Ο Άντερσον Εσίτι έμαθε μπάλα στον δρόμο, με τον πιο αυθεντικό και συνάμα περίεργο τρόπο που μπορεί να φανταστεί κανείς
Ξυπόλυτος. Στο δρόμο. Στο χώμα, όχι στο τσιμέντο. Εκεί που οι επαφές με την μπάλα και την φύση είναι πιο άμεσες. Εκεί έμαθε να κλωτσάει: «Παίζαμε στους δρόμους, μαζευόταν πολύς κόσμος για να μας δει. Ανάμεσα τους και άνθρωποι, που έψαχναν παίκτες για ερασιτεχνικές ομάδες. Εγώ όμως δεν άντεχα να παίζω με παπούτσια. Με έκαναν να χάνω την αίσθηση μου με την μπάλα. Δεν τα άντεχα. Προτιμούσα να παίζω με γυμνά πόδια. Μία μέρα βρήκα στην αγορά ένα αριστερό παπούτσι. Ένα Adidas. Έψαχνα λοιπόν για ένα δεύτερο για να τα κάνω ζευγάρι. Ο φίλος ενός θείου μου που έπαιζε στην Γερμανία μου πρόσφερε ένα Puma. Αυτό ήταν το πρώτο μου ζευγάρι ποδοσφαιρικά παπούτσια. Ήμουν 15 ετών και άρχισα να παίζω για το καθολικό σχολείο στο Warri. Είτε ως σέντερ-φορ είτε ως δεκάρι, όπως τα πρώτα μου είδωλα, ο Ρομάριο και ο Ροναλντίνιο».
Δεν έρχεται από μία οικογένεια, όπως μπορεί να την φανταστεί κάποιος κοινός νους. Στην πόλη Warri στην Νότια Νιγηρία και ειδικότερα στην φυλή Urhobo η πολυγαμία θεωρείται κάτι φυσιολογικό: «Ο πατέρας μου έχει τρεις γυναίκες. Η μητέρα μου έκανε οκτώ παιδιά, εκ των οποίων τα τέσσερα αγόρια. Εγώ είμαι ο μικρότερος, ο πιο χαϊδεμένος. Μέναμε στο σπίτι του πατέρα μου, σε ένα σπίτι με δύο υπνοδωμάτια. Ήμασταν χαρούμενοι, αν και δεν είχαμε πολυτέλειες. Ο πατέρας μου ήταν υπεύθυνος ασφαλείας και στο σπίτι δεν μας έλειψε ποτέ τίποτα. Κάθε μέρα είχαμε δύο ζεστά γεύματα στο τραπέζι μας, κάτι όχι και τόσο αυτονόητο για τις περισσότερες οικογένειες στην Νιγηρία».
Το σχολείο έμπαινε πάντα πρώτο. Ήθελε να γίνει πολιτικός μηχανικός ή γιατρός. Ωστόσο, οι πρώτοι προπονητές του ήταν αδύνατον να μην διακρίνουν τα ασύλληπτα σωματικά του προσόντα: «Έπαιζε σε ένα ελεύθερο ρόλο, όπως στο δρόμο. Έβαζα εύκολα γκολ. Ήμουν όμως πολύ ατομιστής. Μοιραζόμασταν το γήπεδο με μία καλύτερη ομάδα με την Boobies United, που με πήρε στο δυναμικό της. Στην αρχή ήταν δύσκολα γιατί στη θέση μου έπαιζε ο Φέγκορ Ογκούντε που σήμερα αγωνίζεται στην Άμκαρ Περμ, γι’ αυτό και ο προπονητής μου με γύρισε πίσω στα χαφ. Με φώναζε δύναμη της φύσης. Δεν ξέρω, έτσι μυώδεις είμαστε όλοι στην οικογένεια μου, απλώς τα αδέρφια μου είναι πιο χοντροί».
Στα 17 του έρχεται η μεγάλη στιγμή. Ένας ατζέντης του κανονίζει δοκιμαστικό για την Ρίο Άβε μαζί με τον Λάκι Εμαριοτζάκε. Ωστόσο, καταλήγει στην Λεϊσόες, ομάδα της δεύτερης κατηγορίας. Ο φίλος του φεύγει μετά από πιο μέρα. Ο πεισματάρης Άντερσον Εσίτι αποφασίζει να μείνει. Έχει πολλά να αποδείξει, κυρίως στην οικογένεια του: «έμενα σε ένα διαμέρισμα με επτά Πορτογάλους κι ένα παιδί από το Κάπo Βέρντε. Το ενοίκιο και η διατροφή μου κόστιζαν 250 ευρώ τον μήνα. Κέρδιζα 500. Τα λεφτά όμως δεν με ένοιαζαν στο ξεκίνημα της καριέρας μου. Έβλεπα συνεχώς βίντεο με τον Γιάγια Τουρέ. Είχα τα ίδια αθλητικά προσόντα με αυτόν και ήθελα να του μοιάσω. Στην αρχή έπαιζα στην ομάδα νέων, αλλά σύντομα προωθήθηκα στην πρώτη ομάδα. Πολύ σύντομα η Στουτγκάρδη μου χτύπησε την πόρτα. Θα έπαιρνα 15.000 ευρώ τον μήνα, αλλά δεν είχα άδεια παραμονής για την Γερμανία. Στεναχωρέθηκα. Αναρωτιόμουν αν θα περνούσε άλλο τρένο. Τελικά το καλοκαίρι του 2014 η Εστορίλ με απέκτησε για 250.000 ευρώ». Το μεγάλο ταξίδι του Άντερσον Εσίτι προς την καταξίωση είχε μπει στις σωστές ράγες…
ΘΗΡΙΟ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΣΤΑ VIDEO-GAMES
Ένας αγαθός γίγαντας!
Είναι ένα «τέρας» 189 εκατοστών και βάρους 89 κιλών που… κρύβει τον ήλιο. Ο ίδιος λέει ότι όλο του το σόι έχει παρόμοια σωματική διάπλαση, όμως απλώς αυτός έγινε αθλητής. Σήκωνε στήθος με μεγάλη ευκολία πολύ πάνω από 100 κιλά, όμως το γεγονός ότι φουσκώνει πολύ εύκολα έκανε όλες τις πρώην ομάδες του να του απαγορεύσουν να κάνει βάρη, αλλά ασκήσεις μόνο για αντοχή και ελαστικότητα. Τα ποσοστά λίπους στο σώμα του είναι κοντά στο 5% και στο τελευταίο FIFA 19 ήταν στατιστικά ο 6ος πιο δυνατός ποδοσφαιριστής, δύο θέσεις κάτω από τον Ρομέλου Λουκάκου και μπροστά από τον Καλιντού Κουλιμπαλί της Νάπολι. Παρόλα αυτά είναι ένας αγαθός γίγαντας, ευγενικός με όλους, ο οποίος για χρόνια πήγαινε στις προπονήσεις με ένα μίνι-βαν του συλλόγου και χρησιμοποιούσε το τραμ για τις μετακινήσεις του εντός της φλαμανδικής πόλης, αφού δεν είχε βγάλει δίπλωμα οδήγησης. Όνειρο του να πάρει κάποια στιγμή ένα Range Rover, όμως προς το παρόν επιλέγει να κάνει οικονομίες για το καλό της οικογένειάς του!
Ο Βίκτορ Γουανιάμα αποτελεί το πρότυπο καριέρας του Εσίτι
Η Τότεναμ, η Παρί Σεν Ζερμέν και το μεγάλο όνειρο…
Η εξέλιξη του είναι εκπληκτική. Η ρούκι σεζόν του στο Βέλγιο είναι ονειρώδης. Η Γάνδη κληρώνεται στους «32» του Europa League με την Τότεναμ και ο Εσίτι τσιμπιέται για να δει αν ονειρεύεται. Οι Βέλγοι κερδίζουν με 1-0 στο πρώτο ματς και ο επαναληπτικός του «Γουέμπλεϊ» προκαλεί δέος στον Νιγηριανό: «Βγήκα μία σέλφι με τον Βίκτορ Γουανιάμα και να βεβαιωθώ ότι αυτό που ζω είναι αλήθεια. Πήρα και την φανέλα του». Αυτά όμως πριν από το ματς.
Μέσα στο γήπεδο, ο Εσίτι οργώνει, οι αγγλικές εφημερίδες τον βαφτίζουν άνθρωπο – βουνό. Η Γάνδη προκρίνεται με το 2-2 και ο Αφρικανός μέσος τρελαίνεται: «Η πλάτη μου με καίει από τις μάχες, όμως κατάλαβα ότι είναι θέμα χρόνου να φτάσω το επίπεδο του Γουανιάμα. Γι’ αυτό και συνεχίζω να ονειρεύομαι. Ο ουρανός είναι μόνο το όριο. Η Premier League στροβιλίζει στο μυαλό μου, θα είναι ψέμα να το αρνηθώ. Ήμουν ένας άγνωστος πριν λίγους μήνες, όταν ήρθα στο Βέλγιο και πλέον ξέρω ότι το όνομά μου κυκλοφορεί σε όλη την Ευρώπη».
Η Γάνδη αποκλείεται στον επόμενο γύρο στον βελγικό εμφύλιο από την Γκενκ, όμως το καλοκαίρι το όνομα του γράφεται στο ρεπορτάζ της Παρί Σεν Ζερμέν, με τον βελγικό σύλλογο να αξιώνει 20 εκατομμύρια ευρώ για το «τέρας»!
Οι Βέλγοι επιλέγουν να τον κρατήσουν, όμως η τελευταία διετία είναι μία διετία στασιμότητας. Η Άλταχ (2017) και η Μπορντό (2018) κόβουν από το καλοκαίρι την πορεία προς τους ομίλους του Europa League, η πορεία στο πρωτάθλημα είναι μέτρια (4η και 5η θέση) και παρότι ο Εσίτι έχει γεμάτες χρονιές (30+ συμμετοχές) δεν κάνει την έκρηξη. Η άρνηση του να ανανεώσει το συμβόλαιο του (έληγε το 2020) βάζει την Γάνδη σε υποχρεωτικό mode πώλησης και κάποιος έτσι ο ΠΑΟΚ που τον έχει ερωτευτεί από το φιλικό της 7ης Ιουλίου του 2017, τον κάνει δικό του…
Ο άνθρωπος με τα χίλια παρατσούκλια
Όποιον κι αν ρωτήσεις θα σου τον περιγράψει ως έναν άκρως φιλικό τύπο που έχει συνεχώς το χαμόγελο κολλημένο στο στόμα του. Είναι εξαιρετικά αγαπητός σε όλους τους συμπαίκτες του, γι’ αυτό και έχει αμέτρητα παρατσούκλια. Συνήθως τον φωνάζουν Άντι, συντομογραφία του Άντερσον, όμως το πιο διαδεδομένο είναι το «τέρας» που όμως έχει και ο Φερνάντο Βαρέλα! Μετά από ένα ματς απέναντι στην Τότεναμ, η Guardian τον έγραψε ως Man-Mountain (άνθρωπο-βουνό), στην Εστορίλ τον αποκαλούσαν El Muro (ο τοίχος), ενώ στην Λεισόες τον βάφτισαν «La Perla Negra» (το μαύρο διαμάντι). Τρελαίνεται για καραόκε, μιμείται τέλεια R. Kelly και Λάιονελ Ρίτσι, οι παίκτες του ΠΑΟΚ πήραν ήδη μία πρώτη γεύση από το καλωσόρισμα του.
Ο Μάριο Μπράνκο ξέρει…
Στην Εστορίλ οι δρόμοι του συναντιούνται για πρώτη φορά με αυτούς του Μάριο Μπράνκο. Δική του μεταγραφή είναι, όμως ο Εσίτι για πρώτη φορά παθαίνει πλάκα με έναν προπονητή: «Ο Ζοσέ Κουσέιρο ήταν αυτός που βελτίωσε την τεχνική και την ελαστικότητα μου. Ήταν αυτός που του απαγόρευσε να κάνει άλλα βάρη, διότι το κορμί του έχει μία αφύσικη ικανότητα να «φουσκώνει» πάρα πολύ γρήγορα με μύες.
Με την υπέροχη εκείνη Εστορίλ αντιμετωπίζει τον Παναθηναϊκό για τους ομίλους του Europa League (μία νίκη, μία ισοπαλία) και μπαίνει στο στόχαστρο των πρασίνων, όμως ο Νιγηριανός έχει ξεφύγει ήδη από τα οικονομικά τους δεδομένα.
Ο Κουσέιρο αποχωρεί τον Μάρτιο, όμως οι προτάσεις για τον Εσίτι έρχονται βροχή. Η Σπόρτινγκ Λισσαβόνας, η Μπενφίκα, η Μπράγκα εντός συνόρων, η Ναντ και η Γάνδη εκτός συνόρων. Θέλει να πάει στην Γαλλία, όπου έχει πάρει μεταγραφή ο φίλος του από την Εστορίλ Ντιέγκο Κάρλος, όμως ο ατζέντης του είναι ξεκάθαρος: «Αν θέλεις να παίξεις στο Champions League που είναι το όνειρό σου, πήγαινε στην Γάνδη».
Το καλοκαίρι του 2016 οι Βέλγοι επενδύουν 1,5 εκατομμύριο και εκεί ο Νιγηριανός καταλαβαίνει ότι έχει να βελτιώσει πάρα πολλά πράγματα: «Εκεί έγινα κανονικός ποδοσφαιριστής. Έμαθα να είμαι πιο πειθαρχημένος, να κρατάω καλύτερα τη θέση μου. Να διαβάζω καλύτερα το παιχνίδι. Να βάζω καλύτερα το σώμα μου στις προσωπικές μονομαχίες. Στην Πορτογαλία μου απαγόρευαν να παίρνω ρίσκα. Στην Γάνδη έμαθα να επικοινωνώ καλύτερα με τους συμπαίκτες μου. Να επιχειρώ περισσότερες μακρινές ή διαγώνιες μπαλιές. Άρχισα να παίρνω περισσότερες ευθύνες, να γίνομαι πιο ηγετικός στο γήπεδο. Να μην σπαταλάω τόση ενέργεια άδικα στο γήπεδο. Πρέπει να βελτιώσω το σουτ μου. Να είμαι απόλυτα συγκεντρωμένος και στα 90 λεπτά. Το βίντεο με βοήθησε πολύ σε αυτό. Είναι μία διαδικασία εξέλιξης, όμως στην Γάνδη κατάφερα να εξελιχθώ, μόνο ο Θεός ξέρει που μπορώ να φτάσω».
Ξέρει πολύ καλά ότι η δουλειά του στο γήπεδο είναι βρόμικη. Το έχει αποδεχθεί: «Είμαι άνθρωπος του καθήκοντος. Λειτουργώ σαν σκούπα. Πρέπει να κερδίζω μάχες. Αν το κάνω με συνέπεια, τότε η ομάδα μου έχει περισσότερες πιθανότητες να κερδίζει. Είναι ο ρόλος μου, τον έχω αποδεχθεί και μου αρέσει».
πηγή : FORZA
