Μια συζήτηση με τον Πάμπλο Γκαρσία είναι πάντα ενδιαφέρουσα. Και η κατάκτηση του πρωταθλήματος της Κ-19 έδωσε την αφορμή για να κλειστεί το ραντεβού της FORZA με τον Ουρουγουανό προπονητή.
Και η κουβέντα μαζί του «απλώθηκε» σε διάφορα θέματα. Άλλωστε, ο Γκαρσία έχει άποψη, και την υποστηρίζει.
Ποια είναι η μεγαλύτερη ικανοποίηση, να κατακτάς το πρωτάθλημα ή να βλέπεις δύο παίκτες της ομάδας, τους Λύρατζη και Μπαλογιάννη, να κάνουν ντεμπούτο με τους μεγάλους;
«Δεν λέω ότι δεν είναι σημαντικό, που πήραμε ξανά το πρωτάθλημα. Άλλωστε, αυτό που μετράει είναι η νίκη. Από την άλλη, είμαι ευχαριστημένος, που πολλά παιδιά βελτιώθηκαν στη διάρκεια της σεζόν. Αυτό είναι το βασικό ζητούμενο σ’ αυτές τις ηλικίες, η ατομική βελτίωση. Οι Λύρατζης και Μπαλογιάννης έκαναν το πρώτο βήμα, μακάρι άλλοι τέσσερις-πέντε παίκτες ν’ ανέβουν του χρόνου στην πρώτη ομάδα».
Η θητεία των περισσότερων παικτών στην Κ-19 ολοκληρώνεται. Ποιο είναι το πλάνο της μελλοντικής αξιοποίησης τους;
«Το αρνητικό στην Ελλάδα είναι ότι δεν έχουμε πρωτάθλημα δεύτερων ομάδων ή, έστω, πρωτάθλημα Κ-23, όπως υπάρχουν σε άλλες χώρες. Η σεζόν τελειώνει κι εγώ θα πρέπει να κάνω την έκθεση μου προς τη διοίκηση, στην οποία θα λέω τις απόψεις μου για το μέλλον αυτών των παιδιών, πού μπορούν να παίξουν και μέχρι που μπορούν να φθάσουν. Από εκεί και πέρα, άλλοι θ’ αποφασίσουν αν κάποιοι από τους παίκτες θα ενσωματωθούν στην πρώτη ομάδα».
Τι σκέφτεσαι, σε προσωπικό επίπεδο, για τη νέα χρονιά; Θα συνεχίσεις στην Κ-19;
«Όπως έκανα και σαν παίκτης, έτσι και τώρα από τη θέση του προπονητή, δεν κάνω σχέδια για το μέλλον. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι να αξιοποιώ την κάθε μέρα στη δουλειά. Κι όταν κάνεις καλά τη δουλειά σου, όλα τα άλλα έρχονται από μόνα τους. Αξίζουν συγχαρητήρια σ’ όλους τους παίκτες μου για το πρωτάθλημα, αλλά και σ’ ολόκληρο το επιτελείο. Aπό τον Πουρλιοτόπουλο και τον Ιωσηφίδη, μέχρι τον Σνάουτσνερ, τον Γιάννη Αμπατζίδη, τον Βασίλη Πετρόπουλο και τον Θεοχάρη Κομσή. Να μην ξεχάσω και τους Γιάννη Ουσαντζόπουλο, Σταύρο Τερζανίδη και Βαγγέλη Μπαμπάτση. Όλοι μαζί δουλεύουμε για τον κοινό στόχο. Προσωπικά, οφείλω πολλά και στη σύζυγο μου, τη Λάουρα. Είναι η πιο καλή ψυχολόγος! Το λέω αυτό από την άποψη ότι οι παίκτες βρίσκονται στην ηλικία του γιου μας. Αλλά και στο παρελθόν, όταν ήμουν παίκτης, η Λάουρα ήταν πάντα εκεί, να προσέχει τα παιδιά μας. Κι αυτό δεν ήταν καθόλου εύκολο. Είναι πάντα στο πλευρό μου και θέλω να της πω ξανά ένα μεγάλο ευχαριστώ!».
Στο συγχαρητήριο μήνυμα του για την κατάκτηση του πρωταθλήματος, ο Κυριάκος Κυριάκος έγραψε ότι «ο Γκαρσία μας έμαθε να μη δικαιολογούμε τις ήττες, αλλά να μαθαίνουμε από αυτές». Είναι ένα από τα μότο σου;
«Πάντα λέω ότι το ποδόσφαιρο είναι μόνο νίκη. Όλες οι ομάδες στον κόσμο αυτό θέλουν, να κερδίζουν. Κι αυτό πρέπει να μαθαίνουν οι παίκτες από μικροί. Γιατί όταν από νεαρή ηλικία δεν έχουν στόχο τη νίκη, τι θα τους πούμε όταν, κάποια στιγμή, ανέβουν στην πρώτη ομάδα; Παίξτε μπάλα ελεύθερα, δεν μας ενδιαφέρει το αποτέλεσμα; Και μετά, ο κόσμος πως θα αντιδράσει; Καταλαβαίνετε ότι θα υπάρξει πρόβλημα. Βέβαια, όσο σημαντικό είναι να κερδίζεις, άλλο τόσο σημαντικός είναι και ο τρόπος, που θα το καταφέρεις. Πρέπει να υπάρχει ένα σχέδιο, ένα συγκεκριμένο πλάνο, με βάση το οποίο θα πετυχαίνεις τις νίκες».
Βρίσκεσαι στον ΠΑΟΚ από το 2008. Ποια είναι η μεγαλύτερη αλλαγή, που έχει συντελεστεί στην ομάδα όλα αυτά τα χρόνια;
«Χωρίς δεύτερη κουβέντα, η παρουσία του Ιβάν Σαββίδη και της οικογένειας του. Για αυτό είμαστε έτσι σήμερα, γίνονται μεταγραφές, έχουμε πολλά πράγματα, που παλαιότερα μας έλειπαν. Ο κόσμος είναι δίπλα στην ομάδα και, σίγουρα, είμαστε τυχεροί, που υπάρχει στον ΠΑΟΚ ο Σαββίδης. Μακάρι και άλλες ομάδες να είχαν προέδρους σαν κι αυτόν».
Πώς είδες την πορεία της πρώτης ομάδας;
«Είναι πολλά τα χρόνια, που ο ΠΑΟΚ έμεινε χωρίς πρωτάθλημα. Κάποιες φορές στο πρόσφατο παρελθόν πλησιάσαμε σ’ αυτό το μεγάλο στόχο, αλλά όλοι ξέρουμε τι έγινε και δεν τα καταφέραμε. Έχουμε την καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα, ο κόσμος είναι δίπλα στην προσπάθεια της και πλέον, κάθε χρόνο, ο ΠΑΟΚ να γίνεται όλο και πιο δυνατός. Και, ναι, η είσοδος στους ομίλους του Τσάμπιος Λιγκ μπορεί ν’ αποτελέσει τον επόμενο μεγάλο στόχο. Είναι ακόμη σημαντικό που ένας προπονητής, όπως είναι ο Λουτσέσκου, βρίσκεται για σχεδόν δύο χρόνια στην ομάδα. Έτσι πρέπει να γίνεται με τον προπονητή, να έχει τη στήριξη όλων και να δουλεύει απερίσπαστος. Και στο τέλος της σεζόν να γίνεται το ταμείο. Είναι τόσο απλά τα πράγματα».
Η παρουσία του αρχηγού Βιεϊρίνια, πρώην συμπαίκτη σου, σε κάνει να χαίρεσαι παραπάνω για την επικείμενη κατάκτηση του πρωταθλήματος;
«Ναι, βέβαια. Πρόκειται για ένα πολύ καλό παίκτη, αλλά και χαρακτήρα ανθρώπου. Από εκεί αρχίζουν όλα. Ήταν λίγο… χοντρούλης, όταν ήρθε μικρός στον ΠΑΟΚ, αλλά μπόρεσε να εξελιχτεί και να παίξει σε υψηλό επίπεδο στη Γερμανία. Εκεί απέκτησε σπουδαίες παραστάσεις, κέρδισε πολλά σε εμπειρίες. Χαίρομαι γι’ αυτόν, είμαστε κοντά ο ένας στον άλλον. Περάσαμε πολλά τα προηγούμενα χρόνια ως συμπαίκτες, και καλές, και άσχημες στιγμές. Το σημαντικό είναι ότι βρίσκεται ξανά εδώ, πέρσι πήρε το κύπελλο, φέτος ετοιμάζεται να πάρει και το πρωτάθλημα. Και μπορεί ο Βιεϊρίνια να αποτελέσει παράδειγμα για τους νέους παίκτες, για το λόγο ότι με τη δουλειά του κατάφερε να κάνει τα ποδοσφαιρικά του όνειρα πραγματικότητα».
Για πρώτη φορά είδαμε φέτος στο πρωτάθλημα ξένους διαιτητές. Ήταν κάτι που έπρεπε να είχε συμβεί από τα προηγούμενα χρόνια;
«Το έλεγα και την εποχή που ήμουν παίκτης, ότι έπρεπε να είχαμε και εμείς ξένους διαιτητές. Πλέον, παρουσία των ξένων, δεν μπορεί κάποια ομάδα να τα ρίξει στη διαιτησία για να δικαιολογήσει μια αποτυχία της. Από την άλλη, δεν είναι τόσο δίκαιο να υπάρχουν ξένοι μόνο στα ντέρμπι και να μην έχουν αυτό το δικαίωμα και οι, θεωρητικά, πιο μικρές ομάδες. Πάντως, θέλω να πω κι αυτό. Στα παιχνίδια του πρωταθλήματος νέων έχω δει πολλούς καλούς διαιτητές. Νέα παιδιά, που τα πηγαίνουν πολύ καλά. Το πρόβλημα εμφανίζεται αργότερα. Μπορεί κάποιος να αισθάνεται πίεση, ακόμη και φόβο. Και εκεί υπάρχει πρόβλημα».
Ο μικρότερος σου γιος, ο Ελίας, παίζει στην Κ-11 του ΠΑΟΚ. Μόνο που αυτός θέλησε να γίνει επιθετικός!
«Ναι, παίζει εξτρέμ, δεξιοπόδαρος. Δεν θέλω να πω πολλά για αυτόν, ίσως να μην είμαι και αντικειμενικός, όντας ο πατέρας του. Είναι ακόμη μικρός, δεν ξέρουμε πως μπορεί να εξελιχθεί. Αυτό που πρέπει να κάνει τώρα είναι να δουλεύει στις προπονήσεις. Για τα υπόλοιπα, θα δείξει ο χρόνος. Ο μεγαλύτερος μου γιος, ο Μπέντζαμιν, σπουδάζει στην Αγγλία. Μπορεί να ασχοληθεί με την προπονητική, με την ανάλυση ποδοσφαίρου, θα δούμε».
Πηγή : FORZA
