Ο Κώστας Βασιλόπουλος γράφει για τις επενδύσεις του ΠΑΟΚ τον Ιανουάριο που δείχνουν τον τρόπο που πρέπει να κινηθεί η ομάδα της Θεσσαλονίκης για να μεγαλώσει την απόσταση από τους διώκτες της στην Ελλάδα.
Εντυπωσιακά τα δείγματα γραφής των παικτών που απέκτησε ο ΠΑΟΚ, κατά την διάρκεια της χειμερινής μεταγραφικής περιόδου. Αναφέρομαι κυρίως στους Ολιβέιρα, Σφιντέρσκι και Γιαννούλη, χωρίς να θέλω να αδικήσω τους Ινγκασον, Ενρίκε και Μίσιτς. Η πρώτη τριάδα παικτών, πήρε περισσότερο χρόνο από την τεχνική ηγεσία και υπάρχει σαφώς πιο ολοκληρωμένη εικόνα.
Θεωρώ δεδομένο ότι θα βρει χρόνο και χώρο και η δεύτερη τριάδα παικτών (απομένουν 4 αγώνες πρωταθλήματος και τρεις αγώνες Κυπέλλου), με δεδομένο ότι εκτός από τους αγώνες πρωταθλήματος, υπάρχουν και οι αγώνες για την διοργάνωση του Κυπέλλου που θα κληθεί να δώσει ο ΠΑΟΚ μέχρι το τέλος της περιόδου.
Η φιλοσοφία με την οποία κινήθηκε ο Δικέφαλος τον Ιανουάριο, προδίδει και την αναβάθμιση του τρόπου σκέψης και οργάνωσης του οργανισμού. Ο ΠΑΟΚ δεν κοίταξε μόνο και το σήμερα αλλά και το αύριο, ως οφείλει να κάνει μια ομάδα που επιθυμεί –και έχει τα εφόδια να το πετύχει- να διακριθεί τόσο στις εγχώριες όσο και στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.
Οι χειμερινές κινήσεις ενίσχυσης που έγιναν από τους επιτελείς του Δικεφάλου, μείωσαν αισθητά το μέσο όρο ηλικίας της ομάδας και παράλληλα προσέθεσαν ποιότητα αυξάνοντας τον ανταγωνισμό και το κύρος του ρόστερ. Η αξιοποίηση των χρημάτων που διέθεσε η οικογένεια Σαββίδη, άνοιξε την ψαλίδα που χώριζε τον ΠΑΟΚ από τους εγχώριους αντιπάλους του.
Στην Τούμπα χτίζεται ομάδα που η αγωνιστική της κυριαρχία δεν θα μπορεί να αμφισβητηθεί τα επόμενα χρόνια. Ο ΠΑΟΚ είναι πολλά βήματα μπροστά από τους αντιπάλους του και προβλέπω η διαφορά να μεγαλώνει, με δεδομένη την αδυναμία Ολυμπιακού και ΑΕΚ να ακολουθήσουν την ίδια διαδρομή, αποκτώντας δηλαδή παίκτες που κάνουν την διαφορά και δεν συμπληρώνουν απλά το ρόστερ. Μελλοντικά, θα είμαστε σε θέση να αντιληφθούμε καλύτερα το μέγεθος της επένδυσης που έγινε τον Ιανουάριο.
