Τσατίλα για την τύχη; Ναι. Νεύρα για τον Άγγλο διαιτητή; Ναι. Αλλά όχι στεναχώρια. Όχι δάκρυα για αυτον τον ΠΑΟΚ. Καμιά λύπη για τον Νταμπλούχο Ελλάδας που μεγαλώνει κάθε μέρα και περισσότερο. Που ανεβαίνει συνεχώς επίπεδα και που σε λίγο καιρό θα χρειάζονται κυάλια για να τον δουν οι υπόλοιποι εγχώριοι αντίπαλοι.
Ο Δικέφαλος έκανε σχεδόν τα πάντα σωστά απόψε στο “Γιόχαν Κρόιφ Αρένα”. Η μοίρα όμως είχε άλλο ένα καινούριο και διαφορετικό σενάριο για να του στερήσει μια θέση στους ομίλους του Champions League. Τι κι αν είχε απέναντί του τον Άγιαξ των περσινών ημιτελικών της διοργάνωσης; Τι κι αν είχε απέναντι του 50.000 αφιονισμένους Ολλανδούς στις κερκίδες; Τι κι αν είχε την πλάτη στον τοίχο από το 2-2 της Τούμπας;
Αν άξιζε μια ομάδα να πάρει αυτή την πρόκριση, αυτή ήταν ο ΠΑΟΚ, κι είναι σίγουρο ότι το συνειδητοποίησαν ακόμα και οι γηπεδούχοι. Οι γηπεδούχοι που επιστράτευσαν ό,τι ποιοτικότερο είχαν στο ρόστερ τους, κράτησαν με νύχια και με δόντια ακόμα και τον Φαν Ντε Μπεκ για να ξεπεράσουν το εμπόδιο του πρωταθλητή Ελλάδας. Ακόμα κι έτσι όμως, έπρεπε να βρεθεί ένας διαιτητής από την Αγγλία για να τους “σπρώξει”. Τόσο ξεδιάντροπα, τόσο αβίαστα, τόσο εύκολα…
Ξεπερνώντας τον θυμό για τον τρόπο που ήρθε ο αποκλεισμός, μόνο η περηφάνια αξίζει για την τόσο αντρική εμφάνιση των παικτών του Αμπέλ Φερέιρα. Μέσα στα δυο ματς απέναντι στον Άγιαξ έδειξαν ότι φέτος θα δούμε σπουδαία πράγματα από αυτούς. Κι ας μην είναι στα φώτα του Champions League. Το νέο νταμπλ είναι εκεί και τους περιμένει ξανά…
ΥΓ. Για να τα λέμε όλα (και για να τα λέμε ξανά…), αν ο ΠΑΟΚ είχε πάρει αυτό το ρημαδοχάφ, και δεν έβγαζε αναγκαστικά το λάδι στον τραυματισμένο Ελ Καντουρί, θα είχε νικήσει και τον Πόουσον…
Επικοινωνία-Facebook Page: Thodoros Hastas
