Όταν είσαι η καλύτερη ομάδα στο πρωτάθλημα, οφείλεις να το αποδεικνύεις -για τον εαυτό σου αλλά και τους άλλους, στην Ελλάδα που βρισκόμαστε- σχεδόν κάθε βδομάδα. Από τον περασμένο Αύγουστο, αν όχι νωρίτερα και από πέρσι, ο ΠΑΟΚ το έκανε με όλους τους πιθανούς τρόπους. Παίζοντας όσο χρειαζόταν, προσφέροντας σκορ και θέαμα, ανεβάζοντας και κατεβάζοντας ταχύτητα όποτε ήθελε, παίζοντας μέτρια αλλά εκμεταλλευόμενος την ποιότητά του.
Φυσικά, μέσα σε όλα, έπρεπε να πηδάει πάνω από κάθε εμπόδιο που του “έστηναν” οι ανταγωνιστές και η αθηνοκεντρική ποδοσφαιρική πραγματικότητα. Να μη λογαριάζει διαιτητές, σφυρίγματα, συμπεριφορές και ποδοσφαιρικές πρακτικές αντιπάλων. Να είναι προσηλωμένος μόνο στο στόχο του: το πρωτάθλημα.
Αφού λοιπόν τους “ξεβράκωσε” με κάθε ευκαιρία που του δινόταν, ήρθε η ώρα να δείξει (ξανά) το πόσο μάγκικος θα είναι ο τίτλος που θα πάρει. Τόσο, όσο και το αποψινό διπλό στο Αγρίνιο. Με έναν αντίπαλο που έπαιζε σα να είναι τελικός Champions League, με δυο ζώνες άμυνας και δε… συμμαζεύεται (επαναλαμβάνω πάντως πως αυτό είναι θεμιτό, άσχετα αν δε γίνεται με όλους), με έναν διαιτητή που έπαιζε εναντίον του με τις αποφάσεις που έπαιρνε, αλλά και με το ότι έμεινε πίσω στο σκορ στο 55′, παρά το ότι ήταν απόλυτα κυρίαρχος.
Τίποτα από όλα αυτά δεν μπόρεσε να τον σταματήσει. Οι παίκτες του Ράζβαν Λουτσέσκου, με πρωτεργάτη τον απίθανο Βιεϊρινια, κατέθεσαν εκτός από καλό ποδόσφαιρο, και όλη την ψυχή που υπάρχει μέσα τους. Αυτός ο… πόνος ήταν διαφορετικός για όσους παρακαλούσαν για άλλη μια βδομάδα κάποιο στραβοπάτημα. Κρατάει πολύ, είναι βαθύς και δεν ξεπερνιέται ούτε με μια χούφτα φάρμακα!
Βαρεθήκαμε τόσα χρόνια να βλέπουμε πρωταθλητές που παίρνουν @ρχίδια τίτλους, με δεκανίκια, λοβιτούρες και διαιτητές. Ας αποθεώσουμε τον ΠΑΟΚ που παίρνει τίτλο με @ρχίδια. Τα πιο βαριά από καταβολής του ελληνικού ποδοσφαίρου!
FACEBOOK PAGE: Thodoros Hastas
