Ο Κώστας Βασιλόπουλος γράφει για την κλήρωση του ΠΑΟΚ που έφερε στον δρόμο του τον Άγιαξ ενώ επισημαίνει ότι κανένας αντίπαλος δεν μπορεί να προκαλεί φόβο στην ομάδα της Θεσσαλονίκης.
Tις λέξεις ΠΑΟΚ και εύκολα, δεν θα τις δεις ποτέ δίπλα – δίπλα. Είναι στο DNA του ΠΑΟΚ, κάθε του κατάκτηση, κάθε επιτυχία, κάθε βήμα προς την κορυφή, να απαιτεί μεγάλη προσπάθεια με τον βαθμό δυσκολίας στο… ταβάνι. Ουσιαστικά η κλήρωση με τον Αγιαξ, είναι για τον ΠΑΟΚ, η ευκαιρία του να γράψει ιστορία. Όπως το έκανε τόσες και τόσες φορές στο παρελθόν.
Τα παιχνίδια της κληρωτίδας, έφεραν τον Δικέφαλο, αντίπαλο για 3η φορά με την ομάδα του Άμστερνταμ. Αυτό όρισε η μοίρα να γίνει, κι αυτό θα γίνει. Να βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά. Ο ΠΑΟΚ είχε την χειρότερη κλήρωση σε σχέση με την δυναμικότητα των υπολοίπων ομάδων που βρίσκονταν στο γκρουπ των ισχυρών της κλήρωσης για τον γ΄ προκριματικό γύρο του Champions League.
Απαγορεύεται να αντιμετωπίσει η ασπρόμαυρη οικογένεια, μοιρολατρικά την κλήρωση. Όπως είπε και ένας φίλος μου το μεσημέρι, καμία ομάδα δεν προκρίνεται την ημέρα της κλήρωσης και καμία ομάδα δεν αποκλείεται την ημέρα της κλήρωσης. Θα προκριθεί η ομάδα που θα παίξει καλύτερα στους δυο αγώνες και θα έχει την τύχη με το μέρος της.
Κακά τα ψέματα, τις δυο προηγούμενες φορές που ΠΑΟΚ και Αγιαξ βρέθηκαν αντιμέτωποι, η τύχη ήταν με το μέρος των Ολλανδών. Στους δυο αλήστου μνήμης επαναληπτικούς στην Τούμπα (θυμίζω ότι και τις δυο φορές που ο ΠΑΟΚ επισκέφτηκε Amsterdam Arena έφυγε αήττητος με δυο ισοπαλίες και μάλιστα με το ίδιο σκορ 1-1), η τύχη χαμογέλασε στους Ολλανδούς.
Το χαμένο πέναλτι του Ιβιτς στην εκπνοή του αγώνα το 2010 και οι απίθανες ευκαιρίες του Στέφανου Αθανασιάδη το 2016, στέρησαν από τον ΠΑΟΚ την ευκαιρία να γράψει ιστορία απέναντι στον Αγιαξ. Είδαμε φοβερά παιχνίδια, φοβερά γκολ στο Αμστερνταμ από τον Ιβιτς το 2010 και τον Κάμπος το 2016 και παιχνίδια γκραν γκινιόλ στους επαναληπτικούς. Χορτάσαμε ποδόσφαιρο αλλά δεν γευτήκαμε την χαρά της πρόκρισης.
