Η αρχηγός του ΠΑΟΚ και βασικό στέλεχος της εθνικής μας, Θωμαή Βαρδαλή, μίλησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ για την καριέρα της, το γυναικείο ποδόσφαιρο στην Ελλάδα και ανέλυσε τα δεδομένα ενόψει του τελικού.
Στις 7/7 περίπου στις 8 το βράδυ, όταν όλη η Ελλάδα θα αναμένει τα επίσημα αποτελέσματα των εκλογών, θα αναδεικνύεται η νέα πρωταθλήτρια κόσμου στη Λιόν. Ολλανδία ή ΗΠΑ;
«ΗΠΑ!» απαντά η 24χρονη Βαρδαλή μονολεκτικά και αιτιολογεί: «Αν και πιστεύω πολύ στην Ολλανδία, δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να κοντράρει τις Αμερικάνες. Οι ΗΠΑ παίζουν πολύ πιο γρήγορο ποδόσφαιρο, ξεχωρίζουν σε δύναμη και αντοχή. Το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο και δη το ολλανδικό είναι πιο αργό, αλλά είναι ωραίο ποδόσφαιρο, οι συνεργασίες που βγάζουν μου άρεσαν πολύ ειδικά στον ημιτελικό (σ.σ. εναντίον της Σουηδίας).
Τακτικά μου αρέσει πιο πολύ το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο σε σχέση με αμερικάνικο που το έχω ζήσει. Δεν κρίνεται τόσο στην αντοχή και στη δύναμη. Ωστόσο, για να φτάσεις σε τέτοιο επίπεδο, όλες οι ομάδες δουλεύουν και σ΄αυτό το κομμάτι. Το ίδιο πρέπει να κάνουμε κι εμείς ως εθνική. Το ταλέντο το’χουμε και μας λείπει αυτό το κομμάτι. Τα δύσκολα παιχνίδια απαιτούν να έχεις τέτοια χαρακτηριστικά και όχι μόνο το ταλέντο. Με αντοχή και δύναμη, βγάζεις τις δυνατότητές σου. Επίσης, απαραίτητο είναι να αντιμετωπίσεις πολύ δυνατούς και όχι μόνο με εύκολους αντιπάλους»
Αν υπάρχει κάποια Ελληνίδα που να μπορεί να μιλήσει για το ποδόσφαιρο των ΗΠΑ, είναι η Θωμαή Βαρδαλή! Μετά από τέσσερα χρόνια στο Πανεπιστήμιο East Tennessee State και ένα πτυχίο Exercise Science -σε ελεύθερη μετάφραση Φυσική Αγωγή- πήρε μια γεύση από το Αμερικάνικο όνειρο.
«Στα 17,5 κι ενώ ήμουν έτοιμη έτοιμη να δώσω Πανελλήνιες, επικοινώνησαν μαζί μου από το East Tennessee State. Με είχε δει ο προπονητής του στην εθνική Κ19 και μου προσέφεραν πλήρη υποτροφία» τόνισε η 24χρονη διεθνής, γυρίζοντας τη σκέψη της έξι χρόνια πίσω.
«Πάντα ήθελα εξωτερικό και περισσότερο την Αμερική που το γυναικείο ποδόσφαιρο είναι επαγγελματικό. Σκεφτόμουν την απόσταση, αλλά δέχτηκα αμέσως Είναι άλλος κόσμος! Ηταν πάρα πολύ μεγάλη η βοήθεια για τη συνέχεια της καριέρας μου. Γνώρισα πολλά κορίτσια από διάφορες χώρες που παίζουν στις εθνικές τους ομάδες». Τα πράγματα όμως δεν κύλησαν από την αρχή ομαλά: «Στην αρχή ήταν ένα σοκ! Δεν προλάβαινες να κάνεις κοντρόλ κι έπεφταν πάνω σου! Φοβερή ταχύτητα και δύναμη. Ημουν και άτυχη γιατί την πρώτη χρονιά τραυματίστηκα σοβαρά στον χιαστό σε ένα ματς με την εθνική το 2013».
Τελικά επανήλθε, αλλά τέσσερα χρόνια μετά αποφάσισε να επιστρέψει και εξηγεί τους λόγους: «Σίγουρα ήταν πάρα πολύ δύσκολο να μπεις στο ντραφτ για να συνέχιζα εκεί. Αλλά ήθελα να γυρίσω στον ΠΑΟΚ. Τέσσερα χρόνια μακριά από τους γονείς μου, ήταν ο κύριος λόγος της επιστροφής. Δεν ήταν εύκολο να είναι μόνη. Συνεπώς, οι λόγοι της επιστροφής ήταν κυρίως συναισθηματικοί».
Επιστρέφοντας στη διοργάνωση που φτάνει στο τέλος της στη Γαλλία, η Βαρδαλή μίλησε για τις ομάδες που την εντυπωσίασαν, αλλά δεν έφτασαν μέχρι το τέλος:
«Η Γαλλία ήταν από τις αγαπημένες μου ομάδες, μου αρέσει πάρα πολύ το ποδόσφαιρο που παίζει. Ίσως κι η Νορβηγία θα μπορούσε να πάει πιο ψηλά. Δεν ενθουσιάστηκα τόσο πολύ από τη Γερμανία, καθώς στην αρχή περίμενα ότι θα έφτανε στον τελικό. Όμως στους αγώνες της που παρακολούθησα, δεν μου άρεσε, δεν είδα κάτι το ιδιαίτερο. Περίμενα παραπάνω. Οι Βραζιλιάνες μου άρεσαν επίσης και θα μπορούσαν να έχουν προχωρήσει περισσότερο.
Μιλάμε για διοργάνωση που δεν υπάρχουν φαβορί. Δεν ξέρεις ποτέ τι θα γίνει. Ειδικά στα νοκ άουτ είδαμε ότι κάθε ματς ήταν ντέρμπι. Άρα τα πάντα κρίθηκαν στις λεπτομέρειες. Είδαμε ότι καμία ομάδα δεν κατάφερε να περάσει εύκολα»
Ίσως η σημαντικότερη -μη αγωνιστική- είδηση που βγήκε από τα γήπεδα της Γαλλίας ήταν η σκληρή γλώσσα που χρησιμοποίησε η επιθετικός των ΗΠΑ, Μέγκαν Ράπινοου κατά του Λευκού Οίκου και του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ.
«Πέρασε το μήνυμα της» εκτιμά η Βαρδαλή που τόνισε επίσης: «Είμαι υπερ του να εκφράζουν την άποψή τους οι γνωστοί αθλητές, αλλά εξαρτάται πάντα από το τι θα πεις. Σε ένα μεγάλο μέρος, η Ράπινοου έχει δίκαιο. Είναι σημαντικό να παίρνεις θέση, γιατί πρόκειται για αθλήτριες που όλη η Αμερική γνωρίζει».
Η Βαρδαλή παρακολουθεί τους αγώνες εν μέσω εντατικών προπονήσεων με τον ΠΑΟΚ στις εγκαταστάσεις της Μεσήμβριας, καθώς ο Δικέφαλος προετοιμάζεται για το Champions League γυναικών. Ακριβώς σε ένα μήνα, αρχίζουν στις Βρυξέλλες οι αγώνες του 8ου ομίλου με αντιπάλους την Αντερλεχτ, τη νορβηγική Κβίνερ και τη Λίνφιλντ από τη Βόρεια Ιρλανδία.
Η συμμετοχή μιας ελληνικής ομάδας στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση, τις περισσότερες φορές περνάει «στα ψιλά» και οι αγώνες γίνονται μεταξύ συγγενών και φίλων. Άδικο, αν αναλογιστεί κανείς τι συμβαίνει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. «Φίλες μου στην Ιταλία και στην Αυστρία μου λένε πόσο πολύ κόσμο έχουν στα γήπεδα. Είναι αναγνωρίσιμες γιατί εκεί τις στηρίζει η χώρα τους. Έχουν κάνει τεράστια βήματα».
Πόσο πίσω βρίσκεται η Ελλάδα; Τα τελευταία χρόνια με την καθοριστική συμβολή του ομοσπονδιακού τεχνικού Αντώνη Πριόνα, έχουν γίνει κάποια βήματα. Όμως, ο δρόμος είναι ακόμα μακρύς και χρειάζονται στοχευμένες δράσεις:
«Πράγματι γίνονται προσπάθειες τα τελευταία χρόνια, ειδικά στην ανεύρεση νέων ταλέντων για να υπάρχουν οι βάσεις μετά από χρόνια να δημιουργηθεί μια ισχυρή ομάδα. Δεν αρκεί μόνο αυτό, όμως. Χρειάζεται περισσότερη βοήθεια από τους θεσμικούς φορείς για να αναβαθμιστεί το προϊόν. Πρέπει να γίνει κανονικό πρωτάθλημα, να έχουν όλοι οι σύλλογοι της Super League γυναικεία ομάδα. Να αλλάξουν τα πάντα. Ειδικά οι τρεις μεγάλες ομάδες της Αθήνας εάν δημιουργούσαν γυναικείο τμήμα, θα άλλαζαν όλα. Από όποια πλευρά κι αν το δει κανείς, είναι διαφορετικά να παίζει ΠΑΟΚ-Γλυφάδα και διαφορετικά ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός».
Ισως φταίνε και τα ελληνικά στερεότυπα, που τοποθετούν δίπλα στο ποδόσφαιρο έναν αυθαίρετο προσδιορισμό: είναι άθλημα για άνδρες…
Η Θωμαή Βαρδαλή καλεί τους φιλάθλους να αρχίσουν να αναθεωρούν αυτές τις απόψεις: «Δυστυχώς ισχύει αυτό το στερεότυπο ότι το ποδόσφαιρο είναι ανδρικό σπορ. Είναι το δημοφιλέστερο στη χώρα, όλοι είναι απορροφημένοι από αυτό και δύσκολα μπορούν να αποφύγουν τα στερεότυπα. Εμείς θα προσπαθήσουμε να κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να αλλάξει αυτό!»
