Ποια είναι αυτή η Αλ-Ιτιχάντ (που δίνει τρελά λεφτά για τον Πρίγιοβιτς) και τι θέλει από τις ζωές μας; Γιατί άρχισε να σκορπάει ξαφνικά αφειδώς τόσο χρήμα στην αγορά, που τα βρίσκει και γιατί καίγεται τόσο πολύ να αποκτήσει ότι καλύτερο βρίσκει μπροστά της; Αν η ομάδα της Σαουδικής Αραβίας καταφέρει να αποκτήσει και τον Αλεξάνταρ Πρίγιοβιτς και με δεδομένη την απόκτηση του Γκάρι Ροντρίγκες, του (παλιού στόπερ του Ολυμπιακού) Μανουέλ Ντα Κόστα, του Ιβοριανού στράικερ Σέκου Σανόγκο και του Βραζιλιάνου τερματοφύλακα Μαρσέλο Γκρόχε θα έχει δεσμεύσει πάνω από 100 εκατομμύρια ευρώ μέσα σε διάστημα δύο εβδομάδων! Τρελό!
Η Αλ-Ιτιχάντ εδρεύει στην Τζέντα και είναι από τις πιο ιστορικές ομάδες της Σαουδικής Αραβίας. Το όνομα της σημαίνει Ένωση, φοράει κι αυτή κιτρινόμαυρα, έχει ως σύμβολο της το λιοντάρι, την αποκαλούν την ομάδα του λαού, ενώ το μότο της είναι το ίδιο με αυτό της Μπαρτσελόνα: κάτι περισσότερο από μία ομάδα.
Έχει κατακτήσει 8 φορές το πρωτάθλημα (από το 1976-77 που διεξήχθη η πρώτη διοργάνωση), δύο φορές το ασιατικό Champions League (άλλη μία φορά φιναλίστ), παρά την κάμψη των τελευταίων ετών παραμένει η η 19η πιο δυνατή ομάδα στην Ασία και δεν έχει υποβιβαστεί ποτέ. Αυτό το τελευταίο κρατήστε το, διότι είναι ο λόγος που η Αλ-Ιτιχάντ σπρώχνει επειγόντως τόσο… χαρτί στην αγορά, δίχως να νοιάζεται για τίποτα.
Η… Ένωση ζει τα δικά της πέτρινα χρόνια, αφού φέτος συμπληρώνει αισίως 10 χρόνια μακριά από το πρωτάθλημα, κάτι ακραίο για μία ομάδα που κατέκτησε 7 πρωταθλήματα σε 12 χρόνια από το 1997 ως το 2009.
Η διοίκηση του συλλόγου το καλοκαίρι έκανε την μεγάλη έκπληξη, αφού κατάφερε να πείσει τον Σλάβεν Μπίλιτς να αφήσει την Premier League (μόλις είχε αποχωρήσει από την Γουέστ Χαμ) και να δοκιμάσει να αναστήσει την ομάδα της Τζέντα. Του έταξαν ετήσιο συμβόλαιο τριών εκατομμυρίων ευρώ (ο Κροάτης αρχικά υπέγραψε για ένα χρόνο, αλλά με προοπτική ανανέωσης, άπειρα μπόνους και απόλυτη ελευθερία στον μεταγραφικό σχεδιασμό. Η ομάδα όμως δεν βλεπόταν. Το υλικό ήταν άθλιο, οι ξένοι μετριότατοι και η πορεία ήταν χάλια. Η Αλ-Ιτιχάντ ξεκίνησε με ένα πόντο στα πρώτα πέντε της παιχνίδια και μετά το τέλος του πρώτου γύρου είναι προτελευταία με 6 πόντους, μία μόλις νίκη μετά από 15 αγωνιστικές και απέχει 9 βαθμούς από την σωτηρία.
Ο πρόεδρος Λουάι Ναζέρ, πρόεδρος της Bupa Arabia της μεγαλύτερης ασφαλιστικής εταιρίας στην Σαουδική Αραβία έδωσε στον Μπίλιτς λευκή επιταγή με μία μόνο αποστολή: φέρε όποιον θες, απλώς σώσε την ομάδα.
Ο πρώτος που έφτασε στην Σαουδική Αραβία ήταν ο 32χρονος Βραζιλιάνος τερματοφύλακας Μαρσέλο Γκρόχε, που άφησε την Γκρέμιο μετά από 19 χρόνια έναντι 2,65 εκατομμυρίων ευρώ. Ακολούθησε ο 29χρονος Ιβοριανός επιθετικός Σέκου Σανόγκο, ο οποίος ήρθε από την Γιουνγκ Μπόις για 7,2 εκατομμύρια και θα εισπράττει 2,5 εκατομμύρια ευρώ ετησίως. Ο (μετρίως μέτριος στον Ολυμπιακό) Μανουέλ Ντα Κόστα αποκτήθηκε από την Μπασάκσεχιρ έναντι 4,5 εκατομμυρίων, ακολούθησε ο Γκάρι Ροντρίγκες (ξοδεύτηκαν 9 εκ. ευρώ γι’ αυτόν) και τώρα για Αλεξάνταρ Πρίγιοβιτς, οι Σαουάραβες δίνουν άλλα 10 εκατομμύρια ευρώ. Αν σε αυτά βάλουμε και το κόστος για τα πολυετή συμβόλαια που τάζει η Αλ-Ιτιχάντ, τότε η επένδυση σε βάθος τετραετίας ξεπερνά τα 100 εκατομμύρια ευρώ! Κι όλα αυτά σε δύο εβδομάδες!
Ακόμα και στην χειρότερη σεζόν της ιστορίας της, η Αλ-Ιτιχάντ δεν έχει μείνει μόνη της. Διαθέτει το πιο πιστό, το πιο αφοσιωμένο κοινό και κατά μέσο όρο κόβει φέτος περίπου 35.000 εισιτήρια σε κάθε παιχνίδι πρωταθλήματος στο πολυτελές και νεότευκτο (εγκαίνια το 2014) King Abdullah Sports City που χωράει 62.345 ψυχές.
Ψάχνοντας κανείς στο παρελθόν του συλλόγου θα βρει κανείς ουκ ολίγους προπονητές που πέρασαν από την Ελλάδα (Άνχελ Ιορντανέσκου, Πάουλο Κάμπος, Τόμισλαβ Ίβιτς, Λάζλο Μπόλονι), ενώ στο προπονητικό τιμ του Σλάβεν Μπίλιτς, σε ρόλο γυμναστή τερματοφύλακων βρίσκεται ο παλιός γκολκίπερ του ΠΑΟΚ στο ξεκίνημα της δεκαετίας του 1990, ο Τόντσι Γκάμπριτς, αλλά και ο Αλιόσα Ασάνοβιτς ως πρώτος του βοηθός.
Ένας κοιμώμενος γίγαντας που τρεκλίζει τα τελευταία χρόνια (9η θέση πέρσι, 17η φέτος) και ο οποίος προσπαθεί να βρει τον χαμένο του βηματισμό, πάντα με την αμέριστη βοήθεια της βασιλικής οικογένειας, αλλά και της ντόπιας οικονομίας που δεν μπορεί να δει ένα τέτοιο brand να απαξιώνεται και να υποβιβάζεται. Και κάπως έτσι ο τυφώνας Αλ-Ιτιχάντ σαρώνει τα πάντα στο πέρασμα του, μοιράζοντας παντού πετροδόλαρα που προκαλούν ζάλη.
