Οι προσφυγές, τα χρέη, οι αρπαγές, οι έρανοι, έχουν δώσει την θέση τους σε πανάκριβες λαμπερές μεταγραφές και καταστάσεις που ο ΠΑΟΚ βιώνει για πρώτη φορά στην ιστορία του. Γράφει ο Σωτήρης Μήλιος.
Μια ζωή αυτό ήταν ο ΠΑΟΚ. Η απαγωγή του Κούδα από τον Ολυμπιακό. Το ξεπούλημα «πακέτο» του Χάρη Μπανιώτη και του Τάις Λίμπρεχτς στον Κοσκωτά. Η αρπαγή του φονιά Χρήστου Δημόπουλου από τον Παναθηναϊκό του Βαρδινογιάννη. Οι έρανοι, οι συναυλίες, τα λεφτά σε μαύρες σακούλες από σουβλάκια για να αποσύρει την προσφυγή ο Δημήτρης Σαλπιγγίδης και η μετέπειτα πώληση του στο «τριφύλλι».
Ήταν ο Ορφανός, ο Γούναρης, ο Κωστίκος, ο Μαυρομμάτης, ο Γ.Χ. ο Βενετίδης, ο Καφές που θαμπώθηκαν από τα φώτα και κατηφόρισαν στο λιμάνι. Ήταν ο Λάζαρος που έφυγε για τον πολυμετοχικό Παναθηναϊκό πριν καν ακόμα ανδρωθεί στην Τούμπα. Ήταν ο Βιεϊρίνια και ο Κοντρσέρας που πουλήθηκαν κοψοχρονιά Γενάρη μήνα εν μέσω της σεζόν για να βγει η χρονιά και να πληρωθούν αυτοί που έμεναν πίσω.
Ο ΠΑΟΚ ήταν μια ζωή σαν την μάνα που αποχωρίζεται τα παιδιά της στην ξενιτιά, δίχως να μπορεί να κάνει τίποτα να τα κρατήσει. Ήταν μια ζωή επώδυνοι αποχαιρετισμοί, πίκρες, μισεμοί. Μια ζωή γεμάτη στερήσεις. Μεροδούλι, μεροφάι. Καθαρό κούτελο, περηφάνια, μα τσέπη άδεια. Ότι κι αν έβγαζε ήξερε ότι ήταν υποθηκευμένο αλλού. Ζωή χωρίς μέλλον.
Ο Ιβάν Σαββίδης δυσκολεύεται να κατανοήσει ακόμα τι ακριβώς είναι ο ΠΑΟΚ, κάθε μέρα το αντιλαμβάνεται όλο και περισσότερο. «Στον ΠΑΟΚ βρήκα τον εαυτό μου», δήλωσε πρόσφατα σε μία τιμητική εκδήλωση στα Γρεβενά, μα και στο πρόσωπο του ο ΠΑΟΚ βρίσκει έναν άλλον εαυτό, αυτόν που δεν είχε ζήσει ποτέ του. Αυτόν της αυτάρκειας.
Ο Ιβάν Σαββίδης ήρθε για να… παραχαράξει την ιστορία του ΠΑΟΚ. Ο κόσμος του -ακόμα- νιώθει άβολα. Δεν έχει συνηθίσει έτσι.
Το πρωινό της 12ης Μαΐου του 2016, όταν έπινε το ακριβότερο τσάι της ζωής του, αξίας 10.886.000 ευρώ, για να σβήσει άπαξ δια παντός τα χρέη του Δικεφάλου προς το ελληνικό δημόσιο, το νούμερο έμοιαζε ασύλληπτο, εξωπραγματικό ανήκουστο.
Σήμερα μοιάζει με πασατέμπο. Με φιστίκια. «Στις ειδήσεις τα βλέπεις και τρως» που τραγούδησαν και οι Magic De Spell.
