Σε τι ποδοσφαιρική κατάσταση βρίσκεται ο Φάμπιο Κοεντράο και τι μπορεί να περιμένει ο ΠΑΟΚ από αυτόν σε περίπτωση που τελικά βάλει την υπογραφή του; Γράφει ο Σωτήρης Μήλιος…
Kανονικά, θα έπρεπε στο πέρασμα του να βαράνε όλοι προσοχές. «Κύριοι, έχω παίξει 7 χρόνια στην Ρεάλ Μαδρίτης, έχω σηκώσει 2 Champions League, έχω φορέσει την φανέλα της σε 106 επίσημα παιχνίδια, δεν ήταν περισσότερα επειδή μπροστά μου είχα τον Μαρσέλο, όχι κανέναν… πουθενά. Τέλος».
Κανονικά, θα έπρεπε να μην μας βλέπει. Ωστόσο, δεν είναι έτσι. Το ποδόσφαιρο έχει αλλάξει, δεν υπάρχει πια ο παίκτης που θα έρθει και θα κάνει πλάκα στην Ελλάδα, αν δεν είναι σοβαρός, επαγγελματίας, κανονικός ποδοσφαιριστής.
Ο τελευταίος παίκτης με θητεία στην Ρεάλ Μαδρίτης, που φόρεσε την φανέλα του Δικεφάλου ήταν ο Πάμπλο Γκαρσία, αλλά σε έναν εντελώς διαφορετικό, πολύ πιο ερασιτεχνικό / ρομαντικό ΠΑΟΚ, που έψαχνε από κάπου για να πιαστεί.
Ο Φάμπιο Κοεντράο δεν έρχεται (αν τελικά βάλει την υπογραφή του) ως σωτήρας ή ηγέτης, αλλά ως ένα χρήσιμο γρανάζι, ως ένα εργαλείο σε μία καλοδουλεμένη μηχανή. Πολύ σημαντική η διαφορά, στο επίπεδο των προσδοκιών, ο ΠΑΟΚ μεγάλωσε δεν είναι όπως παλιά.
Δεν έρχεται ως ο «υδραυλικός» μπακ που κόστισε 30 εκατομμύρια ευρώ στην Ρεάλ Μαδρίτης το καλοκαίρι του 2011, αλλά ως ένας παίκτης που κάνει upgrade στην θέση που είχε μόνο τον Δημήτρη Γιαννούλη, μετά τον σοβαρό τραυματισμό του Αντελίνο Βιεϊρίνια. Υπό αυτό το πρίσμα πρέπει να αντιμετωπίζεται και όχι ως ένας παίκτης που πριν δύο χρόνια φορούσε την φανέλα της Ρεάλ Μαδρίτης και πέρσι επέστρεψε στην Ρίο Άβε, λόγω πολύ ιδιαίτερων συνθηκών.
Έρχεται σε ένα περιβάλλον με Πορτογάλο προπονητή και πορτογαλικό τεχνικό τιμ. Έρχεται σε ένα περιβάλλον γεμάτο συμπατριώτες του και πολλούς Βραζιλιάνους που μιλάνε την ίδια γλώσσα με δαύτον. Σημαντικό σε ότι αφορά το επίπεδο προσαρμογής.
Έρχεται διψασμένος να παίξει ξανά σε τοπ επίπεδο, μετά από ένα διάλειμμα μιας σεζόν στην Ρίο Άβε, θέλοντας να γεμίσει τον ψυχισμό του. Διότι ο Φάμπιο Κοεντράο δεν είναι ένας ακόμα σταρ που ήρθε για λεφτά ή για τα τελευταία ένσημα.
Δόξα τον Θεό λεφτά έχει. Πίσω στο πατρικό του αγόρασε πρόσφατα 5 ψαροκάικα που απασχολούν 30 εργαζομένους, ένα συγκρότημα διαμερισμάτων στην Povoa De Varzim, τα οποία φιλοδοξεί να κάνει κλινική, έχει ένα μπαρ και σημαντικές καταθέσεις στην τράπεζα. Όπως δήλωσε άλλωστε «γεννήθηκα φτωχός, δεν φοβάμαι να πεθάνω φτωχός». Ήρθε… for the love of the game, που είναι ο οδηγός του σε κάθε απόφαση, από την στιγμή που έφτασε στο top επίπεδο με την Ρεάλ Μαδρίτης.
Ο Κοεντράο παίζει μπάλα για να γεμίζει την ψυχή του, για να το ευχαριστιέται, γιατί μέσα του είναι ακόμα εκείνος ο πιτσιρικάς που έπαιζε με τους φίλους του στην αλάνα, είναι ακόμα ο… Φίγκο του Caxinas. Δεν μπήκε ποτέ σε καλούπια, αυτή του η υπέρμετρη επιθετικότητα ως μπακ ήταν αυτή που τον έκανε να ξεχωρίσει στην Μπενφίκα και την Ρεάλ Μαδρίτης. Ως εξτρέμ, θα ήταν ένας ακόμα εξτρέμ και τίποτα άλλο.
Ο Κοεντράο δεν υπήρξε ποτέ φίρμα ή βεντέτα. Έχοντας δουλέψει μικρός σε φούρνο, σε οικοδομή, ως ελαιοχρωματιστής, ξέρει να σέβεται το μεροκάματο, το ψωμί που βγάζει, τους συμπαίκτες του, την ομάδα. Δεν θα κοροϊδέψει, δεν θα λουφάρει, δεν θα νυχτοπερπατήσει. Τέτοια δεν έκανε ποτέ, είναι αδύνατον να τα βγάλει τώρα.
Έρχεται στον ΠΑΟΚ για να καταθέσει την αύρα του, τον αέρα του, το πρεστίζ του, να καταθέσει την κλάση του σε αυτά τα 15-20 ματς της σεζόν που θα ζεματάνε. Για τα υπόλοιπα, υπάρχουν κι άλλοι παίκτες.
Έρχεται με πολύ συγκεκριμένες αρετές και πολύ συγκεκριμένα «κουσούρια» Το ερώτημα όμως παραμένει. Υπάρχει σήμερα ποδοσφαιριστής Κοεντράο;
Για να απαντηθεί η ερώτηση που ταλανίζει πολύ κόσμο, ας εστιάσουμε πολύ προσεκτικά στην τελευταία του αγωνιστική περίοδο στην Ρίο Άβε, που ήρθε μετά από μία πολύ γεμάτη σεζόν ως δανεικός στην Σπόρτινγκ Λισαβόνας.
