Μετά τα “to know us better” φιλικά παιχνίδια του πρώτου σταδίου προετοιμασίας του ΠΑΟΚ, στα οποία συμπεράσματα έβγαζε μόνο ο Αμπέλ Φερέιρα, ήρθε η ώρα και μας τους υπόλοιπους να μπορούμε να κρίνουμε που το… πάει η φετινή ομάδα του Πορτογάλου τεχνικού. Η δεύτερη παρτίδα των φιλικών Δικεφάλου στην Ολλανδία έχουν ξεκάθαρα εικόνα “πρόβα τζενεράλε” ενόψει των πρώτων επίσημων ευρωπαϊκών. Εδώ λοιπόν, τα πράγματα έχουν αρχίσει να μπαίνουν στη θέση τους, ο ΠΑΟΚ είναι ξανά ΠΑΟΚ, με τάσεις και προοπτικές να γίνει ακόμα περισσότερο ΠΑΟΚ κι από πέρσι και από πρόπερσι! Είναι νωρίς φυσικά ακόμα, αλλά αυτό το νωρίς είναι που βγάζει αυτές τις παχιές νότες αισιοδοξίας για τη σεζόν που ξεκινά.
Στο συμπαγή, σοβαρό και αποτελεσματικό Δικέφαλο που βλέπουμε τελευταία μάλιστα, ήρθε να προστεθεί και μια άλλη εικόνα, την οποία για πρώτη φορά παρακολουθήσαμε στο φιλικό με την Άντερλεχτ. Δεν ξέρω αν ήταν μια καθαρά εντολή Φερέιρα, μιας και η Άντερλεχτ δεν είναι φέτος κανένα μεγαθήριο, αλλά η ουσία είναι ότι απόψε έναν πιθανό τρόπο, με τον οποίο η ομάδα θα μπορεί να παίζει κόντρα σε ισάξιο ή ανώτερο αντίπαλο. Ο ΠΑΟΚ έδωσε για αρκετά διαστήματα την κατοχή της μπάλας στους Βέλγους, έβγαλε εξαιρετική αμυντική λειτουργία κλείνοντας καλά τους χώρους του, και “δούλεψε” το γρήγορο επιθετικό του transition με εμφανώς καλά αποτελέσματα. Πάνω από δέκα φάσεις βγήκαν με αυτόν τον τρόπο, είτε από τις πτέρυγες είτε από τον άξονα, όπως και τα δυο από τρία γκολ που πέτυχε.
Όλα αυτά, εκτός από το νωρίς του πράγματος, και χωρίς να έχει τις προσθήκες που χρειάζεται ακόμα. Είτε του χαφ, είτε του αριστερού μπακ, είτε ενός ακόμα χαφ ή εξτρέμ μπορεί να έρθει σε μεταγενέστερο χρονικό στάδιο. Μιας και λέμε για προσθήκες, και εφόσον ολοκληρωθεί τελικά η απόκτηση του Άντερσον Εσιτί, νομίζω ότι με αυτό το θωρηκτό μπροστά από τους Κρέσπο-Βαρέλα, θα πρέπει να γίνεται αίτηση για να δεχτεί γκολ ο ΠΑΟΚ, τουλάχιστον από τον άξονα…
Φυσικά, έβγαλε και τρωτά σημεία η αναμέτρηση με την Άντερλεχτ. Όπως οι πολλές χαμένες πρώτες κεφαλιές στις στημένες φάσεις, και μέσα στη μεγάλη περιοχή. Μία, δυο, τρεις, ένα πήγε στο δοκάρι, ένα το έχασε μόνος του ο αντίπαλος, ε στο τέλος μπήκε το γκολ για να την καταλάβουμε καλά τη δουλειά. Ότι δεν ήταν δηλαδή μια μεμονωμένη περίπτωση, αλλά κάτι που πρέπει να δουλευτεί και να προσεχθεί ιδιαίτερα.
FACEBOOK PAGE: Thodoros Hastas
