Το πράγμα είχε αρχίσει να “βρωμάει” εδώ και καιρό. Λάθη, παραλείψεις και εγωισμοί υπήρξαν εκατέρωθεν. Δεν έχει σημασία ποιος έκανε τα περισσότερα και ποιος τα πιο σημαντικά. ΠΑΟΚ και Φερνάντο Βαρέλα… κατάφεραν, ενώ ήθελαν και οι δυο πολύ να συνεχίσουν τη συνεργασία τους, τελικά να μην ανανεώσουν το μεταξύ τους συμβόλαιο. Θέλει κι αυτό προσπάθεια…
Το τελευταίο διάστημα ο αμυντικός από το Πράσινο Ακρωτήρι είχε αρχίσει ήδη να μαζεύει τα πράγματά του. Είχε σχεδόν πάρει την απόφασή του. Το ραντεβού με τους Μπράνκο και Γκοντσάρεβα δεν μπόρεσε να γεφυρώσει το χάσμα. Χάσμα οικονομικό αλλά και ψυχολογικό. Χαλάστηκε πολύ ο Βαρέλα. Από το γεγονός ότι άλλοι πληρώνονταν με υπερβολικά περισσότερα χρήματα σε σχέση τον ίδιο χωρίς να προσφέρουν, αλλά και από το συνεχές μπρος-πίσω στις διαπραγματεύσεις των τελευταίων μηνών. Αν πάρει κανείς αποσπασματικά την τελική οικονομική διαφορά που διαπιστώθηκε στη χθεσινή συνάντηση, δεν ήταν κάτι που δε θα μπορούσε να προσπεραστεί. Δεν ήταν όμως αυτό. Ήταν όλα όσα προηγήθηκαν.
Από τη μία πλευρά, ο ΠΑΟΚ έχει κάνει τα τελευταία χρόνια “εγκλήματα” με συμβόλαια σκορπίζοντας λεφτά σε ποδοσφαιριστές και ποδοσφαιριστές. Με τα 300.000 ευρώ δε θα… χλώμιαζε το ταμείο. Τουλάχιστον εδώ θα πήγαιναν σε κάποιο που ξέρει, εμπιστεύεται και αξίζει. Από την άλλη, ο Βαρέλα είδε τις αποδοχές του να διπλασιάζονται, μια ομάδα που τον εκτόξευσε και του παρέχει όλα όσα θέλει ένας φιλόδοξος αθλητής. Η τσέπη και ο ψυχισμός του καθένα όμως είναι καθαρά προσωπικά θέματα.
Το σχεδόν βέβαιο αδιέξοδο, έγινε 50-50 λίγο πριν ο Βαρέλα περάσει την πόρτα των γραφείων της ΠΑΕ, για να επανέλθει στο 0-100 μετά τα όσα άκουσε. Αν υπάρχει 1% ανατροπής, μπορεί να το καταφέρει μόνο ο Ιβάν Σαββίδης, κι αυτό με επιφύλαξη.
Ο ΠΑΟΚ λοιπόν χάνει έναν βασικό πυλώνα της άμυνάς του κι ο Βαρέλα θα “θησαυρίσει” παίζοντας στην άγονη ποδοσφαιρική γραμμή άλλων πολιτειών. Τους χαμένους και τους κερδισμένους θα τους δείξει μόνο ο χρόνος.
Αυτό που μένει αυτή τη στιγμή είναι η αντίδραση του κόσμου που λάτρεψε τον 31χρονο παίκτη. Και σε αυτές τις περιπτώσεις, τα συναισθήματα είναι ακόμα πιο έντονα. Στεναχώρια, θυμός, απογοήτευση. Όλα λογικά όταν μιλάμε για ποδόσφαιρο που, εκτός από τον άκρατο επαγγελματισμό που επικρατεί πια, δε θα πάψει ποτέ να είναι μια ατόφια πηγή συναισθημάτων. Για τους φιλάθλους αλλά και τους παίκτες, όσο κι αν οι μεν ζουν για αυτό και οι δε ζουν από αυτό. Οι Ποδοσφαιρικές Ανώνυμες Εταιρίες δεν είναι απρόσωπες. Συγκροτούνται από ψυχές και απευθύνονται σε τέτοιες. Αλίμονο αν δε στεναχωριόμασταν. Η ζωή όμως -έτσι κι αλλιώς- θα συνεχιστεί…
FACEBOOK PAGE: Thodoros Hastas
