριστικό. Ελάχιστα τα λάθη τους σε όλο το πρώτο ημίχρονο. Εντελώς διαφορετική η εικόνα τους στην επανάληψη. Άσπρος σαν το χαρτί, βγήκε ο Ευαγγέλου από τα αποδυτήρια για το β΄ ημίχρονο. Στην ίδια κατάσταση και οι βοηθοί του;
Τι έγινε στο ημίχρονο; Τι μεσολάβησε και ξαφνικά έχασαν τον έλεγχο; Τι τους έλεγαν ο Καραππαπάς και ο Μοδέστο με τη λήξη του α΄ ημιχρόνου, μέσα στον αγωνιστικό χώρο με αυτό το απαράδεκτο ύφος του στυλ «ξέρεις τι σε περιμένει», αδιαφορώντας μάλιστα για την ζωντανή μετάδοση των γεγονότων;
Ανέφερα ένα παράδειγμα. Μπορώ να αναφέρω πολλά ακόμα παραδείγματα. Όχι για να υπερασπιστώ τους διαιτητές. Γιατί αυτή είναι η αλήθεια. Για τους ίδιους λόγους είδαμε να ακυρώνεται το γκολ του Παναιτωλικού στο Αγρίνιο. Ο φόβος και οι απειλές είναι το μεγάλο πρόβλημα των Ελλήνων διαιτητών. Γι’ αυτό συζητούν κάθε μέρα μεταξύ τους. Δυστυχώς δεν έχουν τα ψυχικά αποθέματα να καταγγείλουν επίσημα και δημόσια τι συμβαίνει στο παρασκήνιο.
