Περί τα δύο μίλια νοτιοδυτικά του Hyde Park κι άλλα τρία νοτιοδυτικά του Μπάκιγχαμ, στην εστέτ περιοχή του Φούλαμ, βρίσκεται το Στάμφορντ Μπριτζ.
Η έδρα της Τσέλσι είναι ίσως το μόνο γήπεδο αυτού του βεληνεκούς παγκοσμίως, που πρώτα ανεγέρθη και στη συνέχεια «αναζήτησε» ιδιοκτήτη. Η Τσέλσι ιδρύθηκε για να στεγαστεί στο νέο γήπεδο, καθώς η Φούλαμ αρνήθηκε την προσφορά, το μακρινό 1904…
H πλούσια ιστορία του γηπέδου
Το γήπεδο εγκαινιάστηκε στις 28 Απριλίου 1877 και τα πρώτα χρόνια χρησιμοποιήθηκε από την Αθλητική Λέσχη του Λονδίνου. Το 1904 το γήπεδο αγοράστηκε από τα αδέρφια Γκας και Τζέι ΤΙ Μίαρς, οι οποίοι αγοράζοντας και μια επιπλέον γειτονική έκταση δημιούργησαν ένα καθαρά ποδοσφαιρικό γήπεδο. Αρχικά, οι αδερφοί Μίαρς πρόσφεραν το Στάμφορντ Μπριτζ στην ομάδα της περιοχής, την Φούλαμ, αλλά δεν βρήκαν ανταπόκριση. Τότε αποφάσισαν να ιδρύσουν ένα νέο σωματείο, στο οποίο να ανήκει το γήπεδο. Κι επειδή υπήρχε ήδη ομάδα με το όνομα της συνοικίας, η Φούλαμ, έδωσαν την ονομασία Τσέλσι στον σύλλογο, δηλαδή το όνομα της γειτονικής περιοχής, αφού πρώτα απέρριψαν διάφορες ιδέες, όπως Κένσιγκτον, Στάμφορντ Μπριτζ, Λονδίνο.
Το αυθεντικό Στάμφορντ Μπριτζ είχε χωρητικότητα 100.000 θέσεων, κυρίως όρθιων και από τις αρχές της δεκαετίας του ’30 είχε μια σκεπαστή εξέδρα, την Shed End, που ήταν ο χώρος των φανατικών οπαδών. Το 1935 σημειώθηκε το πρώτο επίσημο ρεκόρ προσέλευσης 82.905 θεατών σε αγώνα πρωταθλήματος εναντίον της Άρσεναλ, ωστόσο στις 13 Νοεμβρίου 1945 περισσότεροι από 100.000 άνθρωποι συγκεντρώθηκαν για να παρακολουθήσουν το φιλικό αγώνα της Τσέλσι εναντίον της Ντιναμό Μόσχας, χωρίς να καταμετρηθούν ακριβώς. Ο μέσος όρος θεατών που παρακολουθεί την ομάδα είναι σήμερα πάνω από 40.000, τοποθετώντας το σύλλογο στην πέμπτη θέση στην Αγγλία.
Τη δεκαετία του ’70 το γήπεδο ανακαινίστηκε και η χωρητικότητά του περιορίστηκε σε 50.000 θέσεις καθήμενων θεατών. Η δαπάνη της ανακαίνισης ήταν μεγάλη και ο σύλλογος λίγο έλειψε να χάσει το γήπεδο που ήταν ενέχυρο στους δανειστές. Μόλις τη δεκαετία του ’90 η ομάδα συνήλθε από τα χρέη της ανακαίνισης.
Για να αποφευχθούν στο μέλλον τα οικονομικά προβλήματα που προέκυψαν από την περιπέτεια αυτή, τα δικαιώματα του γηπέδου έχουν παραχωρηθεί στον μη κερδοσκοπικό οργανισμό «Chelsea Pitch Owners», ο οποίος κατέχει και την ιδιοκτησία του ονόματος. Έτσι αν κάποιος θελήσει να μετακινήσει το σύλλογο σε άλλο στάδιο, δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει το όνομα Chelsea.
Στην πλούσια ιστορία του , το γήπεδο έχει υποστεί μεγάλες αλλαγές με τελευταία αυτή της δεκαετίας του 2001, που το μετέτρεψε σε ένα μοντέρνο ποδοσφαιρικό γήπεδο.
Τα σχέδια για το νέο γήπεδο
Το 2015 δόθηκαν στη δημοσιότητα τα πλάνα της Τσέλσι για την κατασκευή νέου γηπέδου στο «Στάμφορντ Μπριτζ», από το διάσημο αρχιτεκτονικό γραφείο Herzog& De Meuron. Σύμφωνα με το σχεδιασμό, η πρεμιέρα για το νέο γήπεδο θα γινόταν στην αρχή της σεζόν 2020-2021. Πλέον τα σχέδια μετατίθενται για το 2025-25, καθώς μια λονδρέζικη οικογένεια που ζει δίπλα στο γήπεδο ισχυρίζεται ότι η αναβάθμιση του Στάμφορντ Μπριτζ και το ψήλωμά του θα τής κόψει τη θέα, ρίχνοντας πυκνή σκιά στην κατοικία.
Η οικογένεια Crosthwait, που ζει στη μονοκατοικία της εδώ και 50 χρόνια, παραθέτει τον παλιό αγγλικό νόμο – παραμένει σε ισχύ – περί του «Δικαιώματος στο φως». Βάσει του νόμου, ένας ιδιοκτήτης κατοικίας τα παράθυρα της οποίας δέχονται ηλιακό φως για περισσότερα από 20 χρόνια μπορεί άνετα να σταματήσει κάθε κατασκευή που θα του αποστερήσει τον φυσικό φωτισμό. Οι Crosthwaites έχουν ήδη απευθυνθεί επισήμως στο δημοτικό συμβούλιο του Φούλαμ και έχουν υποβάλει ένσταση κατά της ανακαίνισης του γηπέδου. Σύμφωνα με το BBC, η Τσέλσι έχει προσφέρει στους Crosthwaites εξαψήφιο νούμερο για να αποσύρουν την ένσταση, ωστόσο εκείνοι επιμένουν.
Αν κι εφόσον ξεπεραστούν τα εμπόδια, οι εργασίες ανέγερσης αναμένεται να διαρκέσουν τέσσερα χρόνια, το γήπεδο θα χτιστεί ακριβώς δίπλα στο Στάμφορντ Μπριτζ και θα είναι 60.000 θέσεων. Φυσικά υπερσύγχρονο και σχεδιασμένο από την σχεδιαστική ομάδα του γηπέδου της Μπάγερν Μονάχου. Το κόστος υπολογίζεται στα 600.000.000 λίρες, κάτι περισσότερο από 850.000.000 ευρώ, ενώ η Τσέλσι θα μείνει χωρίς… σπίτι για τρεις σεζόν και αναμένεται να παίζει στο Γουέμπλεϊ.
Η «Αποθήκη»
Το End Shed (αποθήκη) είναι η νότια πτέρυγα του Στάμφορντ Μπριτζ. Ιστορικά, ήταν μια μεγάλη, καμπύλη βεράντα πίσω από το γήπεδο, που κατασκευάστηκε αρχικά το 1930 και φιλοξενούσε τους φανατικούς οπαδούς της Τσέλσι. Τότε, βέβαια, είχε την επωνυμία Fulham Road End και μετονομάστηκε, από τους ίδιους τους οπαδούς, σε Αποθήκη τη δεκαετία του 1960. Τις επόμενες τρεις δεκαετίες, το Shed End ήταν η κύρια πηγή της εντυπωσιακής ατμόσφαιρας στο Στάμφορντ Μπριτζ.
Μετά την τραγωδία του Χίλσμπορο, ωστόσο, όλα τα κλαμπ υποχρεώθηκαν να τοποθετήσουν μόνο καθίσματα στα γήπεδά τους. Η Shed End κατεδαφίστηκε το 1994. Το τελευταίο ματς μπροστά από το Shed End ήταν εναντίον της Σέφιλντ Γιουνάιτεντ στις 7 Μαΐου 1994. Η σημερινή «Αποθήκη» αποτελείται από δύο επίπεδα και έχει χωρητικότητα 6.831 θεατών. Ο λευκός τοίχος της πρώτης βεράντας στέκεται ακόμη όρθιος στο Στάμφορντ Μπριτζ, εκεί που δεσπόζει και η τιμητική πλακέτα.
Οι «συνταξιούχοι»
Το Chelsea Pensioner είναι το ίδρυμα περίθαλψης και διαμονής των συνταξιούχων στρατιωτικών, το οποίο στεγάζεται στο Royal Hospital Chelsea, πολύ κοντά στο Στάμφορντ Μπριτζ. Από την ίδρυση του συλλόγου, οι συνταξιούχοι στρατιωτικοί είχαν και έχουν ακόμα την ευκαιρία να παρακολουθούν δωρεάν όλους τους εντός έδρας αγώνες της ομάδας.
Προς τιμήν τους, μάλιστα, μέχρι το 1952, στο σήμα της ομάδας εικονιζόταν ένας συνταξιούχος στρατιωτικός. Εκεί οφείλεται και το πρώτο παρατσούκλι της ομάδας «οι συνταξιούχοι» (the pensioners). Αυτό άλλαξε το 1960 όταν οι εμφανίσεις της Τσέλσι έγιναν μπλε και από τότε ονομάζονται «οι μπλε» (the blues). Οι συνταξιούχοι στρατιωτικοί συνεχίζουν να έχουν τα ίδια προνόμια. Μάλιστα το 2005 και το 2010 που η Τσέλσι κατέκτησε το πρωτάθλημα Αγγλίας, οι συνταξιούχοι στρατιωτικοί βρέθηκαν στον αγωνιστικό χώρο μαζί με τους παίκτες.
πηγή: paokfc.gr
